Νομός: Λασιθίου
Διεύθυνση:
Τηλέφωνο:
Φαράγγι του Χαυγά στο Σελλινάρι
Near the beautiful village of Vrahasi, on the central road Heraklion - Agios Nikolaos there is the imposing gorge of Selinari, formed by the mountain of Anavlohos (625 m) to the north and the mountain Fonias o Detis (818 m) to the south.
The symbol of Crete, the Cretan wild goat (Agrimi or kri-kri) and the Griffon Vulture are two rare species that used to reside in the gorge.
The Municipality of Vrahasi intends to establish a center of protection of the local fauna and flora at the gorge of Selinari and to develop a wildlife station, to provide observation of the Griffon Vulture colony at the east side of the gorge of Selinari. The hunting is forbidden in an area covering 10 sq.km. around the gorge.
The Griffon Vulture colony of Selinari roosts and breads on southeast facing cliffs immediately above the small bridge on the "old road". The colony is around 35 birds. The breeding cycle begins in January with the first chicks flying from the nests in late June.
The chicks continue to be fed by the adults at the nest for at least a further six weeks after the first flight. This means that there is considerable all day activities on the nests during the months of March through to and including August. In the remaining months activity is at its highest as the birds return to roo
Μέρη κοντινά με Φαράγγι του Χαυγά στο Σελλινάρι
Η εικόνα του Αγίου Γεωργίου
Παλλάδιο της Μονής είναι η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου στην οποία ο Άγιοςεικονίζεται έφιππος δρακοκτόνος. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο εικονογραφικό θέμα, που εμφανίζεται σε βυζαντινά κείμενα και τοιχογραφίες, από τον 12ο αι. καιτο οποίο διηγείται το πιο γνωστό ίσως θαύμα του Αγίου.
Σύμφωνα με το Συναξάρι του, στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Καππαδοκία,ένας δράκος είχετην φωλιά του στην πηγή νερού από την οποία υδρευόταν η πόλη Αλαγία.Προκειμένου να αφήσει το νερό ελεύθερο, ο δράκος ζητούσε για αντάλλαγμα ανθρώπινη τροφή. Κάποτε ο κλήρος έπεσε στην κόρη του βασιλιά της πόλης Σέλβιου. Τότε εμφανίστηκε ο Άγιος σκότωσε το δράκο, ελευθέρωσε την πριγκίπισσα και έσωσε την πόλη από τα δεινά.
Πράγματι στα αριστερά της εικόνας παριστάνεται η πριγκίπισσα να τρέχει μακριά από το δράκο, που πεθαίνει από τη λόγχη τουΑγίου. Στα καπούλια του αλόγου εικονίζεται, όπως συχνά συναντάται στον συγκεκριμένο εικονογραφικό τύπο, να κάθεται ένας νέος, τον οποίο ο Άγιος είχε ελευθερώσει πρόσφατα από τους Σαρακηνούς. Η εικόνα είναι λαϊκότροπη και σύμφωνα με τα τεχνοτροπικά χαρακτηριστικά της μπορεί να χρονολογηθεί στον ύστερο 19ο αι. Διηγούνται ότι οι οπές που φέρει προέρχονται από πυροβολισμούς κάποιου Τούρκου, ο οποίος ήθελε να την καταστρέψει. Οι σφαίρες όμως γύρισαν καταπάνω του και τον τραυμάτισαν θανάσιμα.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι στην εικόνα ορκίζονται οι κλέφτες και κυρίως οι ζωοκλέφτες. Ο όρκος αυτός αποτελεί ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον παράδειγμα ποιμενικού εθιμικού δικαίου της Κρήτης, που απαντάται και σε άλλα μέρη της Κρήτης όπως στη Μονή του Αγίου Γεωργίου στο Δισκούρι Μυλοποτάμου, στο Ρέθυμνο. Ο όρκος στον Άγιο ήταν ιδιαίτερα σεβαστός και αποδεκτός από όλους, αφού όπως αναφέρεται, ο Άγιος τιμωρούσε αυστηρά όσους ορκίζονταν ψέματα. Ο πιθανός ένοχος έπρεπε να ακουμπήσει το χέρι του στην εικόνα και να ορκιστεί. Σε διαφορετική περίπτωση έπρεπε να ομολογήσει.
Ο όρκος σύμφωνα μετις μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής αναφέρει:
Ως ξεκολλά η χέρα μου
από την εικόνα, να ξεχωρίσει
κι η ψυχή από το σώμα μου
άνε σου φταιξα…
http://www.impeh.gr/admin/upload_fotos//ekdoseis/SELHNARI%20BOOK.pdf
Η Αγία Άννα βρίσκεται 2200μ. νοτιανατολικά του λιμανιού του Σισίου. Ο ναός είναι αφιερωμένος στη Σύλληψη της Αγίας Άννας και είναι μονόχωρος καμαροσκέπαστος με οξυκόρυφη καμάρα. Το 1881 έγινε επισκευή στο ναό και υπάρχει σχετική επιγραφή. Ο ναός χρονολογείται από τους μελετητές στο 16ο αιώνα (Πλατάκης). Νότια και δυτικά του ναού φαίνονται ερείπια μεγαλύτερου κτίσματος. που πιθανόν ανήκουν σε παλιότερη εκκλησία.
Στο δρόμο που συνδέει το Ηράκλειο με τον Άγιο Νικόλαο, στη χαράδρα του Σεληναρίου που δημιουργείται από το απότομο κόψιμο που κάνουν τα βουνά που ξεκινούν από τις κορυφές της Σελένας και φτάνουν ως τα παράλια του Κρητικού πελάγους, βρίσκεται η εν ενεργεία μονή του Αγίου Γεωργίου. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου του Σεληναριώτη είναι μικρών διαστάσεων, μονόχωρος καμαροσκέπαστος με οξυκόρυφη καμάρα, χρονολογείται στο 16ο αιώνα (Πλατάκης 1972, Β, 161) ενώ κοσμείται με σύγχρονες τοιχογραφίες. Σύμφωνα με την παράδοση, κατά τη διάρκεια των χρόνων της Βενετοκρατίας και μετά την υποταγή της Ρόδου στους Τούρκους το 1552, κατέφυγαν και εγκαταστάθηκαν στο Βραχάσι τρεις αδελφοί από τη Ρόδο. Ο ένας από τους αδελφούς, ο Νικόλαος, ασπάστηκε τον μοναχισμό και αποσύρθηκε στη χαράδρα του Σεληναρίου. Σε αυτόν αποδίδεται η ίδρυση του μικρού ναού του Αγίου Γεωργίου. Ο μοναχός ζούσε στο σπήλαιο στην απέναντι πλευρά του βουνού και πέθανε εκεί. Είχε μόνος του λαξεύσει τον τάφο του, του οποίου τα ίχνη εντοπίζονται στο σημείο όπου αργότερα υψώθηκε μεγάλος σταυρός, ορατός από την αυλή του ναού. Για ένα διάστημα στα χρόνια της Οθωμανικής Κυριαρχίας δεν είναι γνωστή η χρήση του χώρου. Πάντως ορισμένα μικρά κελιά που υπήρχαν γύρω από το ναό φανερώνουν πως λειτούργησε στο χώρο κάποιο κοινόβιο. Το 1934 ξεκίνησαν οικοδομικές εργασίες ίδρυσης κτιρίων και εκμετάλλευσης του περιβάλλοντα χώρου για την διευκόλυνση των προσκυνητών του Αγίου Γεωργίου. Σήμερα ο ναός αποτελεί παρεκκλήσιο της σύγχρονης μονής και φέρει σύγχρονες τοιχογραφίες. Μέσα στα όρια του προσκυνήματος υπάρχει πηγή νερού.
Το συγκρότημα αναπτύσσεται σε δυο επιμήκη επίπεδα κατά μήκος της νότιας πλευράς του φαραγγιού. Η μοναδική είσοδος του, μια τριμερής αετωματική κατασκευή που διακοσμείται με ψηφιδωτούς πίνακες, βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του χαμηλότερου επιπέδου.
Αμέσως μετά την είσοδο, στα αριστερά, βρίσκεται η κρήνη της Μονής που κατασκευάστηκε από τον Εμμ. Φθενό, το 1923.Ηόψη της διαμορφώνεται με ημικυκλικό τόξο,το οποίο πλαισιώνει λίθινη πλάκα διακοσμημένη με ανάγλυφα φυτικά μοτίβα χαρακτηριστικά του 19ου.
Σε απόσταση λίγων μέτρων δυτικά της κρήνης βρίσκεται ο παλαιός Ναός του Αγίου Γεωργίου. Πρόκειται για ένα μικρό, μονόχωρο καμαροσκεπή Ναό, ο οποίος πιθανόν χρονολογείται στην ύστερη ενετική περίοδο αν και οι επεμβάσεις που έχει δεχτεί μεταγενέστερα δεν μας επιτρέπουν να είμαστε βέβαιοι.
ΟΝαός φέρει δυο λίθινα θυρώματα, στη νότια και δυτική πλευρά του καιένα παράθυρο στη νότια. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το αγιοθύριδο που φέρει ανάγλυφο διάκοσμο μετοξοστοιχία στο κάτωμέρος και ψηλότερα δυο εξαπτέρυγα και τη χρονολογία 1813. Το αγιοθύριδο, όπως και το ανάγλυφο φωτιστικό άνοιγμα της δυτικής πλευράς, μεταφέρθηκαν από άλλους Ναούς,την δεκαετία του 1960.ΟΝαός φέρει σύγχρονο τοιχογραφικό διάκοσμο με σκηνές από το δωδεκάορτο και ολόσωμους μετωπικούς Αγίους. Νότια του Ναού του Αγίου Γεωργίου υψώνεται ο περικαλλήςΝαόςτωνΘεοφανείων που ανηγέρθη
το 2000 και αμέσως μετά, στα δυτικά, το μεγάλο διώροφο συγκρότημα του Γηροκομείου το οποίο μεταστεγάστηκε,το 1992, στο Τζερμιάδο, στο Οροπέδιο Λασιθίου. Σήμερα στο ισόγειο του στεγάζονται τα γραφεία της Μονής και η Τράπεζα. Τα κελιά των μοναχών, η Εκκλησιαστική Συλλογή με τα κειμήλια τουΜοναστηριού, στον πρώτο όροφο.Στην συλλογή περιλαμβάνονται παλαιότερα και νεότερα άμφια, λειτουργικά σκεύη, παλαίτυπα βιβλία και εικόνες του 18ου – 19ου αι. Στο δυτικό άκρο του συγκροτήματος βρίσκεται ο ΝαόςτηςΑναστάσεως, που ιδρύθηκετο έτος 1992.Στο ανώτερο επίπεδο υψώνεται το πυργόμορφο κωδωνοστάσιο και μια σειρά ισόγειων χώρων, που χρησιμοποιούνται για την φιλοξενία των επισκεπτών.
http://www.impeh.gr/admin/upload_fotos//ekdoseis/SELHNARI%20BOOK.pdf