Ανεβάστε φωτογραφίες από
Εκκλησία και μοιραστείτε τις μαζί μας!
Διεύθυνση:
Τηλέφωνο:
Μέρη κοντινά με Εκκλησία
Karines is only 35km from Rethymnon and less than 10 kms from the bustling mountain village of Spili, with its fountains and kafenion culture.
It is a small town of approximately 80 inhabitants but looks surprisingly lively especially during the evenings when the kafenions are well supported by young couples who like to escape notice in the larger villages.
The village is lush and green and very well treed, with massive walnut trees hanging over the water ways as well as almost every garden having fruit bearing trees and vines. It is a pretty village and quite busy over weekends when people who work in the city come to their weekend homes or to visit family. It is a sheep and goat farming area and sheep shearing despite hard work is also a festive occasion.
Στο λόφο του Επισκοπείου (Μαυρόϊ, όνομα από τη μορφή του εδάφους, όπου ο αείμνηστος Μητροπολίτης Ισίδωρος είχε επιλέξει για να φτιάξει το Επισκοπείο) έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια Μονή με την επωνυμία «Ιερά Μονή Αγίων Νεοφανών Μαρτύρων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης».
Εκεί βρισκόταν και παραμένει και η κατοικία του Μητροπολίτη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων.
Στο χώρο της Μονής υπάρχει ο Κεντρικός Ναός των Αγίων Νεοφανών Μαρτύρων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης και τα παρεκκλήσια των Αγίου Ειρηναίου, Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, Αγίου Ιωάννου του Ερημίτη και Μιχαήλ Αρχαγγέλου.
Ο Ιερός Ναός των Αγίων Θεοδώρου και Χαραλάμπους (δίκλιτος), πρώην Μητροπολιτικός Ναός. Από όσα γνωρίζομε, αλλά και από τη μορφή του Ναού μαρτυρείται, παλαιότερο κλίτος είναι αυτό του Αγίου Θεοδώρου το οποίο και ήταν αγιογραφημένο (σήμερα δυστυχώς διασώζονται αγιογραφίες μόνο στην κόγχη του Ιερού Βήματος), νεότερο δε κατά πολύ αυτό του Αγίου Χαραλάμπους.
Εορτή του Αγίου Χαραλάμπους 10 Φεβρουαρίου.
Εορτή του Αγίου Θεοδώρου 17 Φεβρουαρίου.
The name finds its origin in the ancient town of Lappa-Lambi. The church of the Panaghia, with its splendid dome and central nave has parts dating back to the 14th century, as can be seen from the architecture of the building and the wall paintings. The present day church is a restoration of the older building dating back to the first years of the Venetian occupation of the island. In spite of the Turkish Occupation, the church has weathered well and some of the wall paintings are in not too bad condition. There are tombs under the floor of the church, where possibly the donors, or the bishops of Lambi as was the custom, lie buried.
The village has its own traditional history and possess all those elements of an old traditional village. In the beautiful village the locals are very hospitable who are daily engaged with their traditional jobs.But the visitor can also admire the breathtaking gorges, the magnificent caves, the monuments, and the traditional church with its own history.There are flights available to Chania or Heraklion or you can travel by boat from Piraeus to Rethymnon city. After reaching Rethimno, then you will have to drive (a car is essential) to reach Lambini village where the villas are located.Within 5 min by car and 10 min by bike there is a small town called Spili where banks, restaurants, a small clinic with doctor, drugstores, international press, daily fruits and vegetables, hairdresser etc are available.
Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου στην αυλή του Γυμνασίου Σπηλίου.
κατάγραφος Ναΐσκος, παλαιός νεκροταφειακός Ναός, αφού εις τον χώρο που σήμερα βρίσκονται Γυμνάσιο, Λύκειο και Νηπιαγωγείο Σπηλίου ήταν παλαιότερα το κοιμητήριο του κάτω χωριού και το οποίο μεταφέρθηκε το έτος 1964 επί Αρχιερατείας Ισιδώρου Ρουσοχατζάκη προκειμένου να ανεγερθούν στη θέση του τα παραπάνω Διδακτήρια.
Ο ναός της Παναγίας βρίσκεται στο νότιο όριο του οικισμού Λαμπινής του Δήμου Λάμπης Νομού Ρεθύμνου.
Ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του απλού τετράστυλου σταυροειδούς με τρούλο, με την ιδιορρυθμία ότι οι εγκάρσιες κεραίες εξέχουν από τους πλάγιους τοίχους, διαγράφοντας εντονότερο το σχήμα του σταυρού. Οι κεραίες καλύπτονται από ημικυλινδρικές καμάρες και τα γωνιαία διαμερίσματα από επιμήκη, υποτυπώδη σταυροθόλια.
Τόσο οι κεραίες όσο και τα γωνιαία διαμερίσματα, εκτός από το νοτιοανατολικό, που πιθανώς οφείλεται σε ανακατασκευή, διαμορφώνονται πλαστικά με τυφλά αψιδώματα, από τα οποία τα δύο της βόρειας κεραίας έχουν διπλό πλαίσιο, ενώ τα υπόλοιπα απλό. Τα αψιδώματα είναι κτισμένα με λίθους, πλίνθους και όστρακα, ενώ μια μεγαλύτερη συγκέντρωση πλίνθων παρατηρείται στα κατώτερα μέρη της δυτικής όψης. Η τοιχοποιία είναι από αργούς λίθους με άφθονο ασβεστοκονίαμα, που καλύπτει μέρος της επιφάνειας του τοίχου.
Η θύρα του αποτελεί μεταγενέστερη επέμβαση, ενσωματωμένη στην τοιχοποιία. Οι παραστάδες και τα επίκρανα από λαξευτό πωρόλιθο μιμούνται μορφές του 16ου και 17ου αιώνα. Το ευθύγραμμο υπέρθυρο προέρχεται από βενετσιάνικο θύρωμα.
Ο τρούλος του ναού έχει κυλινδρικό τύμπανο εξωτερικά και ελλειψοειδές εσωτερικά. Ο κύλινδρος εξωτερικά διαμορφώνεται με διπλά τυφλά αψιδώματα κτισμένα με πλίνθους και λαξευτούς λίθους. Εσωτερικά στηρίζεται σε τέσσερις ογκώδεις πεσσούς. Ο ναός παρουσιάζει αρκετές αναλογίες ως προς τον αρχιτεκτονικό τύπο και τα επιμέρους στοιχεία με ναούς, που χρονολογούνται στον 11ο αιώνα, όπως είναι η ευρεία χρήση των τυφλών αψιδωμάτων, των σταυροθολίων στα γωνιαία διαμερίσματα, των πολύλοβων παραθύρων στις πλάγιες όψεις, ο διακοσμητικός συνδυασμός λίθου και πλίνθου. Το γεγονός όμως ότι τα πλάγια αψιδώματα δεν ανταποκρίνονται στη δομή του μνημείου, ότι αντί της πλίνθου χρησιμοποιούνται όστρακα από κεραμίδες, οι ατέλειες στην κατασκευή των σταυροθολίων και η αδέξια χρήση των διακοσμητικών στοιχείων μας οδηγούν στη χρονολόγησή του περί τα τέλη του 12ου αιώνα.
O ναός διασώζει σε μεγάλη έκταση τον τοιχογραφικό του διάκοσμο σε περισσότερα από δυο στρώματα, παρά τις σοβαρές βλάβες που υπέστησαν από τη μακρά χρήση του μνημείου και κυρίως από την πυρπόλησή του. Το πρώτο στρώμα διακρίνεται αποσπασματικά στην κόγχη του ιερού και χαμηλά στους πλάγιους τοίχους.
Παρουσιάζει φθορές από τα σφυροκοπήματα για την καλύτερη πρόσφυση των επόμενων στρωμάτων τοιχογράφησης. Στο ιερό εικονίζονται μετωπικοί ιεράρχες και στο βορειοδυτικό τοίχο διακρίνονται τρεις μορφές από την αρχική παράσταση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου κάτω από δυο νεώτερα στρώματα. Η ποιότητα του αρχικού διακόσμου, οδηγεί στη χρονολόγησή του στα τέλη του 12ου αιώνα και το εντάσσει στα ενδιαφέροντα δείγματα της κομνήνειας τέχνης στην Κρήτη.
Το δεύτερο στρώμα, που πιθανώς θα μπορούσε και να ταυτιστεί με το πρώτο, περιλαμβάνει σκηνές στην καμάρα της ανατολικής κεραίας και στο δυτικό τοίχο και είναι έργο ενός επίσης ικανού τεχνίτη των μέσων του 13ου αιώνα.
Τέλος το νεώτερο στρώμα ζωγραφικής, που καταλαμβάνει και τη μεγαλύτερη έκταση, διατηρεί αρκετά στοιχεία από τη μνημειακή τέχνη της Δεύτερης Βυζαντινής Περιόδου και χρονολογείται, σύμφωνα με τις ζωγραφικές αναλογίες που παρουσιάζει με άλλα γνωστά μνημεία της ίδιας περιόδου, στις αρχές του 14ου αιώνα. Το εικονογραφικό πρόγραμμα απαρτίζεται από ολόσωμους και στηθαίους αγίους χαμηλά, αναπτυγμένο ευαγγελικό και θεομητορικό κύκλο και Δευτέρα Παρουσία. Το νεώτερο στρώμα συνήθως επαναλαμβάνει το αρχικό.
Σύνδεση με
Facebook