Ανεβάστε φωτογραφίες από
Ζωοδόχος Πηγή και μοιραστείτε τις μαζί μας!
Νομός: Ηρακλείου
Διεύθυνση:
Timpaki 
Τηλέφωνο:
Ζωοδόχος Πηγή
Μέρη κοντινά με Ζωοδόχος Πηγή
The apartments "Acropol" are located in Pitsidia, one of the most beautiful villages of south Crete.
Pitsidia finds itself a couple of kilometres from Matala and Phaistos archaeological site, and about 75 kilometres from Heraklion town.
Στον Κομμό, πάνω από την περίφημη παραλία στα νότια του νομού Ηρακλείου, βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της μινωικής πόλης του Κομμού. Ο Κομμός στην μινωική Κρήτη αποτελούσε μαζί με τα Μάταλα, λιμάνι του μινωικού ανακτόρου της Φαιστού.
Οι ανασκαφές του αρχαιολογικού χώρου ξεκινούν για πρώτη φορά το 1976 από μία ομάδα Καναδών αρχαιολόγων, όμως η ύπαρξη του Κομμού και η σύνδεση του με το ανάκτορο της Φαιστού ήταν γνωστή από τον Σερ Άρθουρ Έβανς. Στα ευρήματα συμπεριλαβάνονται ο λιμενικός οικισμός, και δημόσια κτήρια όπως νεώρια, αποθήκες, ναό πρυτανείο και ένα αμφιθεατρικό κτίσμα. Ένα από τα σημαντικότερα εύρηματα είναι τα αρχαία πιεστήρια παραγωγής ελαιολάδου, τα οποία φανερώνουν πόσο ανεπτυγμένη ήταν η καλλιέργεια τς ελιάς στην μινωική Κρήτη.
Ο αρχαιολογικός χώρος δεν είναι επισκέψιμος όμως μπορείτε να θαυμάσετε τα κτιριακά ευρήματα έξω από τον περιφραγμένο χώρο ο οποίος είναι προσβάσιμος από τον δρόμο που οδηγεί στην παραλία του Κομμού.
Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Γαλατά βρίσκεται μέσα στον αρχαιολογικό χώρο Αγίας Τριάδας, τη θερινή μινωική Βασιλική έπαυλη που βρίσκεται 3 χιλιόμετρα δυτικά του ανακτόρου της Φαιστού, και είναι χτισμένη τη βυζαντινή περίοδο.
Η εκκλησία αναφέρεται ότι κτίστηκε το 1302, όμως φαίνεται να προϋπήρχε και να ανακαινίστηκε εκείνο το έτος. Το εσωτερικό της εκκλησίας κοσμούν μοναδικές τοιχογραφίες του 14ου αιώνα. Στον βόρειο τοίχο εξωτερικά της εκκλησίας υπάρχει τάφος του 1581, ο οποίος φέρει παράσταση δικέφαλου αετού, συμβόλου της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ασυνήθιστο είναι το τέμπλο του ναού που είναι χτισμένο από πέτρα.
The islands Paksimadia and Gavdos can be seen in the horizon. The uninhabited Paksimadia (or Paximadia) is around 10 kilometres away from the shore and owe their name to the dryness that dominates on the island.
The inhabited island of Gavdos is the southernmost point of Europe, and is about 17 kilometres away from the shore and is visible when the weather is clear.
For those who love to walk, the neighbouring beach of Kommo offers the perfect setting with the waves ending right at your feet. The ancient port of the Minoan era brings the visitor closer to the history and culture of the Cretan civilisation.During the summer months, the area bursts with life due to its constantly growing tourist population, which it has been enjoyng over the last years. This is no surprise considering its crystal clear beach and breathtaking sunset. There is an abundance of taverns and bars in which you can enjoy a drink and delicious traditional dishes with fresh seadfood.The village of Kalamaki is 60 km far from Heraklion City and 72 from Rethimno. Close to Kalamaki are located the traditional villages Sivas, Kamilari, Pitsidia, Petrokefali and many more.12 kilometres further inland is Mires, a town with many shops, services, such as a post office, banks, a hospital, pharmacies, large supermarkets for economic purchases including LIDL and Marinopoulos-Carrefour. Mires is also known for its well-known Pazari (flee market) every Saturday. It is the largest one in Southern Crete, where you can find anything from women’s and men’s undergarments and children’s games to vegetables, fruit, kitchenware, carpets and delicatessen’s such as feta cheese and honey. Something similar but on a smaller scale is held every Friday in Timbaki, a nearby village, west of Mires.
The village of Pitsidia is located 65 km southwest of Iraklion at an altitude of 80 m a.s.l, just before the magnificent bay of Messara and 2km far from the famous Kommo beach. The village with aproximately 700 inhabitants is the seat of the Pitsidia-Matala community. Pitsidia is the oldest village of the area and is refered (by S. Spanakis) that it was the place where the s oldiers of Nikiforos Fokas, commander of the Byzantine army, settled. The army, famous for its bravery, came from Pisidia of the south Asia Minor, and this is probably the origin of the name Pitsidia. The road from Iraklion is fairly good and passes through the Messara valley. Regular public transportation is available for visiting Pitsidia-Matala. The climate is temperate and it promotes longevity and well-being, as the inhabitants of the village are famous for their longevity.Pitsidia is a quiet village, with a long tradition of hospitality. The spotlessly clean accommodation units, the taverns with their traditional cuisine, the cafes with their aroma of Greek coffee, as well as the cosmopolitan ambiance of the area during the summer months, warranty a memorable stay to all visitors. Visitors are always welcomed at Pitsidia.For more information about Pitsidia, you are invited to visit , or call, the offices of the Community Enterprise of Pitsidia (tel:+30-2892-45340/45720). Pitsidia Pitsidia: Kommo Beach Pitsidia The surrounding landscape is of exceptional natural beauty with archaeological and historical sites which attract a large number of tourists each year. Within the Pitsidia community, 4 km to the southwest, lies the renowned resort of Matala. At a distance of 1500 m. lies the long sandy beach of Kommos and the antiquities of Kommos. Pitsidia Pitsidia Also, the village of Pitsidia can be the starting point for outing and excursions to the archaeological sites in the broader area. Some of the most interesting sites are the ancient mansion of Pitsidia, the archaeological sites of Laggou, Phaistos, Agia Triada and Gortys, the monastery of Odigitria, the gorge of "Agiofarago".
Ένας πολύ σημαντικός αρχαιολογικός χώρος της κεντρικής Κρήτης, κοντά στη Φαιστό, στις όχθες του Γεροπόταμου, με ξεχωριστή φυσική ομορφιά είναι η Αγία Τριάδα. Βρίσκεται 64 χλμ. νοτιοδυτικά του Ηρακλείου, στη διαδρομή Ηράκλειο - Αγία Βαρβάρα - Άγιοι Δέκα - Μοίρες - Φαιστός - Αγία Τριάδα, και 3 χλμ. νοτιότερα της Φαιστού.
Η βασιλική έπαυλη ή μικρό μινωικό ανάκτορο της Αγίας Τριάδας, όπως το ονόμασαν οι Ιταλοί αρχαιολόγοι που το έφεραν στο φως στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, χτίστηκε γύρω στο 1600 π.Χ. πάνω σε λόφο και αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία μινωικής αρχιτεκτονικής με πλούσια ευρήματα. Πιστεύεται ότι χρησίμευε σαν θερινή κατοικία του βασιλιά της Φαιστού, ενώ από άλλους ερευνητές θεωρείται ότι χρησιμοποιήθηκε από τον άνακτα της Φαιστού μετά την καταστροφή του ανακτόρου, αλλά ίσως να χρησιμοποιόταν παράλληλα με το ανάκτορο της Φαιστού.
Η Bασιλική Έπαυλη κτίστηκε γύρω στον 16ο αιώνα π.X. (Υστερομινωική ΙΑ). Μετά την καταστροφή των ανακτόρων (1450 π.X.) στη βόρεια πλευρά της έπαυλης κατασκευάστηκε ένα μέγαρο "μυκηναϊκού τύπου". Στη Γεωμετρική περίοδο (8ος αι. π.X.) η Έπαυλη ήταν τόπος λατρείας. Ιερό αφιερωμένο στο Δία Bελχανό κτίστηκε κατά την Eλληνιστική εποχή (4ος-1ος αιώνας π.X.). Την περίοδο της Bενετοκρατίας στο χώρο της αυλής της Έπαυλης κτίστηκε ο ναός του Aγίου Γεωργίου του Γαλατά (14ος αιώνας μ.X.).
Το κτηριακό συγκρότημα της Αγίας Τριάδας θεωρείται έπαυλη ή μικρό ανάκτορο, όπως και το μικρό ανάκτορο της Κνωσού. Αποτελείται από δύο πτέρυγες που σχηματίζουν ένα ακανόνιστο σχήμα L και, ενώ δε διαθέτει τις διαστάσεις των ανακτόρων της Φαιστού και της Kνωσού, έχει όλα τα χαρακτηριστικά της ανακτορικής αρχιτεκτονικής. Διαθέτει ''πολύθυρα'' , διαμερίσματα με φωταγωγούς, δωμάτια ιερών, συστήματα αποθηκών, θησαυροφυλάκια, εργαστήρια, κλιμακοστάσια, στοές, αυλές, άνδηρα και εξώστες, δρόμους και αυλές πλακόστρωτες. Το συγκρότημα χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη χάρη και εντυπωσιακή διακόσμηση. Οι τοίχοι ήταν επενδυμένοι με γυψολιθικές πλάκες και διακοσμημένοι με τοιχογραφίες, που ξεπερνούν σε αριθμό τις τοιχογραφίες όλης της μινωικής Κρήτης. Μία σειρά από κλιμακοστάσια οδηγούσαν στον επάνω όροφο.
Στο νότιο τμήμα, που ήταν πολύ απλά κατασκευασμένο, μια σειρά από δωμάτια έβλεπαν σε έναν μακρόστενο διάδρομο, όπου βρίσκονταν μάλλον οι βοηθητικοί χώροι. Σε έναν από αυτούς βρέθηκε το περίφημο λίθινο κύπελλο της αναφοράς. Στο βορειοδυτικό τμήμα βρίσκονταν οι χώροι διαμονής του άνακτα. Τα δάπεδα καλύπτονταν από κόκκινο κονίαμα. Η κεντρική αίθουσα συνδέεται, μέσω δύο πολυθύρων, με μία περίστυλη αυλή και ένα φωταγωγό στα βόρεια. Στη συνέχεια υπάρχει δωμάτιο με θρανία και άλλο μικρότερο με αλαβάστρινο πόδιο που ίσως χρησίμευε ως κλίνη. Στο χώρο βορειοανατολικά του πολύθυρου βρέθηκε το αρχείο με πολλά πήλινα σφραγισμάτα, ενώ ακολουθεί δωμάτιο τοιχογραφημένο με παραστάσεις κρίνων και αγριόγατων. Σε παραπλήσιο χώρο βρέθηκαν 9 χάλκινα τάλαντα, στοιχείο που έδωσε την ονομασία στο δωμάτιο αυτό ως θησαυροφυλάκιο.
Στη δυτική πρόσοψη έχουν διατηρηθεί τα υπολείμματα ενός κλιμακωτού δρόμου που ονομάστηκε από τους ανασκαφείς ράμπα της θάλασσας. Στη βόρεια πτέρυγα βρίσκεται μία σειρά αποθηκών με τεράστια πιθάρια. Μια αποθήκη διαθέτει κεντρικό πεσσό και στα ανατολικά ανοίγει μια μακρόστενη αίθουσα επισήμων με πολύθυρο και φωταγωγό. Ανατολικότερα βρίσκεται ένα κλιμακοστάσιο. Πίσω από αυτό υπάρχει στοά με πέντε πεσσούς και στα βορειοανατολικά της εκτείνεται η επιμήκης αγορά της Αρχαϊκής περιόδου. Στην ανατολική πλευρά της υπήρχε σειρά με πεσσούς και κίονες και μπροστά απ' αυτούς οκτώ δωμάτια με μεγάλα πήλινα πιθάρια. Ανατολικά των αποθηκών υπήρχαν πολυτελή διαμερίσματα με πολύθυρα και φωταγωγούς καθώς ιεροί χώροι λατρείας με θρανίο. Μετά την καταστροφή της έπαυλης, τα ιερά επεκτάθηκαν και πάνω από τα ερείπια των υπολοίπων χώρων. Ανάμεσα στα κτήρια της εποχής της μυκηναϊκής κυριαρχίας ξεχωρίζει το μυκηναϊκό τριμερές μέγαρο.
Στην έπαυλη της Αγίας Τριάδας βρέθηκαν, εκτός από πολλά εξαιρετικά δείγματα της κεραμικής τέχνης, ένα σημαντικό αρχείο από πινακίδες Γραμμικής Β΄, δείγματα λιθοτεχνίας, τρία λίθινα αγγεία με ανάγλυφες παραστάσεις, το κύπελλο της αναφοράς, το ρυτό των πυγμάχων και το αγγείο των θεριστών. Από τα πιο ιδιόμορφα ευρήματα που βρέθηκαν στην Αγία Τριάδα, είναι ένα πήλινο ομοίωμα της μινωικής θεάς σε κούνια. Σε μια αποθήκη επίσης βρέθηκαν εννέα χάλκινα τάλαντα και ένας θησαυρός σφραγισμάτων. Το πιο σημαντικό, όμως, και από πολλές απόψεις ενδιαφέρον εύρημα είναι η σαρκοφάγος της Αγίας Τριάδας.
Η Iταλική Aρχαιολογική Σχολή εντόπισε και ανέσκαψε το χώρο της Aγίας Tριάδας κατά τα έτη 1902, 1903, 1904-1905 και 1910-1914.
Το χωριό Καμηλάρι βρίσκεται στα νότια του νομού Ηρακλείου σε απόσταση περίπου 65 χιλιομέτρων από τη πόλη του Ηρακλείου πολύ κοντά στον αρχαιολογικό χώρο της Φαιστού.
Πρόκειται για ένα ήσυχο παραδοσιακό χωριό το οποίο βρίσκεται χτισμένο σε τρεις λόφους προσφέροντας υπέροχη θέα τόσο στον κατάφυτο κάμπο της Μεσσαράς όσο και στο Λιβυκό πέλαγος. Αποτελεί ιδανικό καλοκαιρινό προορισμό για πολλούς τουρίστες αφού σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκονται οι διάσημες παραλίες των Ματάλων, του Κομμού και του χωριού Καλαμάκι, καθώς διαθέτει και αρκετούς χώρους διαμονής όπως ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, χώρους διασκέδασες και αρκετές ταβέρνες.
Ιστορικά το χωριό κατοικείται από τη μινωική εποχή όπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν βρεθεί στην περιοχή αλλά και ένας μινωικός θολωτός τάφος.
Οι κάτοικοι του χωριού, που σύμφωνα με την απογραφή του 2011 αριθμούν τους 481, είναι ιδιαίτερα φιλόξενοι και τηρούν τα παραδοσιακά έθιμα. Ακόμα καθ'όλη τη διάρκεια του χρόνου πραγματοποιούνται εδώ αρκετές πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Life revolves around the square where you can enjoy the company of local people who always make you feel welcome. Sivas has a special feel about it, which is out of the fact that many people return year after year.
Near the village the archaeologists unearthed circular tombs of the pre-palace period (2600-2000 B.C.). In 1958 a full collection of early Hellenistic coins were found. However, looters stole most of these and only 36 coins were found and are currently on display at the Archaeological Museum of Iraklion.In the middle by the village the meanwhile completely asphalted road leads up to the militaryful Odigitria Monastery, highly above in the mountains.During summer months the village square in front of the church, takes centre stage of daily life. Here you will find some Kafenia (Cafés), the butcher, a small supermarket, herb and handcraft shops, a pottery and also a silversmith. While the children are swinging and sliding on the playground in the shade of the large trees, you can find everything for the daily need in the small shops around the place.
The small village of Agios Ioannis is one of the three villages that constitute the community of Kamilari. The village of Agios Ioannis is a very calm one, built at the foot of Phaistos hill, which was the second biggest center of the Minoan civilization in Crete, after Knossos.
The first known reference to the village was in 1303, then the village was regularly mentioned in official documents, census, etc. The village name was adapted to the language of various invaders: Agios Janus Meligha, Giovani Meglia, Agios Ioannis Melika - this "Melika" only applies to this village and identifies it. The name of the village Agios Ioannis may also come from Agios Ioannis o Xenos, a man from Sivas, who apparently had built most of the churches of the area, and later became a saint.
The area was quite rich in water, so it was a place where people who had fields could cultivate until summer. There were systems of small channels with small "dams" to gather and keep the water as long as possible. Even rice was cultivated in the area. At this time, the "Geropotamos", the river that runs between Phaistos hill and Tymbaki
-
Mires road had water all year long. At the foot of the hill of Phaistos is the Gerontomylos, a traditional local watermill.
The houses of the community are built on the ruins of an ancient city. Today the village has about 60 inhabitants. There are three popular old churches that belong to the village of Agios Ioannis.Extensive sandy beaches in the area invite you for a swim, Kommos beach (4,5 km) with its Minoan excavations or Kalamaki beach (5 km).
Σε απόσταση 3χλμ δυτικά της Φαιστού, στην κορυφή του λόφου Γρήγορη Κορφή ανακαλύφθηκε ο μινωικός θολωτός τάφος στο Καμηλάρι, σε υψόμετρο 80 περίπου μέτρων. Κτίστηκε στη βόρεια πλευρά της κορυφής, σε σημείο που έχει πανοραμική θέα στα Αστερούσια Όρη, τον Ψηλορείτη και την πεδιάδα της Μεσσαράς.
Ο τάφος ανακαλύφθηκε το καλοκαίρι του 1959 μετά τις ανασκαφές του Ιταλού καθηγητή Doro Levi, ο οποίος χρονολόγησε το συγκεκριμένο εύρημα στο 2000πΧ περίπου, αναλύοντας και τις ιστορικές του φάσεις, με βάση τα λατρευτικά και ταφικά ευρήματα. Ο τάφος χρησιμοποιήθηκε σε διαφορετικές περιόδους, το 1800πΧ, το 1700πΧ και αργότερα το 1500πΧ – αυτή είναι και η χρονολογία των περισσότερων κτερισμάτων που βρέθηκαν στις ανασκαφές.
Ο τάφος στο Καμηλάρι ήταν ημιυπόγειος, και είχε χτιστεί με τη συνήθη μέθοδο των θολωτών τάφων, με πέτρες διαφόρων μεγεθών και λάσπη. Το μέγεθός του είναι αρκετά σημαντικό αφού το ύψος του φτάνει τα 2,15μ, το πάχος των κυκλικών τοίχων το 1,75μ, και η εξωτερική του περίμετρος τα 33,8μ. Η είσοδος του τάφου βρίσκεται στην ανατολή και για το κλείσιμό του χρησιμοποιείτο μια μεγάλη πλάκα 1.15x1,05μ.
Ο τάφος αποτελείτο από πέντε μικρότερα δωμάτια με εσωτερική αυλή που βρισκόταν έξω από τον τάφο, ο οποίος είχε ξύλινη οροφή που στηριζόταν σε βάση.
χορευτες χορος καμηλαριΣτον τάφο αυτό βρέθηκαν σημαντικά ευρήματα, που φυλάσσονται σήμερα στο Αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου, ένα πήλινο ομοίωμα προσκυνητών και ένα άγαλμα με τέσσερεις χορευτές σε κύκλο, που μοιάζει με σύγχρονο Κρητικό χορό και ονομάζεται Χορευτές από το Καμηλάρι.
Τα ταφικά έθιμα στην Κρήτη, όπως προκύπτουν από τα ευρήματα των ανασκαφών, συνδέονται με τη λατρεία και την απόδοση τιμών στους επιφανείς νεκρούς. Εξάλλου οι θολωτοί τάφοι της Μινωικής εποχής ήταν έξοχα και μεγαλοπρεπή κτίσματα, κατασκευασμένα με μεγάλη φροντίδα και ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό στυλ, δηλωτικά της κοινωνικής οργάνωσης της εποχής.
Η φροντίδα των νεκρών στην Κρήτη, δεν περιελάμβανε μόνο τις καθιερωμένες τελετές την ημέρα της ταφής, αλλά και αρκετό χρονικό διάστημα μετά, με μνημόσυνα, νεκρικά δείπνα και προσφορές στους νεκρούς. Πολύ σημαντικές πληροφορίες για την κοινωνική θέση του νεκρού προσφέρουν στους ιστορικούς τα κτερίσματα και τα ταφικά αντικείμενα που έθαβαν οι Κρήτες μαζί με το νεκρό.
Ναός με οχυρωματικά στοιχεία και φρουριακό περίβολο. Βρίσκεται στο πάρκινγκ των τουριστικών λεωφορείων πολύ κοντά στον αρχαιολογικό χώρο Φαιστού.
Συγκεκριμένα, βρίσκεται στη δυτική πλευρά του λόφου του μινωικού ανακτόρου της Φαιστού.
Ο Άγιος Γεώργιος της Φαλάνδρας είναι ό,τι απόμεινε από καστρομοναστήρι ομώνυμου ορθόδοξου μοναστηριού της όψιμης Ενετοκρατίας (16ος αιώνας), το οποίο λειτούργησε μέχρι την καταστροφή του το 1821.
Το Όνομα του Κάστρου
Το τοπωνύμιο «Φαλάνδρα» ή «Φλάνδρα» θεωρείται παραφθορά της λέξης Φιλάνδα (Filanda=κλωστήριο) και παραπέμπει στη μεταξοκαλλιεργητική δραστηριότητα των μοναχών.
Ιστορία
Η μονή αρχικά ιδρύθηκε από τον Όσιο Ιωάννη τον Ξένο στα τέλη του 10ου αιώνα. Από εκείνο το πρώτο μοναστήρι διασώζεται μόνο η δεξαμενή νερού.
Ο ναός που βλέπουμε σήμερα είναι το Καθολικό της μονής της περιόδου της Ενετοκρατίας
Η μονή, που είχε φρουριακή μορφή, λειτουργούσε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, όπως δείχνουν σχετικά έγγραφα, ως εξάρτημα της Μονής Αρκαδίου. Το 1742, σύμφωνα με επιγραφή στο πηγαδόστομο, ανακαινίστηκε και επιδιορθώθηκε η βυζαντινή δεξαμενή, που είχε κατασκευάσει ο Ιωάννης Ξένος.
Στην επανάσταση του 1821 καταστράφηκε και στις αρχές του αιώνα σώζονταν ο φρουριακός περίβολος, τα κελιά στα νότια και δυτικά, το νότιο κλίτος του ναού και ο αμυντικός πύργος στο δυτικό τμήμα του βόρειου κλίτους.
Ένας τάφος με επιγραφή του 1581 σώζεται κοντά στον ναό. Εδώ κατασκήνωσαν το καλοκαίρι του 1900 το συνεργείο των Ιταλών ανασκαφέων της Φαιστού.
Τα ερείπια του φρουριακού κτιριακού συγκροτήματος γύρω από τον ναό σώζονταν μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Σήμερα υπάρχουν ελάχιστα ίχνη.
Σύνδεση με
Facebook