Νομός: Λασιθίου
Διεύθυνση: Kritsa
Τηλέφωνο:
Παναγία Κερά
Παναγία Κερά
Ο διάσημος για την ποιότητα των τοιχογραφιών του ναός, γνωστός ως Παναγία Κερά είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, , βρίσκεται 1 χλμ. πριν από την Κριτσά. Είναι τρίκλιτος καμαροσκέπαστος με τρούλο ναός.
Το κεντρικό κλίτος είναι αφιερωμένο στην Παναγία. Το βόρειο κλίτος είναι του Αγίου Αντωνίου και το νότιο της Αγίας Άννας.
Ο ναός κατασκευάστηκε σταδιακά. Αρχικά κτίστηκε το κεντρικό κλίτος του ναού στον τύπο του μονόχωρου ναού με τρούλο, ενώ μεταγενέστερα προστέθηκαν τα δύο πλευρικά κλίτη που είναι αφιερωμένα στην Αγία Άννα το νότιο, και στον Άγιο Αντώνιο το βόρειο.
Στο εσωτερικό όλες οι επιφάνειες του ναού έχουν διακοσμηθεί με αξιόλογες τοιχογραφίες που ανήκουν σε διαφορετικές εποχές. Στο κεντρικό κλίτος υπάρχουν δύο στρώματα τοιχογραφικού διακόσμου. Το πρώτο σώζεται αποσπασματικά στην κόγχη του ιερού και στα τύμπανα των τόξων που υποβαστάζουν τον τρούλο. Οι παραστάσεις αυτές χαρακτηρίζονται από την γραμμική απόδοση των μορφών και χρονολογούνται στα μέσα περίπου του 13ου αι.
Κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες του 14ου αι., προφανώς μετά από κάποια σοβαρή καταστροφή του ναού πραγματοποιήθηκε το δεύτερο στρώμα τοιχογραφιών που απλώνεται στις υπόλοιπες επιφάνειες του κεντρικού κλίτους με σκηνές του Ευαγγελικού κύκλου. Την ίδια περίοδο ανακατασκευάστηκε και ο τρούλος με τα ισχυρά βεργία. Το στρώμα αυτό χαρακτηρίζεται από την συνύπαρξη στοιχείων, τόσο της μεσοβυζαντινής τέχνης, όσο και της πρώιμης παλαιολόγειας.
Τα πλευρικά κλίτη αγιογραφήθηκαν μέσα στο πρώτο μισό του 14ου αι., αφού είχε ολοκληρωθεί ο διάκοσμος του κεντρικού κλίτους. Εδώ ακολουθούνται διαφορετικές αισθητικές αρχές. Οι σκηνές από το βίο της Παναγίας και οι μορφές των Αγίων στο νότιο κλίτος της Αγίας Άννας αποδίδονται με τρόπο πιό ρεαλιστικό και εκφραστικό. Στο βόρειο κλίτος του Αγίου Αντωνίου, που αγιογραφείται με το θέμα της Δευτέρας Παρουσίας, ακολουθούνται οι ίδιες αισθητικές αρχές αλλά από τεχνίτες λιγότερο ικανούς.
Κτητορικές επιγραφές εντοπίζονται στη δυτική πλευρά του νότιου κλίτους και στη βόρεια πλευρά του βόρειου κλίτους, όπου και απεικονίζεται ο κτήτορας Γεώργιος Μαζηζάνης με τη γυναίκα του και το παιδί του. Πρόσφατες ανασκαφικές έρευνες στο εσωτερικό και τον περιβάλλοντα χώρο του ναού αποκάλυψαν μεγάλο αριθμό κιβωτιόσχημων τάφων.
Τα κλίτη ιδρύθηκαν σε διαφορετικές περιόδους.
Αρχαιότερο (του 13. Σι) είναι το κεντρικό κλίτος. Οι τοιχογραφίες του εικονίζουν σκηνές από τα Ευαγγέλια. Οι μορφές είναι αυστηρές και επιβλητικές αρχαΐζουσας τεχνοτροπίας. Στο τεταρτοσφαίριο της κόγχης ήταν η Πλατυτέρα. Στην καμάρα του Βήματος εικονίζεται η πολυπρόσωπη Ανάληψη και χαμηλά πίσω οπό την Αγία Τράπεζα, οι συλλειτουργούντες αρχιερείς. Στον τρούλο εικονίζονται τέσσερις; άγγελοι και από κάτω τέσσερις εορτές από το Δωδεκάορτο (Βάπτιση, Υπαπαντή, Έγερση Λαζάρου και Βαϊοφόρος. Στο τύμπανο είναι δώδεκα προφήτες και στα σφαιρικά τρίγωνα οι Ευαγγελιστές. Στη δυτική καμάρα σε οχτώ μεγάλους πίνακες εικονίζονται οι σκηνές: Βρεφοκτονία, Γέννηση του Χριστού, Μυστικός Δείπνος, Άγια των Αγίων, Συμπόσιο του Ηρώδη και Εις ΄Αδου Κάθοδος. Στο δυτικό τοίχο εικονίζεται η Σταύρωση, και από ' κάτω οι τιμωρίες των κολασμένων. Στους κάτω τοίχους ολόσωμοι αυστηροί άγιοι (ξεχωρίζει ο Άγιος Γεώργιος).
Στο βορειοδυτικό πεσσό εικονίζεται ο δημοφιλής στην Κρήτη δυτικός Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης.
Το νότιο κλίτος χρονολογείται στο 14. αϊ. και οι τοιχογραφίες που είναι από τις πιο σημαντικές στην Κρήτη, ανήκουν στην Παλαιολόγε ι σ αναγέννηση, στη Μακεδονική Σχολή, που έχει σχέση με το Μυστρά. οι μορφές εικονίζονται ζωγραφισμένες με καθαρές γραμμές σε ευρύχωρα πλαίσια. Σε δεκατέσσερις ορθογώνιους πίνακες σε δύο ζώνες εικονίζονται σκηνές από Το Βίο της Αγίας Άννα και της Παναγίας, από τα θεομητορικά απόκρυφα ευαγγέλια, που δεν συνηθίζονται στη βυζαντινή ζωγραφική: η Οικία του Ιωακείμ, η Προσευχή της Άννας, η Γέννηση της Θεοτόκου, το Ύδωρ της Ελέγξεως, η θλίψη του Ιωσήφ και η Θεοτόκος Πύλη Κεκελεισμένη. Στο τεταρτοσφαίριο εικονίζεται η Αγία Άννα ως Πλατυτέρα. Στο δυτικό τοίχο είναι η χορηγική και κτητορική τοιχογραφία με την επιγραφή: "Χωρίον της Κριτζέας και Αντώνιος Λαμέρας.
Στο βόρειο κλίτος (του 14. αϊ.) εικονίζεται ο Χριστός Παντοκράτωρ και από κάτω οι συλλειτουργούσες Αρχιερείς και οι ένθρονοι Απόστολοι. Στο βόρειο τοίχο εικονίζεται η οικογένεια του κτήτορα Γ. Μαζηζάνη, ενδιαφέρουσες προσωπογραφίες με τη χαρακτηριστική ενδυμασία της εποχής Στην καμάρα απεικονίζεται με μεγαλειώδη και αποκαλυπτικό τρόπο η μεγάλη σύνθεση της Δευτέρας Παρουσίας ( Απόστολοι, τάγματα αγγέλων, μάρτυρες και όσιοι, ο Άγγελος που σαλπίζει την έλευση του Χριστού, η γη και η θάλασσα προσωποποιημένες που αποδίδουν στην κρίση τους νεκρούς τους, η Ψυχοστασία, οι κολασμένοι και ο πολυσύνθετος φυσιοκρατικά ζωγραφισμένος Παράδεισος.
Μέρη κοντινά με Παναγία Κερά
Κριτσά
Αν θες να γνωρίσεις την ψυχή των ανθρώπων της Κριτσάς θα πρέπει να γνωρίσεις την «ψυχή» του τόπου τους
Μόνο μέσα από την συνεξάρτηση του φυσικού περιβάλλοντος, του κλίματος των δράσεων και των συμπεριφορών των ανθρώπων θα κατανοήσεις τον χαρακτήρα και την ψυχή των Κριτσωτών. Η Κριτσά είναι μια ξεχωριστή κοινωνία ανθρώπων με δική της παραγωγή πολιτισμού, δική της παράδοση και δική της ντοπιολαλιά. Ο τόπος των ανθρώπων της υψώνεται σταδιακά «από το μέρος του ήλιου» και τη θάλασσα ως τις πιο ψηλές κορφές της Δίκτης προς τη Δύση δημιουργώντας στα διάμεσα δύο γεωλογικές επίπεδες «στάσεις», μια στον κάμπο της Κριτσάς με την Κριτσά χτισμένη στο βάθος, πλάι στα άφθονα πηγαία νερά και το μεγάλο καρπερό ελαιώνα και άλλη μια στο οροπέδιο του Καθαρού. Η ευκρασία των φυσικών εναλλαγών του τόπου και του υψομέτρου καθορίζει τελικά και την ψυχή των ανθρώπων, μια ψυχή τραχιά και φιλάνθρωπη συνάμα, μια ψυχή βουνίσια, ακατέργαστη, αετίσια και χαΐνικη μα ταυτόχρονα καμπίσια και άγια, γαλάζια κι ανάλαφρη σαν τον αφρό του Μεραμπελιώτικου γιαλού!
Λαϊκός πολιτισμός και παράδοση
Παρά την επέλαση του σύγχρονου τρόπου ζωής στη σημερινή Κριτσά, η γνήσια τοπική παράδοση αντέχει!Επιβιώνει στην πατροπαράδοτη παραγωγή αγαθών, στην καθημερινή διατροφή, στις συνήθειες και στο ντύσιμο των παππούδων και των γιαγιάδων, στα ήθη, στα έθιμα, στις γιορτές, στα πανηγύρια, στην λαϊκή τέχνη. Μπορεί να σταμάτησε η επί δεκαετίες αναπαράσταση του Κρητικού Γάμου, όμως ο παλιός παραδοσιακός κρητικός γάμος με το ψείκι, το γαμήλιο γλέντι και τη λύρα, είναι σχεδόν μονόδρομος και για τα σημερινά ζευγάρια. Στα πανηγύρια και στις θρησκευτικές τελετές οι λαϊκοί χοροί και τα παλιά λατρευτικά έθιμα ζωντανεύουν με λαμπρότητα και ειλικρίνεια. Η Κριτσά αποτελεί τυπικό παράδεισο της ζωντανής λαϊκής παράδοσης στην Κρήτη και διατηρεί σε σημαντικό βαθμό ακόμη αναλλοίωτη την παλιά αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της.
"Το κλεφτοχώρι" της Τουρκοκρατίας
Αδιάκοπη είναι η παρουσία ανθρώπων στο χώρο της Κριτσάς τουλάχιστον από τα ιστερομινωικά χρόνια και μετά. Θεωρείται βέβαιη η ακμή της στα Βυζαντινά χρόνια. Aν και ερημώθηκε από τους Άραβες (823), κατοικήθηκε ξανά το 961 και γνώρισε νέα άνθηση στα χρόνια της Φραγκοκρατίας (13ος και 14ος αιώνας). Ήταν το μεγαλύτερο χωριό της Κρήτης καθόλο το Μεσαίωνα.Το 1867 έγινε έδρα Δήμου που συμπεριλάμβανε τον Κρούστα, την Πρίνα, το Καλό Χωριό, το Μαρδάτι, τον Άγιο Νικόλαο, τα Μέσα Λακώνια και τις Τάπες. Το 1925 έγινε κοινότητα και από το 1998 αποτελεί ένα από τα 14 δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Αγίου Νικολάου.
Η Μάχη της Κριτσάς - Η Κριτσωτοπούλα
Μεγάλη υπήρξε η συνεισφορά των Κριτσωτών στους απελευθερωτικούς αγώνες της Κρήτης και ξεχωριστή είναι η προσφορά των Τουρκομάχων καπετανέων - Αλεξομανώλη, Κοζύρη, παπά - Πόθου, καπετάν Ταβλά. Στη διήμερη μάχη της Κριτσάς που έγινε κοντά στη Λατώ οι Κριτσώτες εισέπραξαν βαρύ τίμημα. Το χωριό πυρπολήθηκε και καταστράφηκε (Ιανουάριος 1823). Στη μάχη αυτή σκοτώθηκε και η γενναία αντάρτισσα, η θρυλική Κριτσωτοπούλα.
Κρήνες Κριτσάς
Ο οικισμός της Κριτσάς του δήμου Αγίου Νικολάου είναι ένας από τους πιο αξιόλογους ημιορεινούς παραδοσιακούς οικισμούς της Κρήτης. Εκεί βρίσκονται τρεις κοινοτικές κρήνες και πλακόστρωτο "καλντερίμι" στη θέση Χανιώτενα που έχουν χαρακτηρισθεί σαν ιστορικά διατηρητέα μνημεία γιατί αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα αρχιτεκτονικής παράδοσης και άμεσα συνδεδεμένα με την ιστορία της Κριτσάς και τις μνήμες των κατοίκων της περιοχής.
1) Κρήνη στην περιοχή "Κουτσουνάρι". Είναι κτίσμα πετρόκτιστο με απλή αψιδωτή μορφή.
2) Κρήνη στην περιοχή "Καββούσα". Η όψη της χαρακτηρίζεται από μία δίδυμη τυφλή αψιδωτή κατασκευή.
3) Κρήνη στην περιοχή "Χανιώτενας". Χρησιμοποιείται για το πότισμα των ζώων. Το κτίσμα έχει την τυπική μορφή των απλών αψιδόσχημων μικρών κρηνών της Κρήτης. Εκεί υπάρχει το τελευταίο καλντερίμι που έχει απομείνει στη Κριτσά και συνδέει το κέντρο του οικισμού με τον κάμπο.
Ο ναός του Αγίου Γεωργίου Καβουσιώτη πήρε το όνομά του από μια περίτεχνη γειτονική βρύση ("καβούσι"). Οι τοιχογραφίες του ναού χρονολογούνται στο 13ο - 14ο αιώνα, ενώ εξωτερικά του ναού σώζεται τμήμα ταφικού μνημείου.
Το Άγιο Πνεύμα βρίσκεται στο κέντρο της Κριτσάς. Ο ναός είναι διπλός, καμαροσκέπαστος, με ενιαίο νάρθηκα, και εισόδους δυτικά και βόρεια. Κοσμείται με τοιχογραφίες μεταξύ των οποίων διακρίνονται ο Ευαγγελισμός, η Γέννηση του Χριστού, η Βάπτιση, η Μεταμόρφωση και η Ανάληψη (Gerola - Λασσιθιωτάκης, 84, αριθμός 564).