Πηγή Αγίου Κυρίλλου

Το χωριό Ψυχρό είναι ένα από τα 18 χωρία του Οροπεδίου Λασιθίου, και βρίσκεται νοτιοδυτικά του οροπεδίου στους πρόποδες του όρους Τούμπα Μούτσουνας.

Είναι ίσως το γνωστότερο χωριό του οροπεδίου αφού πάνω από αυτό βρίσκεται το διάσημο σπήλαιο Δικταίον  Άντρον στο οποίο σύμφωνα με τη Μυθολογία γεννήθηκε ο ολύμπιος Θεός Δίας. Το Ψυχρό έχει υψόμετρο 828 μέτρα και χρονολογείται να κατοικήθηκε πρώτη φορά κατά την Ενετοκρατία, όπως και τα υπόλοιπα χωριά του Οροπεδίου.

Το χωριό πάρα τους λιγοστούς κατοίκους του που σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ανέρχονται σε 133 μόνιμους κατοίκους, ευεργετείτε από την παρουσία του δραστήριου πολιτιστικού συλλόγου ο οποίος διοργανώνει πληθώρα πολιτιστικών εκδηλώσεων και φροντίζει για την διατήρηση των παραδοσιακών εθίμων αλλά και της καθαριότητας του χωριού.    

Το όνομα του οικισμού μέχρι το 1960 ήταν «Γέρων το Μουρί» και από το 1960 μέχρι και σήμερα ονομάζεται Άγιος Χαράλαμπος λόγω της εκκλησίας του χωριού. Το αρχικό του όνομα, «Γέρων το Μουρί», οφείλεται στην εδαφική έξαρση (Μουρί) που παρουσιάζει μορφολογικά η περιοχή.
Σύμφωνα με μια ιστορικά εξακριβωμένη άποψη στον τόπο αυτό συγκεντρώνονταν οι δημογέροντες της επαρχίας, προκειμένου να εξετάσουν και να πάρουν αποφάσεις πάνω σε σημαντικής σημασίας θέματα που αφορούσαν τον τόπο.Ο Άγιος Χαράλαμπος αναφέρεται από τον ιστορικό Καστροφύλακα (Κ104) ως Mettocchio Geromuri με 18 κατοίκους το 1583, από τον Ιστορικό Βασιλικάτα ως Gero to Muri το 1630, στην τούρκικη απογραφή του 1671 ως Yerotomuri με 37 οικογένειες, στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834 ως Gaidhuromandra (= Κάτω Μετόχι) και Gerontomuri με 30 χριστιανικές οικογένειες.To 1881& 1900 αναφέρεται ως Γεροντομουρί στο δήμο Ψυχρού με 149 κατοίκους, και το 1961 (που μετονομάστηκε Άγιος Χαράλαμπος.

Στην περιοχή σώζεται τμήμα παλιάς βυζαντινής εκκλησίας αφιερωμένης στους Αγίους Σέργιο και Βάκχο.

Δίκλητη εκκλησία του Αγίου Αντωνίου και της Αγίας Μαρίνας στο ύψωμα του Μαρτίνου τη Σκάλα κοντά στα χωριά Μαγουλάς και Καμινάκι

Το σπήλαιο αυτό ανακαλύφθηκε τυχαία το 1976 κατά τη διάρκεια εργασιών διάνοιξης δρόμου. Πρόκειται για ταφικό σπήλαιο που χρησιμοποιήθηκε κυρίως κατά τη Νεολιθική και Μινωική περίοδο. Στο σπήλαιο γινόταν κυρίως απόρριψη των νεκρών από ψηλά, όπως μαρτυρούν τα συσσωρευμένα οστά και κρανία. Επίσης, έχουν βρεθεί πολλά κτερίσματα.