We are able to provide you with location based services. Allow your browser to share your location, and enjoy our services :)

ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΜΟΥ
Διαχειριστείτε τα σημεία σας

ΟΙ ΦΩΤΟ ΜΟΥ
Διαχειριστείτε τις φωτογραφίες σας

ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΟΥ
Χρησιμοποιήστε τον RSS Reader του topos

Λίστα Ενημέρωσης

Καταχωρηθήτε για να λαμβάνετε ενημερώσεις από εμάς Το email σας είναι...


Εγγραφή/Διαγραφή

Facebook

Δημοφιλή Μέρη

Ανώγεια
Ανώγεια 7269 hits

Το φημισμένο χωριό Ανώγεια βρίσκεται στις βόρειες προσβάσεις του Ψηλορείτη και απλώνεται στο διάσελο ανάμεσα σε δυο λόφους. Τα Ανώγεια σήμερα είναι μεγάλο κεφαλοχώρι με ιστορία και ξεχωριστό χαρακτήρα, φιλόξενους ανθρώπους και εξαιρετική κουζίνα, τυροκομικά προϊόντα που παράγονται στα "μιτάτα" της περιοχής, και αγνά και νόστιμα γλυκά. Αυτό βέβαια που θα απολαύσετε περισσότερο είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που ζούν εδώ... Οι Ανωγειανοί είναι ένας λαός με κλειστή κοινωνική δομή, χάρη στην οποία διατηρήθηκαν, σχεδόν αναλλοίωτα, τα ιδιαίτερα ανθρωπολογικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά τους. Μιλάνε ιδιόμορφα την κρητική διάλεκτο και χρησιμοποιούν αρκετές αρχαιοεληνικές λέξεις. (Μερικοί όρκοι τους γίνονται ακόμα στο όνομα του Δία!). Εδώ γεννήθηκε ένας από τους σπουδαιότερους τραγουδιστές της Ελλάδας, ο Νίκος Ξυλούρης, όπως και ο Λουδοβίκος των Ανωγείων και ο Ψαραντώνης. Εκτός από το όμορφο οροπέδιο της Νίδας, η περιοχή γύρω από τα Ανώγεια έχει κι άλλα αξιοθέατα να επισκεφθείτε, όπως την αρχαία Ζώμινθο, το Ιδαίον Αντρο, το αστεροσκοπείο στην κορυφή Σκοίνακα.

Φαράγγι Σαμαριάς
Φαράγγι Σαμαριάς 6373 hits

Samaria or the Samaria Gorge is one of the main sights of Crete. Every tourist who visits Crete will have heard of this beautiful gorge or soon will. 

Samaria Gorge is found in the White Mountains of south-west Crete in the district of Chania. They are called the White Mountains because the sun shining on the limestone rock of their peaks make them appear that colour.

The capital of the district of Chania is the town of that name. It`s a very popular tourist destination on the north coast of the island. If you look at a map of Crete you will find the Samaria gorge directly south of the town but on the opposite coast.The White Mountains contain over forty gorges of various sizes. The best known are Imbros Gorge, The Gorge of Agia Irini and the Samaria Gorge which is definitely the most famous of them all. Even though these gorges are all to be found on the same part of the island of Crete, they all have different characteristics.Samaria Gorge is named after a village of that name which is found about halfway down the gorge. The village in turn gets its name from a small 14th century church sited close by. This is the church of the Holy Mary, in the Greek language, "Osia Maria." So it is easy to see where the name Samaria comes from!The village has been deserted since 1962. The last inhabitants had to leave when the whole area was designated as a National Park. Although many of the old houses still remain, they only act as accommodation for the Park wardens. The old church of Osia Maria is still there, a little way out of the village.All the gorges in the Crete Mountains in Chania were formed by the same geological process. Water ate away the soft limestone rocks over thousands of years after the land had been uplifted by seismic activity. This water erosion has also led to huge numbers of caves being formed. There are as many as 3,000 over the island. A lot of these caves are archaeologically and religiously significant. Over a 100 of the caves have churches in them.The Samaria Gorge starts near the small town of Xyloskalo on a level area in the White Mountains called the Omalos Plateau. The name Xyloskalo can be translated as "wooden stairway." This is because the locals had built just that thing to help them enter down the steep opening into the gorge.The Omalos Plateau is over 1,200 feet above sea level and the gorge runs in a southerly direction from there down to the south coast of Crete near the village of Agia Roumeli.Of all the things to do in Crete visiting the Gorge of Samaria is a must for many tourists, especially those on Crete walking holidays. Mnay Crete excursions are based around this great hike.Coaches will collect you early in the morning and take you to your starting point at Xyloskalo in the Crete mountains. Once you have completed the hike and reached Agia Roumeli on the coast, you catch a ferry boat to the nearby port of Hora Sfakion where your coach will collect you once more.The locals call the gorge "Farangas" which means "great gorge." They also like to claim that it is the longest gorge in Europe, but that is debatable.What is certain is that in some places it can definitely be counted amongst the narrowest!The most dramitic part is a a place known as "Sideroportes" or the "Iron Gates." Here the Samaria gorge is so narrow, being about four metres wide, that you feel as though you can reach out and touch both walls at the same time.If you look up at the cliffs, which rise almost vertically above you for 350 metres, you feel totally overawed!The journey down the gorge, from Xyloskalo to Agia Roumeli on the coast, is about 18 kilometres and although the hike is not an easy one, it is extremly beautiful. The path follows a clear stream which goes through heavily scented pine forests of tall Cypress trees. There are many olive trees and some small fields with low stone walls.The Samaria Gorge is only open to visitors between the beginning of May and the middle of October. There a charge for entering the gorge, at the moment it is 5 Euros. This goes towards the maintenance of the National Park. You must keep your ticket and hand it to the warden as you leave the park, this ensures that no-one is left in the gorge overnight.During the winter months you are unable to go down the gorge.This ban can even occur in the summer season if there has been rain. This is because the pretty stream you cross many times on your hike down the gorge can turn into a raging torrent. Rain or melting snow in the Crete mountains can raise the height of the water considerably.In fact the Village of Agia Roumeli, at the bottom of the gorge, was badly flooded in the 1950`s. There are still some ruined houses which are only now being rebuilt.High winds can also cause problems. Although you may not be aware of them when you are down in the gorge they have been known to cause stones to fall from the 350 metre high cliffs. In fact there are signs warning of this danger.Any walk down the gorge usually becomes a competition to spot the rare Kri-Kri.This is a Cretan Wild Ibex with distinctive curved horns. It was introduced into Samaria gorge as a refuge for it. In fact this is only one of two places it is to be found.If you are very lucky you may spot some rare birds such as the Griffon Vulture, Bonelli`s Eagle and the Golden Eagle.One thing about Samaria Gorge you should be aware of is its popularity. During the tourist season there will be lots of people hiking through it every day.The beauty and dramatic quality of Samaria Gorge make it one of the most popular gorges to visit in the world.

 

Αγία Τριάδα
Αγία Τριάδα 6279 hits
Παλαιόχωρα
Παλαιόχωρα 5742 hits

Paleochora is a big village in south-west Crete. Located on a small peninsula it has been a popular place for many many years because of its good beaches and pleasant surroundings. Getting there: Paleochora is 75 km from Chania on a good road. There are several buses per day. The village also has a ferryboat connection to other villages in south-west Crete. Atmosphere: It is a "real" village with a constant population of about 2000. Paleochora is lively and sometimes a little crowded in the high season but it is very easy to get away from the bustle. In summer months, the main road crossing the village as well as the road along the eastern sea front get closed to the traffic in the evening. This is wonderful if you have children as they can run around without danger. Accommodation: Huge choice of rooms, studios and self-catering apartments. Most of the time it is very easy to find something on the spot in Paleochora. Restaurants: Many restaurants of all kinds. Shopping: Good shopping for basic needs . Nightlife: Several bars and a discotheque. So there is a nightlife but it is not a loud place at night. Beach: Beautiful long sandy beach, a little exposed to the west wind which often blows here. There are several other more protected (but pebble) beaches nearby. There are more beaches further west at Konduras and Krios.

 

 


Your sightseeing around the wider area of Paleochora and one day trips to the colourful villages that are spread all over Selino province, will offer you a unique chance to visit and admire the Christian temples of our region. 

The icon-paints and murals that adorn the old churches of Selino, remain in good condition, with images that, apart from the admiration for the technique, they submit the visitor-pilgrim to an introspection experience and spiritual awakening…

The riches of the area in muraled temples, cannot be found in any other region of Crete! Plenty Byzantine churches, most of them constructed in 14th and 15th century, in every village you visit in Selino. The spread of the population in small isolated settlements and the normal outcome of constructing temples on each of these areas, have bequeathed our land a long and importand “list” with Byzantine and Early Christian churches!
The muraled temples of the region are above 100 and we mention sign of places where a large number of churches are gathered and you are able to visit. Starting from 
Paleochora
and with direction to the west villages of Selino, you will meet many churches in Voutas area, in Sklavopoula, Sarakina and the wider area of Koundoura. On the east part of our province, your sightseeing at villages like 
Anidri, Azogires, Prodromi, Rodovani, Koustogerakocan be combined with visits to byzantine churches of the area. Going north to Vlithias, Kadros, Plemenianaand the wider area of Kandanos, you will have the chance to admire more indications of Christian worship and Byzantine icon-painting. 

 

Μαρίνα Αγίου Νικολάου
Μαρίνα Αγίου Νικολάου 5621 hits

Μαρίνα Αγίου Νικολάου

Ιωάννινα
Ιωάννινα 4552 hits
Στάδιο Αγίου Νικολάου
Στάδιο Αγίου Νικολάου 4313 hits

Στάδιο Αγίου Νικολάου

ΑΟΑΝ  

Λίμνη Αγίου Νικολάου
Λίμνη Αγίου Νικολάου 4039 hits

Λίμνη Αγίου Νικολάου

H Λίμνη Βουλισμένη ( 'Λίμνη' για τους Αγιονικολιώτες) είναι μια μικρή λιμνοθάλασσα στο κέντρο της πόλης. Η λίμνη συνδέεται με το λιμάνι της πόλης με ένα κανάλι που ανοίχθηκε το 1870. Πολλοί αρχαίοι μύθοι αναφέρουν τη Λίμνη, οι αρχαιότεροι από τους οποίους θέλουν τις θεές Αθηνά και Άρτεμη να λούζονται σε αυτή. Με τη Λίμνη συνδέονται δύο αστικοί μύθοι, ότι δεν υπάρχει πυθμένας, και ότι η Λίμνη συνδέεται με το ηφαίστειο της Σαντορίνης. Ο τελευταίος μύθος στηρίζεται στο ότι κατά την τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου, τα νερά της Λίμνης φούσκωσαν και πλημμύρισαν τις γύρω από αυτήν αποθήκες. Στον πυθμένα της λίμνης υπάρχει πολεμικό υλικό που εγκαταλείφθηκε από τους Γερμανούς στρατιώτες προτού αποχωρήσουν στο τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.

Φωτογραφίες Προσεχώς
Αχαια 3990 hits
Παραλία Μιλάτου
Παραλία Μιλάτου 3813 hits

Η Μίλατος είναι ένα παραδοσιακό χωριό της Κρήτης ανατολικά της ευρύτερης τουριστικής περιοχής Σισίου - Μαλλίων - Χερσονήσου. Απέχει 40 χλμ. από τον διεθνή αερολιμένα Ηρακλείου.
Η παραλία Μιλάτου αποτελεί ένα όμορφο ψαροχώρι με γραφικά ταβερνάκια που προσφέρουν στους επισκέπτες την καθημερινή σοδειά από τα ψαροκάϊκα. Ομορφες ακρογιαλιές και πολλά φυσικά τοπία ικανοποιούν τον επισκέπτη που επιζητά δύσκολους συνδυασμούς βουνού - θάλασσας.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, στη Μίλατο και στην παραλία μένουν 407 μόνιμοι κάτοικοι, οι περισσότεροι από τους οποίους το καλοκαίρι ασχολούνται με τον τουρισμό και την αλιεία και τον Χειμώνα με την ελαιοκομία, αφού στη Μίλατο παράγονται περισσότεροι από 100 τόνους ελαιόλαδο ετησίως.

Αρχαιολογικά στοιχεία

Η Μίλατος ή Μίλητος είναι γνωστή και από τον Όμηρο (Ιλ. Β 647), ο οποίος την αναφέρει μεταξύ των επτά πόλεων, οι οποίες πήραν μέρος στην εκστρατεία της Τροίας με τους Ιδομενέα και Μηριόνη. Πρώτος οικιστής της αναφέρεται ο Σαρπηδών, αδελφός του Μίνωα, και κατά τον Απολλόδωρο (3,1,2) ιδρύθηκε από τον Μίλητο, τον γιο του Απόλλωνος και της Αρείας και εγγονό του Κλεόχου. Η ίδια η πόλη υπήρξε μητρόπολη της ιωνικής Μιλήτου. Η Μίλατος (δωρική μετονομασία της Μιλήτου) άκμασε από τους κλασικούς ως τους ελληνιστικούς χρόνους, όποτε καταστράφηκε από τους Λυκτίους (200 περίπου π.Χ.), (Στράβων β’, 10, σελ. 479). Στην περιοχή της πάντως έχουν ανακαλυφθεί αντικείμενα μινωικής τέχνης, καθώς και μυκηναϊκοί τάφοι και δοχεία μυκηναϊκού ρυθμού, στοιχεία που υποδηλώνουν και προϊστορικό παρελθόν. Η αρχαία πόλη φαίνεται ότι βρισκόταν στο σημερινό λόφο Καστέλλο. Την πόλη μνημονεύει επίσης ο Στράβων (β’, 12, σ.570), ο Παυσανίας (Φωκ. Κ.30) και άλλοι. Η Μίλατος ήταν πατρίδα του Πινδάρεω, ο οποίος, κατά τη μυθολογία, έκλεψε το σκύλο του Δία και τον παρέδωσε στον Τάνταλο. Ο Δίας σκότωσε τον Πινδάρεω και τη γυναίκα του και άφησε ορφανές τις τρείς κόρες τους, την Αηδόνα, την Κλεοθήρα και τη Μερόπη, αγάμους, τις οποίες ανάθρεψε η Αφροδίτη. Η Ήρα τους έδωσε τη φρόνηση και το κάλλος, η Άρτεμις το ανάστημα του σώματος και η Αθηνά εδίδαξε σε αυτές τα γυναικεία έργα. Όταν η Αφροδίτη πήγε στον ουρανό να ξητήσει από το Δία ευτυχισμένο γάμο για τις προστατευόμενές της, οι Αρπύιες άρπαξαν τις παρθένους κόρες του Πινδάρεω και τις παρέδωσαν στις Ερινύες για να τις έχουν σκλάβες.

Φωτογραφίες Προσεχώς
Δυτική Μακεδονία 3173 hits
Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου 3062 hits
 
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου είναι από τα πιο μεγάλα και αξιόλογα μουσεία στην Ελλάδα και ένα από τα σημαντικότερα στην Ευρώπη. Τα εκθέματά του περιλαμβάνουν αντιπροσωπευτικά δείγματα από όλες τις περιόδους της κρητικής προϊστορίας και ιστορίας, που καλύπτουν περίπου 5.500 χρόνια, από τη νεολιθική εποχή μέχρι τους ρωμαϊκούς χρόνους. Κυρίαρχη θέση, όμως, στις συλλογές του κατέχουν τα μοναδικά αριστουργήματα της μινωικής τέχνης, την οποία μπορεί κανείς να θαυμάσει σε όλη της την εξέλιξη. Η συλλογή με τις μινωικές αρχαιότητες είναι η σημαντικότερη στον κόσμο και το μουσείο δίκαια θεωρείται το κατ' εξοχήν μουσείο του μινωικού πολιτισμού. 
 
Το κτήριο, όπου στεγάζεται, βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και κατασκευάσθηκε μεταξύ των ετών 1937 και 1940, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού. Στην ίδια θέση κατά τη διάρκεια της βενετοκρατίας βρισκόταν η καθολική μονή του Αγίου Φραγκίσκου, που καταστράφηκε από σεισμό το 1856. Το κτήριο του μουσείου είναι αντισεισμικό και αποτελεί σημαντικό δείγμα του μοντέρνου αρχιτεκτονικού κινήματος στην Ελλάδα, βραβευμένο με έπαινο Bauhaus στο Μεσοπόλεμο. Κατάφερε να συνδυάσει τις σύγχρονες τότε τάσεις της αρχιτεκτονικής, λαμβάνοντας υπ' όψη το περιεχόμενο των αρχαιολογικών συλλογών, να εξασφαλίσει καλό φυσικό φωτισμό, με φεγγίτες από την οροφή και στο ψηλότερο μέρος των τοίχων, και να διευκολύνει την ελεύθερη κίνηση μεγάλων ομάδων επισκεπτών. Οι χρωματισμοί και τα υλικά κατασκευής, όπως και τα πολύχρωμα φλεβωτά μάρμαρα, παραπέμπουν στις τοιχογραφικές μιμήσεις ορθομαρμαρώσεων των μινωικών κτηρίων. Ο αρχιτέκτονας προέβλεψε, ακόμη, τη δυνατότητα μελλοντικών επεκτάσεων του μουσείου. Το κτήριο είναι διώροφο και διαθέτει εκτεταμένους εκθεσιακούς χώρους, εργαστήρια, σχεδιαστήριο, βιβλιοθήκη, γραφεία και ένα σπουδαίο τμήμα, την Επιστημονική Συλλογή, όπου φυλάσσονται και μελετώνται πολλά από τα ευρήματα. Στο μουσείο λειτουργούν, επίσης, πωλητήριο εκμαγείων μισθωμένο για λογαριασμό του Tαμείου Αρχαολογικών Πόρων, κυλικείο, καθώς και πωλητήριο δελταρίων και διαφανειών. 
 
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου έχει συγκροτηθεί ως Ειδική Περιφερειακή Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και έχει ως σκοπό την απόκτηση, αποδοχή, φύλαξη, συντήρηση, καταγραφή, τεκμηρίωση, έρευνα, μελέτη, δημοσίευση και κυρίως έκθεση και προβολή στο κοινό αντικειμένων που χρονολογούνται από τους απώτατους χρόνους της προϊστορικής εποχής έως την υστερορωμαϊκή περίοδο. Οργανώνει περιοδικές εκθέσεις, συμμετέχει σε εκθέσεις που περιοδεύουν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, συνεργάζεται με άλλους επιστημονικούς και ερευνητικούς φορείς και φιλοξενεί ποικίλες άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες.
 
Ιστορικό
Η πρώτη αρχαιολογική συλλογή δημιουργήθηκε στο Ηράκλειο το 1883, με πρωτοβουλία του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Ηρακλείου, ο οποίος, με πρόεδρο τον φιλάρχαιο γιατρό Ιωσήφ Χατζηδάκη, κατάφερε να εξασφαλίσει την εξουσιοδότηση της οθωμανικής κυβέρνησης για την ίδρυση της πρώτης «αρχαιολογικής υπηρεσίας›. Η συλλογή στεγάσθηκε σε δύο δωμάτια στην αυλή της μητρόπολης του Αγίου Μηνά και μέχρι το 1900 εμπλουτίσθηκε με δωρεές φιλάρχαιων πολιτών, με εξαγορές αρχαίων αντικειμένων και με τα ευρήματα των πρώτων μικρών ανασκαφών και περισυλλογών. Το 1900, με την έναρξη των μεγάλων ανασκαφών στο νησί, περιέλαβε τα πρώτα σημαντικά ευρήματα, ενώ ταυτόχρονα παραχωρήθηκε στη νεοσύστατη Κρητική Πολιτεία. Τότε μεταστεγάσθηκε σε τμήμα του κτηρίου των Στρατώνων, της σημερινής Νομαρχίας Ηρακλείου, με τη φροντίδα των πρώτων Εφόρων Αρχαιοτήτων, Ιωσήφ Χατζηδάκη και Στεφάνου Ξανθουδίδη. 
 
Το 1904-1907 κατασκευάσθηκε η πρώτη μουσειακή αίθουσα, στη θέση όπου ήταν τα ερείπια της ονομαστής βενετικής μονής του Αγίου Φραγκίσκου, δίπλα στο Χουνκιάρ Τζαμί, ενώ το 1908, μετά την προσθήκη μίας δεύτερης αίθουσας, μεταφέρθηκαν εκεί οι αρχαιότητες. Το 1912, το μικρό αυτό κτίσμα πήρε τη μορφή κλασικιστικού κτηρίου με την προσθήκη της δυτικής πτέρυγας, σε σχέδια του αρχιτέκτονα W. Doerpfeld και του Γραμματέα της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών, Παναγή Καββαδία. Το μουσείο σταδιακά περιέλαβε τα ευρήματα των μεγάλων ανασκαφών που διεξάγονταν σε όλο το νησί από Έλληνες και ξένους ερευνητές. 
 
Η δόμηση του σημερινού κτηρίου, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού, ξεκίνησε το 1937 αλλά η έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έθεσε σε μεγάλο κίνδυνο τις συλλογές και το πολύτιμο περιεχόμενο του μουσείου, το οποίο διασώθηκε χάρη στις προσπάθειες του καθηγητή Ν. Πλάτωνα. Υπό την εποπτεία του ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1950 οι εργασίες για την επανέκθεση και παρουσίαση των συλλογών και το 1952 το μουσείο επαναλειτούργησε προβάλλοντας και πάλι τους ανεκτίμητους θησαυρούς του. Ο τρόπος της παρουσίασης των εκθεμάτων βασίσθηκε στη χρονολογική εξέλιξη του μινωικού πολιτισμού και απηχούσε τόσο την ιστορία της ανασκαφικής έρευνας και των μεγάλων αποκαλύψεων, που έγιναν στις αρχές του 20ού αιώνα στο νησί (ανάκτορα Κνωσού, Φαιστού, Μαλίων, κ.ά.), όσο και τις θεωρίες που κυριαρχούσαν την ίδια περίοδο για την προϊστορία του αιγαιακού χώρου. Το 1962 το μουσείο απέκτησε με εξαγορά τη συλλογή του Κρητικού γιατρού Στυλιανού Γιαμαλάκη, η οποία εκτέθηκε σε αίθουσα του ορόφου. Το 1964 παραδόθηκε προς χρήση η νέα πτέρυγα του μουσείου και η έκθεση των αρχαιοτήτων ολοκληρώθηκε από τον τότε διευθυντή του, Στυλιανό Αλεξίου. Το 2000 το Μουσείο Ηρακλείου εμπλουτίσθηκε με τη συλλογή του Νίκου Μεταξά, τμήμα της οποίας πρόκειται να εκτεθεί σύντομα. 
 
Επεμβάσεις στη μορφή του κτηρίου πραγματοποιήθηκαν το 1987, οπότε -με αφορμή τον εκσυγχρονισμό των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων και την εγκατάσταση συστημάτων κλιματισμού, ασφάλειας και πυρασφάλειας- πραγματοποιήθηκαν αλλαγές στο φωτισμό των αιθουσών, με την κατάργηση του φυσικού φωτισμού της οροφής, με τη δημιουργία ψευδοροφής και με την εγκατάσταση συστήματος τεχνητού φωτισμού. Με το νέο έργο επέκτασης και εκσυγχρονισμού του μουσείου, που άρχισε το 2002, σε αρχιτεκτονικές μελέτες του Αλέξανδρου Τομπάζη, προβλέπεται η επαναφορά του φυσικού φωτισμού και νέες ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις (κλιματισμού, φωτισμού, ασφάλειας, πυρασφάλειας κλπ.). Παράλληλα προβλέπεται η δημιουργία νέας πτέρυγας αποθηκών βόρεια του κτηρίου, στη θέση των αποθηκών που κατεδαφίσθηκαν, ενώ στην ανατολική πλευρά του αιθρίου προβλέπεται η ανάδειξη των ερειπίων του ενετικού ναού του Αγίου Φραγκίσκου.
 
Εκθέματα
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου ιδρύθηκε το 1908 για να στεγάσει τις πρώτες συλλογές κρητικών αρχαιοτήτων που έκτοτε εμπλουτίστηκαν με ραγδαίο ρυθμό. Το πολιτιστικό του απόθεμα καλύπτει περίοδο επτά χιλιετιών, από τη νεολιθική εποχή (7000 π.Χ.) έως τους ρωμαϊκούς χρόνους (3ος αι. μ.Χ.). Μετά από τις εργασίες ανακαίνισης των τελευταίων χρόνων που ολοκληρώθηκαν το Μάιο του 2014, η έκθεση καταλαμβάνει συνολικά είκοσι επτά αίθουσες. Οι συλλογές παρουσιάζονται πλέον με σύγχρονη μουσειολογική και μουσειογραφική αντίληψη, διαρθρωμένες χρονολογικά και θεματικά και συνοδευόμενες από εποπτικά μέσα και εισαγωγικά κείμενα. 
 
Η περιήγηση της έκθεσης ξεκινά στο ισόγειο με τη μινωική συλλογή (Αίθ. Ι-ΧΙΙ), συνεχίζεται στον όροφο με τις μινωικές τοιχογραφίες (Αίθ. ΧΙΙΙ) και τους ιστορικούς χρόνους (Αίθ. XV-XXII) και ολοκληρώνεται στο ισόγειο με τη συλλογή γλυπτών (Αίθ. XXVI-XXVII). Σε ξεχωριστή ενότητα παρουσιάζονται στον όροφο οι ιδιωτικές συλλογές των Στ. Γιαμαλάκη και Ν.Θ. Μεταξά (Αίθ. ΧΧΙΙΙ), καθώς επίσης και η απήχηση του μινωικού παρελθόντος της Κρήτης στα αρχαία και σύγχρονα χρόνια (Αίθ. XIV, XXV). 
 
Στις δώδεκα αίθουσες του ισογείου τα εκθέματα του λαμπρού μινωικού πολιτισμού, του πρώτου αστικού-ανακτορικού πολιτισμού σε ευρωπαϊκό έδαφος, παρουσιάζονται μέσα από θεματικές ενότητες που αναδεικνύουν τη συγκρότηση των πρώτων κοινοτήτων, την ανάδειξη ηγετικών τάξεων και την παγίωση της ανακτορικής ισχύος και ιεραρχίας, καθώς και τις μινωικές γραφές που αποτέλεσαν τη βάση του διοικητικού συστήματος. Η εξωστρέφεια των παραθαλάσσιων κρητικών κέντρων και η δημιουργία ποντοπόρων πλοίων ευνόησαν τη συμμετοχή σε δίκτυα ανταλλαγών, τις εισαγωγές και τη μεταφορά ιδεών ήδη από την προχωρημένη 3η χιλιετία π.Χ., ενώ εξασφάλισαν στην Κρήτη μια πρωτοπόρα θέση στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο κατά τον 16ο και πρώιμο 15ο αι. π.Χ. Η κυριαρχία των θαλασσοδρόμων Μινωιτών στο Αιγαίο που συνδέεται με τους αρχαίους μύθους για τον ημίθεο βασιλιά Μίνωα, μονάρχη του πολυδαίδαλου ανακτόρου της Κνωσού αποτελεί βασικό άξονα της έκθεσης. Παράλληλα, σε ειδικά αφιερωμένες αίθουσες εκτίθενται ευρήματα που σχετίζονται με τις θρησκευτικές τελετουργίες, τα αθλήματα, τις δημόσιες εκδηλώσεις, εκφάνσεις της ιδιωτικής ζωής και τα ταφικά έθιμα. 
 
Η περίφημη μινωική τέχνη αναδεικνύεται μέσα από χιλιάδες εκθέματα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι διάσημες Θεές των Όφεων από φαγεντιανή, το λίθινο ρυτό σε σχήμα ταυροκεφαλής, οι τοιχογραφίες του Πρίγκιπα των Κρίνων και των Ταυροκαθαψίων, το χρυσό Κόσμημα των Μελισσών, η Σαρκοφάγος της Αγίας Τριάδας, τα πολύχρωμα καμαραϊκά αγγεία, οι πινακίδες Γραμμικής Β από την Κνωσό, αλλά και ο αινιγματικός ενεπίγραφος Δίσκος της Φαιστού. 
 
Στις αίθουσες του ορόφου που είναι αφιερωμένες στους Ιστορικούς χρόνους παρουσιάζεται η Κρήτη ενταγμένη πλέον στις πολιτισμικές και πολιτικές δομές του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ίδρυση των Κρητικών πόλεων, καθώς και στη λατρεία στα οργανωμένα ιερά. Παράλληλα, τα ταφικά ευρήματα αποκαλύπτουν πεποιθήσεις και πρακτικές που σχετίζονταν με τη μεταθανάτια ζωή, ενώ ευρήματα όπως τα είδη καλλωπισμού, τα ψηφιδωτά και οι επιγραφές δηλώνουν την ευμάρεια και ανακλούν εικόνες της ζωής. Η νομισματοκοπία που αναπτύσσεται σε χωριστή ενότητα πιστοποιεί την ακμή των πόλεων και τη δραστηριοποίηση των Κρητών ως μισθοφόρων στην ανατολική Μεσόγειο. 
 
Οι δύο αίθουσες των γλυπτών στο ισόγειο συνιστούν μια αυτόνομη ενότητα που λειτουργεί ανεξάρτητα από την υπόλοιπη έκθεση ως ένα είδος γλυπτοθήκης. Φιλοξενεί γλυπτά που καλύπτουν την περίοδο από τον 7ο έως τον 3ο αι. μ.Χ. Κυρίαρχη θέση έχουν τα αρχαϊκά γλυπτά που αναδεικνύουν την πρωτοπορία της Κρήτης στη δημιουργία της ελληνικής μνημειακής γλυπτικής, η οποία εμπνέεται από τη δωρική αυστηρότητα. Σειρά πορτραίτων των Ρωμαίων αυτοκρατόρων και ρωμαϊκά αντίγραφα γνωστών αγαλματικών τύπων της κλασικής αρχαιότητας υποδηλώνουν την ακμή του νησιού κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, όταν Γόρτυνα έγινε πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής επαρχίας της Κρήτης και της Κυρηναϊκής. 
 
Στον κήπο του Μουσείου σώζονται τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα του ενετικού μοναστηριού του Αγίου Φραγκίσκου που πιστοποιούν την ακμή της πόλης του Ηρακλείου κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας.
Υδροβιότοπος Αλμυρού
Υδροβιότοπος Αλμυρού 2957 hits

Δίπλα στην παραλία του Αλμυρού στον Άγιο Νικόλαο υπάρχει ο προστατευόμενος υδροβιότοπος που σχηματίζεται στο δέλτα του ποταμού, ο οποίος φιλοξενεί πολλά σπάνια πουλιά. Η περιοχή είναι γεμάτη πανύψηλους ευκαλύπτους, καλαμιώνες και φοίνικες του Θεόφραστου.

Κέρας της Αμάλθειας
Κέρας της Αμάλθειας 2813 hits

Το κέρας της Αμάλθειας, ένα γλυπτό που έχει κατασκευασθεί από τους ντόπιους, αναγνωρισμένους καλλιτέχνες αδελφούς Σωτηριάδη, έχει στηθεί σε ένα πετρόχτιστο αίθριο παραθίν αλός, έτσι ώστε να έχει φόντο τον κόλπο του Μεραμβέλου και το νησάκι των Αγίων Πάντων.

Κομπίτσι
Κομπίτσι 2703 hits

Το χωριό Κομπίτσι της Κέρκυρας βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα δυτικά από την πόλη, μετά την Αλεπού, στην κορυφή μιας λοφοσειράς με πανοραμική θέα στον Πέλεκα, τη λιμνοθάλασσα Χαλικιόπουλου καθώς και το βουνό των Αγίων Δέκα. To χωριό αξίζει μία φορά να το επισκεφθείς, τόσο για την αναπαλαιωμένη Βενετική βρύση Κομπιτσίου μνημειακού χαρακτήρα μπαρόκ αρχιτεκτονικής, το εντυπωσιακό υψηλό καμπαναριό στο ναό Αγίων Αποστόλων που θυμίζει το καμπαναριό του Αγίου Σπυρίδωνος, το αρχοντικό της οικογένειας Κομπίτσι, ευγενών του 18ου αιώνα από τους οποίους πήρε και το όνομά του το χωριό και αποτελεί αξιοθέατο του χωριού, αλλά και για ένα παραμυθένιο δάσος.

Λίγο έξω από το χωριό βρίσκεται το πανέμορφο δάσος Κομπιτσίου με κουκουναριές, καστανιές και πλούσια χλωρίδα, που θα γοητεύσει όσους το επισκεφθούν. Το δάσος είναι ένα ιδανικό μέρος για περίπατο, τρέξιμο, ποδηλασία, διαλογισμό ή ακόμα και για ένα φθινοπωρινό πικ νικ με φίλους.

Πηγή: www.corfuland.gr

 

Κολυμβητήριο Αγίου Νικολάου
Κολυμβητήριο Αγίου Νικολάου 2685 hits
Δημοτικό Κολυμβητήριο Αγίου Νικολάου
Δημοτική Αγορά Χανίων
Δημοτική Αγορά Χανίων 2660 hits

Η Δημοτική Αγορά Χανίων, συνολικού εμβαδού 4.000 τ.μ., βρίσκεται στο κέντρο των Χανίων, στο σημείο που σήμερα χτυπά η καρδιά της πόλης. Η θεμελίωση της ξεκίνησε στις 14 Αυγούστου 1911, στο σημείο όπου στεκόταν επί Ενετοκρατίας ο κύριος προμαχώνας των οχυρώσεων ενώ η κατασκευή του κτιρίου ολοκληρώθηκε το δεύτερο εξάμηνο του 1913.

Τα επίσημα εγκαίνιά για τη λειτουργία της Δημοτικής Αγοράς έγιναν από τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Ελ. Βενιζέλο στις 4 Δεκεμβρίου 1913, τρείς μέρες μετά την επίσημη τελετή της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Η Δημοτική Αγορά έχει σχήμα σταυρού και τέσσερις πόρτες, μία σε κάθε πτέρυγα, που κλείνουν για να παρέχουν ασφάλεια στα καταστήματα που στεγάζονται εκεί. Σήμερα στο κτίριο της Αγοράς στεγάζονται πολυάριθμα καταστήματα που πωλούν τοπικά προϊόντα άλλα και αναμνηστικά είδη. Η Δημοτική Αγορά αποτελεί αρχιτεκτονικό στολίδι για τα Χανιά και είναι μία από τις εντυπωσιακότερες στο βαλκανικό χώρο.

Σημαντικό ειδικό κτίριο της εποχής της Κρητικής Πολιτείας. Είναι κτισμένο σε σχήμα ελευθέρου σταυρού, επηρεασμένο από τα κτίρια της λεγομένης "εποχής του σιδήρου" του τέλους του 19ου αι. που χαρακτηρίζει την βιομηχανική επανάσταση. Στο κτίριο, που διακρίνεται για την κομψότητα και την ισορροπία του, διατηρούνται, σχηματοποιημένα τα μορφολογικά στοιχεία του ύστερου νεοκλασσικισμού.

Στις 14 Απριλίου 1911 η Αγορά θεμελιώθηκε από τον Δήμαρχο Μανώλη Μουντάκη και στις 4 Δεκεμβρίου 1913 εγκαινιάζεται από τον Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο στα πλαίσια του εορτασμού της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Έκτοτε λειτουργεί αδιάκοπα ως αγορά Χανίων.

Χώρος Στάθμευσης
Χώρος Στάθμευσης 2644 hits
Κνωσσός
Κνωσσός 2517 hits

Το ανάκτορο της Κνωσού είναι το μεγαλύτερο από τα ανάκτορα της Κρήτης. Γύρω του υπήρχε εκτεταμένη πόλη. Το ανάκτορο ήταν κτισμένο στο χαμηλό λόφο της Κεφάλας στη συμβολή δύο ρευμάτων. Η επιλογή της θέσης και η ανάπτυξη που γνώρισε οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην εύφορη γη της περιοχής και στη μικρή απόσταση από τη θάλασσα.

Ο χώρος πρωτοκατοικήθηκε στη Νεολιθική εποχή (6700-3200 π.Χ.). Ηδη από τότε υπήρχε εκτεταμένος οικισμός.
Το πρώτο ανάκτορο οικοδομήθηκε γύρω στο 1900 π.Χ. (Παλαιοανακτορική περίοδος). Από τα λίγα τμήματα που σώζονται φαίνεται ότι τότε διαμορφώθηκε το βασικό του σχέδιο. Καταστράφηκε γύρω στο 1700 π.Χ και στη θέση του οικοδομήθηκε το νέο ανάκτορο (Νεοανακτορική περίοδος). Με εξαίρεση κάποιες μεταγενέστερες προσθήκες, τα ερείπιά του αποκάλυψε και αποκατέστησε ο A. Evans.

Το ανάκτορο αποτελείται από διαφορετικά κτίρια που αναπτύχθηκαν γύρω από την κεντρική αυλή. Είσοδοι υπήρχαν σε όλες τις κατευθύνσεις, με επισημότερες τη νοτιοδυτική και τη βόρεια. Η δυτική πτέρυγα περιλάμβανε ιερά, επίσημες αίθουσες και εκτεταμάνους αποθηκευτικούς χώρους, ενώ η ανατολική πτέρυγα τα "Βασιλικά Διαμερίσματα" και εργαστήρια. Αποθήκες και άλλοι χώροι υπήρχαν στα βόρεια και νότια.

 

Το ανάκτορο παρουσίαζε μεγάλη ποικιλία αρχιτεκτονικών στοιχείων: ορόφους με επίπεδες στέγες που στέκονταν σε διαφορετικά ύψη, προσόψεις που εισείχαν και εξείχαν, διακοσμήσεις με λίθινα διπλά κέρατα και εναλλασόμενα χρώματα κ.ά. Χρησιμιποιήθηκε μεγάλη ποικιλία υλικών: πλάκες πράσινου σχιστόλιθου στα δάπεδα, ξύλινοι κίονες, πλάκες από γυψόλιθο σε τοίχους, δάπεδα και αλλού. Τη διακόσμηση των δωματίων συμπλήρωναν πολύχρωμα κονιάματα και τοιχογραφίες.

Το ανάκτορο φαίνεται ότι ήταν το κέντρο της πολιτικής, οικονομικής και θρησκευτικής εξουσίας. Ο ρόλος του και οι λειτουργίες των χώρων του είναι θέματα ερμηνείας. Ο κύριος ανασκαφέας του, ο A. Evans, προσπάθησε να ερμηνεύσει τη λειτουργία των χώρων του ανακτόρου και έδωσε ονομασίες που κατά τη γνώμη του περιέγραφαν τη χρήση τους. Στηρίχτηκε στα ευρήματα, στη μυθολογική παράδοση, σε αναλογίες με αρχαίους πολιτισμούς και με την αποχή του. Σήμερα διατηρούνται οι ονομασίες αυτές (π.χ. "Αίθουσα της Βασίλισσας", "Piano Nobile", "Αίθουσα του Θρόνου"), παρόλο που στην πορεία της έρευνας έχουν διατυπωθεί διαφορετικές απόψεις για τη λειτουργία κάποιων χώρων.

Το ανάκτορο της Κνωσού συνέχισε να λειτουργεί μετά το 1450 π.Χ., όταν καταστράφηκαν τα υπόλοιπα ανάκτορα της Κρήτης. Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι τότε εγκαταστάθηκαν στο ανάκτορο νέοι κάτοικοι από τη Μυκηναϊκή Ελλάδα, λόγω της ανεύρεσης σημαντικότατου αρχείου της Γραμμικής Β' γραφής. Δεν είναι βέβαιο πότε σταμάτησε η λειτουργία του ανακτόρου. Μετά το 1380 π.Χ. πάντως μεγάλο μέρος της παλαιότερης αίγλης του είχε χαθεί.

 

Άγιος Νικόλαος
Άγιος Νικόλαος 2510 hits
Ο Άγιος Νικόλαος ( Άγιος όπως συνηθίζεται να αποκαλείται απο τους περισσότερους Κρητικούς), είναι η πρωτεύουσα του Νομού Λασιθίου και βρίσκεται στη βόρεια ακτογραμμή της Κρήτης, στη Δυτική πλευρά του κόλπου του Μεραμβέλλου. Η ονομασία του προήλθε από το βυζαντινό εκκλησάκι που βρίσκεται στον όρμο Αγίου Νικολάου. Παλαιότερη γνωστή ονομασία, Μαντράκι, καθώς υπήρχαν πολλές μάντρες με κατσίκια που ξεχειμώνιαζαν. Άλλη γνωστή ονομασία κι αυτή που ακόμα χρησιμοποιούν οι κάτοικοι των γύρω χωριών, Γιαλός.
Ο Άγιος Νικόλαος είναι έδρα του Δήμου Αγίου Νικολάου. Από το έτος 2000, λόγω του σχεδίου Καποδίστρια, στο Δήμο Αγίου Νικολάου συγχωνεύθηκαν οι κοινότητες Κριτσάς, Ελούντας, Λιμνών, Καλού Χωριού, Βρουχά, Σκινιά, Λούμα, Ζενίων, Έξω Ποτάμων, Κρούστα, Έξω Λακωνίων, Μέσα Λακωνίων και Πρίνας. Από το έτος 2011 κι έπειτα από το νόμο Καλλικράτη , στο δήμο Αγίου Νικολάου συγχωνεύθηκαν ο δήμος Νεαπόλεως και η κοινότητα Βραχασίου.
Η οικονομία της περιοχής βασίζεται στον τουρισμό, στην καλλιέργεια ελιάς και στη μη σταυλισμένη κτηνοτροφία. Οι μόνιμοι κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ήταν 19.593 . Χαρακτηριστικό γνώρισμα της πόλης οι πολλές παραλίες της, οι οποίες κάθε χρόνο πιστοποιούνται για την καθαριότητα και τις παροχές τους.
 
Αρχαιότητα
Η σημερινή πόλη είναι χτισμένη στη θέση της αρχαίας Λατούς προς Καμάρα, επίνειο της Λατούς Ετέρας (σημαντική ορεινή πόλη των Δωριέων, 3,5 χιλιόμετρα βόρεια της Κριτσάς). Οι δύο πόλεις αποτελούσαν μια διοικητική ενότητα τον 3ο Π.Χ αιώνα , λάτρευαν την ίδια θεότητα, την Ειλειθυία, προστάτιδα των τοκετών κι είχαν ενιαία νομίσματα που από το ένα μέρος εικόνιζαν την Ειλειθυία ή την Άρτεμη κι από το άλλο τον Ερμή με τη λέξη ΛΑΤΙΩΝ. Οι πολίτες της Λατούς προς Καμάρα ονόμαζαν τους εαυτούς τους Καμαρίτες.
Η Λατώ προς Καμάρα, ως λιμάνι, αναπτύχθηκε την περίοδο αυτή πληθυσμιακά και οικονομικά ενώ αντίθετα η Λατώ άρχισε να φθίνει. Από την περίοδο αυτή έχουν ανεβρεθεί αγάλματα, επιγραφές και πολλοί τάφοι στην περιοχή του ποταμού. Τα κτερίσματα των τάφων αρκετά από τα οποία είναι ενδιαφέροντα, εκτίθενται στο αρχαιολογικό Μουσείο.
Την πρώτη Βυζαντινή περίοδο εξακολουθούσε να υπάρχει ως αξιόλογη πόλη , η Επισκοπή Καμάρας , όπως αναφέρεται στο Συνέκδημο από τον Ιεροκλή.
 
Ενετικοί χρόνοι
Στις αρχές του 13ου αιώνα, ίσως το 1206, κατασκευάστηκε στο ύψωμα όπου σήμερα είναι η νομαρχία ένα φρούριο, πιθανών από το Γενοβέζο Ενρίκο Πεσκατόρε. Το φρούριο ονομάστηκε Μιραμπέλλο και έδωσε το όνομά του στην επαρχία Μιραμπέλου και στον κόλπο. Το φρούριο καταστράφηκε από ισχυρό σεισμό το 1303, αλλά οι Βενετοί το ανακατασκεύασαν. Το 1374 αναφέρεται ως Castro Mirabelli και διέθετε αποθήκη αλατιού από τις αλυκές της Ελούντας, το οποίο στη συνέχεια εξαγόταν στην Ευρώπη. Το φρούριο εγκαταλήφθηκε και έγινε αποθήκη όταν σταμάτησαν οι επαναστάσεις εναντίον των Βενετών.
Το φρούριο Μιραμπέλου καταστράφηκε το 1537 από Τούρκους πειρατές, αλλά ανακατασκευάστηκε σε σχέδιο του Μικέλε Σαμιτσέλι. Γύρω από το φρούριο αναπτύχθηκε οικισμός (βούργος). Στην απογραφή του Καστροφύλακα (Κ97) ο οικισμός αναφέρεται ως Mirabello proprio με 753 κατοίκους, κυρίως ψαράδες. Το 1630 αναφέρεται από το Βασιλικάτα ως Μιράμπελο Καστέλο και ότι στα ελληνικά ο οικισμός λεγόταν Βουλισμένη, από τη λίμνη.
Το 1646, κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Κρητικού Πολέμου, ο φρούραρχος Κολονέλο Μπαλντέλα παρέδωσε αμέσως το φρούριο στους Τούρκους που το περικύκλωσαν. Αυτή η πράξη θεωρήθηκε προδοσία και ο Μπαλντέλα κρεμάστηκε. Οι Βενετοί ανακατέλαβαν το φρούριο, αλλά επειδή δεν μπορούσαν να το κρατήσουν στην κατοχή τους το κατέστρεψαν, αφού το φρούριο της Σπιναλόγκας κάλυπτε τις ανάγκες τους.
Το 1671 αναφέρεται στην τουρκική απογραφή ως Nefs Meranblo με 42 χαράτσια, που σημαίνει ότι κατοικούταν. Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834 δεν αναφέρεται και η περιοχή ήταν ακατοίκητη. Όμως το λιμάνι χρησιμοποιούταν για την εξαγωγή προιόντων της επαρχίας όπως χαρούπια. Το 1845 ο Victor Raulin αναφέρει ότι υπήρχαν 4 εκκλησίες ερειπώμενες που χρησιμοποιούνταν ως αποθήκες χαρουπιών.
Σύγχρονος οικισμός
Ο σύγχρονος οικισμός δημιουργήθηκε με την επανάσταση του 1866, από κατοίκους από την Κριτσά και μερικούς από τα Σφακιά. Τα ερείπια του φρουρίου χρησιμοποιούνται ως οικοδομικά υλικά των νέων κτιρίων. Αναφέρεται για πρώτη φορά στην απογραφή του 1881, όταν είχε 87 Χριστιανούς και 8 Τούρκους κατοίκους. Αρχικά ονομαζόταν Μαντράκι αλλά πήρε το όνομα Άγιος Νικόλαος από το μικρό βυζαντινό εκκλησάκι του 9ου αιώνα που βρίσκεται στην χερσόνησο Αμμούδι, περίπου 2 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης. Το 1900 ο Άγιος Νικόλαος γίνεται έδρα του δήμου Κριτσάς και το 1904 μετακινήθηκε η έδρα του δήμου Λασιθίου από την Νεάπολη στον Άγιο Νικόλαο.
Το 1928 ο Άγιος Νικόλαος είχε 1.124 κατοίκους και από τότε παρατηρείται συνεχής αύξηση του πληθυσμού: 2.481 (1940), 3.167 (1951), 3.709 (1961), 5.002 (1971), 8.130 (1981). Παράλληλα αναδείχθηκε σε σημαντικό τουριστικό προορισμό.
 
Σύγχρονος οικισμός
Ο σύγχρονος οικισμός δημιουργήθηκε με την επανάσταση του 1866, από κατοίκους από την Κριτσά και μερικούς από τα Σφακιά. Τα ερείπια του φρουρίου χρησιμοποιούνται ως οικοδομικά υλικά των νέων κτιρίων. Αναφέρεται για πρώτη φορά στην απογραφή του 1881, όταν είχε 87 Χριστιανούς και 8 Τούρκους κατοίκους. Αρχικά ονομαζόταν Μαντράκι αλλά πήρε το όνομα Άγιος Νικόλαος από το μικρό βυζαντινό εκκλησάκι του 9ου αιώνα που βρίσκεται στην χερσόνησο Αμμούδι, περίπου 2 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης. Το 1900 ο Άγιος Νικόλαος γίνεται έδρα του δήμου Κριτσάς και το 1904 μετακινήθηκε η έδρα του δήμου Λασιθίου από την Νεάπολη στον Άγιο Νικόλαο.
Το 1928 ο Άγιος Νικόλαος είχε 1.124 κατοίκους και από τότε παρατηρείται συνεχής αύξηση του πληθυσμού: 2.481 (1940), 3.167 (1951), 3.709 (1961), 5.002 (1971), 8.130 (1981). Παράλληλα αναδείχθηκε σε σημαντικό τουριστικό προορισμό.
 
 
Η Λίμνη Βουλισμένη
H Λίμνη Βουλισμένη ( 'Λίμνη' για τους Αγιονικολιώτες) είναι μια μικρή λιμνοθάλασσα στο κέντρο της πόλης. Η λίμνη συνδέεται με το λιμάνι της πόλης με ένα κανάλι που ανοίχθηκε το 1870. Πολλοί αρχαίοι μύθοι αναφέρουν τη Λίμνη, οι αρχαιότεροι από τους οποίους θέλουν τις θεές Αθηνά και Άρτεμη να λούζονται σε αυτή. Με τη Λίμνη συνδέονται δύο αστικοί μύθοι, ότι δεν υπάρχει πυθμένας, και ότι η Λίμνη συνδέεται με το ηφαίστειο της Σαντορίνης. Ο τελευταίος μύθος στηρίζεται στο ότι κατά την τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου, τα νερά της Λίμνης φούσκωσαν και πλημμύρισαν τις γύρω από αυτήν αποθήκες. Στον πυθμένα της λίμνης υπάρχει πολεμικό υλικό που εγκαταλείφθηκε από τους Γερμανούς στρατιώτες προτού αποχωρήσουν στο τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.
Αξιοθέατα
Ένα πάρκο με πεύκα και αλμυρίκια πάνω από τη Λίμνη προσφέρει πανοραμική θέα της πόλης. Από το πάρκο αυτό ξεκινά ένα πετρόχτιστο μονοπάτι, ελίσσεται ανάμεσα στα δένδρα και καταλήγει στη Νότια πλευρά της Λίμνης, εκεί όπου δένουν μικρά σκάφη αλιείας.
Η Σπιναλόγκα, οχυρωμένο νησί το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως λεπροκομείο. Πλέον κάποια από τα κτίρια και σπίτια της σώζονται ως αρχαιολογικοί χώροι και υπάρχουν τουριστικά γραφεία που μεταφέρουν τους τουρίστες με βάρκα στο νησί από την Ελούντα και εκεί γίνετε η ξενάγηση τους στα συγκεκριμένα σημεία του νησιού που επιτρέπετε η πρόσβαση.
Η Μαρίνα του Δήμου Αγίου Νικολάου όπου διοργανώνονται ιστιοπλοϊκοί αγώνες.
Το κέρας της Αμάλθειας, ένα γλυπτό που έχει κατασκευασθεί από τους ντόπιους, αναγνωρισμένους καλλιτέχνες αδελφούς Σωτηριάδη, έχει στηθεί σε ένα πετρόχτιστο αίθριο παραθίν αλός, έτσι ώστε να έχει φόντο τον κόλπο του Μεραμβέλου και το νησάκι των Αγίων Πάντων.
Η πλατεία Νεάρχου,όπως ονομάζεται η παλαιότερη πλατεία ΚΤΕΛ, είναι σχεδιασμένη με ψηφιδωτά θαλάσσια μοτίβα, από την αρχιτέκτονα Μάρω Δαγιάντη.
Οι σκάλες της πόλης είναι αρκετά ενδιαφέρουσες. Καθώς η πόλη είναι κτισμένη σε λόφους οι σκάλες είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της, με αρκετους αρχιτέκτονες της περιοχής να έχουν σχεδιάσει από μια.
Η Κιτροπλατεία, μια πλατεία με μικρή παραλία, από την οποία ξεκινάει πετρόχτιστος πεζόδρομος που ακολουθεί την ακτογραμμή και καταλήγει στη Μαρίνα. Το όνομά της προέρχεται από το εμπόριο των κίτρων καθώς από αυτήν την παραλία κι εξαιτίας του βάθους της, μπορούσαν να φορτώσουν τα εμπορικά καΐκια προτού ακόμα η πόλη αποκτήσει λιμάνι.
Ο λόφος του Αγίου Χαραλάμπους , δίπλα στην ομώνυμη εκκλησία ένα αλσύλλιο από πεύκα με μια παλιά υδατοδεξαμενή στην οροφή της οποίας φύονται δύο πεύκα. Από το λόφο έχει κανείς πανοραμική θέα της πόλης και του κόλπου.
Τα νησάκια Αγίων Πάντων και Φάρου, είναι ένα παράδειγμα στην Φυσική Ιστορία καθώς ενώ απέχουν ελάχιστα μέτρα το ένα από το άλλο τα είδη της πανίδας και χλωρίδας που φιλοξενούν έχουν εξελιχθεί διαφορετικά Στο νησί των Αγίων Πάντων έχουν μεταφερθεί από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα κρητικοί αίγαγροι, τα Κρι Κρι, προκειμένου να διατηρηθεί καθαρό το είδος.

Επαλήθευση Ταυτότητας


Σύνδεση με Facebook

Δημιουργία Λογαριασμού

Ξεχάσατε τον κωδικό χρήστη? κάντε κλικ εδώ