Φορτέτζα, βενετσιάνικο φρούριο που κτίστηκε το 1571 μ.Χ. με σκοπό τον έλεγχο της εισόδου του κόλπου από τους Ενετούς. Για τους θαλασσοκράτορες Βενετούς ο κόλπος δεν είχε στην πραγματικότητα μεγάλη σπουδαιότητα, γιατί οι γαλέρες τους ήταν πλοία ελαφριά και τα σήκωναν τα νερά του λιμανιού των Χανίων και του Χάντακα όπου είχαν και τους ταρσανάδες τους και τις ναυπηγούσαν. Η ασφάλεια του όμως ήταν μεγάλης σημασίας για τους Βενετούς και για αυτό το λόγο κτίσανε το φρούριο στο νησάκι της εισόδου του ούτως ώστε να τον προστατεύει. Η Σούδα ακόμα σήμερα χρησιμοποιείται υπό αυτήν τη μορφή και είναι μια σημαντική ελληνική ναυτική βάση. Για αυτό το λόγο στη βάση της Σούδας δεν επιτρέπονται οι επισκέπτες και η λήψη εικόνων. Η Σούδα είναι μια από τις τρεις βάσεις που διατηρούνται από τη Βενετία μετά το 1715.

Αναφέρεται ότι ο οπλισμός του φρουρίου το 1630 ήταν 44 κανόνια διαφόρων διαμετρημάτων και 9185 μπάλες. Τα τείχη περιέβαλαν όλη την έκταση του νησιού της Σούδας. Στο βόρειο μέρος ήταν ο προμαχώνας Martinengo και ο προμαχώνας Μichiel. Ανάμεσα τους μια μικρή πόρτα οδηγούσε στο χαμηλότερο κομμάτι του νησιού της Σούδας, όπου ήταν το νεκροταφείο και ο επιπρομαχώνας Mocenigo και μια δεξαμενή. Στην ανατολική πλευρά ήταν οι στρατώνες και μπροστά τους βρίσκονταν τρεις δεξαμενές, αποθήκες, ο κήπος και η εκκλησούλα της Παναγίας La Madonnina. Στη νοτιοδυτική πλευρά ήταν ο προμαχώνας Orsino και η πύλη του φρουρίου. Στη δυτική πλευρά ήταν τρεις δεξαμενές και αποθήκες πυρομαχικών και πολεμοφοδίων, το πεδίο ασκήσεων και ο ανεμόμυλος.