Map
Photos
Info
Near
All







































Center map to
my position.
Your Position:
Unknown
Περισσότερες Φωτογραφίες
Ανεβάστε φωτογραφίες από
Ερείπια Αφέντη Χριστού
και μοιραστείτε τις μαζί μας!
Πατήστε εδώ.
Ερείπια Αφέντη Χριστού
Κατηγορία: Εκκλησία
Νομός: Λασιθίου
Διεύθυνση: Παρασπόρι
Τηλέφωνο:
Προτείνετε



Βαθμολογήστε: Ερείπια Αφέντη Χριστού
Μέσος Όρος: --
1
2
3
4
5
Αναφορά ως:
Report

Η γνώμη σας
Αν θέλετε να μας πείτε την άποψη σας γι αυτήν την τοποθεσία, θα σας παρακαλούσαμε να γράψετε ένα σχόλιο.

Σχολιάστε:

Ερείπια Αφέντη Χριστού


Πρόκειται για παλιό κατεστραμμένο Ναό από τον οποίο σώζονται μέρη της λοιθόκτηστης τοιχοποιίας. Στις προθέσεις του συλλόγου είναι η αναπαλαίωση του ιστορικού αυτού Ναού.


Μέρη κοντινά με Ερείπια Αφέντη Χριστού


Παρασπόρι
Παρασπόρι 3185 hits

Το Παρασπόρι βρίσκεται στο δρόμο Πισκοκέφαλο - Αχλάδια - Παρασπόρι, σε απόσταση 12 χλμ. από τη Σητεία και σε υψόμετρο 350 μέτρων. Είναι παλιό και ιστορικό χωριό καθώς μαρτυρεί και ο τάφος της μεγάλης οικογένειας των Κορνάρων που βρίσκεται στο προαύλιο της εκκλησίας του χωριού. Εδώ έγινε μια από τις σημαντικές ενέργειες της επανάστασης του 1821 κατά την οποία οι επαναστάτες πολιόρκησαν τους Οθωμανούς και τους ανάγκασαν να παραδοθούν. Δοιηκητικά ανοίκει στον Δήμο Σητείας του νομού Λασιθίου και έχει 70 κατοίκους (απογραφή 2011). Στο χωριό υπάρχει αγροτικό ιατρείο, παραδοσιακό καφενείο, αίθουσα εκδηλώσεων - βιβλιοθήκη (το ανακαινισμένο παλαιό δημοτικό σχολείο), η ιδιαίτερου φυσικού κάλους τοποθεσία "Κάτω Βρύση" με παραδοσιακή κρήνη μεγάλα πλατάνια και τρεχούμενα νερά και ιστορικές εκκλησίες. Στην περιοχή μας υπάρχει και η Παναγία της Ρίζας η Γαλακτοκτισμένη, που πήρε το όνομα της από τον τρόπο κτισίματος, αφού οι πιστοί χρησιμοποίησαν αντί για νερό που δεν υπήρχε στην περιοχή και δεν επέτρεψαν οι Τούρκοι να μεταφερθεί από αλλού, γάλα από τα ζώα για να κάνουν την λάσπη και έτσι η εκκλησία ονομάστηκε Γαλακτοκτισμένη. Από παλιά, κάθε χρόνο τον Δεκαπενταύγουστο συρρέουν πιστοί από τα γύρω χωριά και όλη την επαρχία Σητείας για να προσκυνήσουν. Στο παρελθόν μετά το τέλος της λειτουργίας στις 15 Αυγούστου, οι πιστοί πήγαιναν σε μια πολύ κοντινή τοποθεσία που είχε καρυδιές (στις καρές) και έστηναν γλέντι. Οργανοπαίκτες από τα γύρω χωριά και πλήθος πιστών που κρατούσαν διάφορα μεζεδάκια γλεντούσαν μέχρι που «έπεφτε» ο ήλιος. Σήμερα το γλέντι έχει «μεταφερθεί» στο Παρασπόρι στην τοποθεσία «Κάτω Βρύση», όπου μετά την λειτουργία ανήμερα της Παναγίας, ο Πολιτιστικός Σύλλογος αναβιώνει το παραδοσιακό πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου. Άλλα αξιοθέατα του χωριού είναι οι εκκλησίες Άγιος Γεώργιος (πολιούχος του χωριού), Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (με εξαιρετική θέα προς την πόλη και την ευρύτερη περιοχή της Σητείας), Αγίου Αλεξάνδρου (ο πιο πρόσφατα κτισμένος ναός του χωριού), του Αφέντη Χριστού (πρόκειται για παλιό κατεστραμμένο Ναό από τον οποίο σώζονται μέρη της λιθόκτιστης τοιχοποιίας, επίσης με εξαιρετική θέα προς την πόλη και την ευρύτερη περιοχή της Σητείας), το παλιό Δημοτικό Σχολείο που έχει ανακαινισθεί πρόσφατα και λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο (βιβλιοθήκη και χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων), η περιπατητική διαδρομή Αγκαθιάς Χαμεζίου - Ρίζα - Παρασπόρι - Σκοπή και στην ευρύτερη περιοχή του χωριού ο Θολωτός τάφος στα Αχλάδια, η παραδοσιακή κρήνη στο Σκορδύλο, η Μονή Παναγία της Ρίζας η Γαλακτοκτισμένη και το φρούριο Monte Forte κοντά στα Κρυά. Το χωριό ανήκει διοικητικά στον Δήμο Σητείας του Νομού Λασιθίου και έχει 70 κατοίκους (απογραφή 2011).

 

http://www.paraspori.gr/

 

Φωτογραφίες Προσεχώς
Ελλειψοειδής Μινωική Οικία 2808 hits
Ελλειψοειδής οικία Χαμεζίου

Το κτηριακό σύνολο που αποκαλύφθηκε πάνω σε ένα λόφο (σε υψόμετρο 500 περίπου μ. από την επιφάνεια της θάλασσας), γνωστό ως Σουβλωτό Μουρί, απέναντι από το Χαμέζι Σητείας και χρονολογείται στη Μεσομινωική ΙΑ περίοδο (2160/1979 - 20ός αι. π.Χ.) εντυπωσιάζει με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του μορφή. Πρόκειται για μια οικία με ελλειψοειδή μορφή, η οποία χτίστηκε πάνω σε οικοδομήματα της Πρωτομινωικής περιόδου (3650/3500 - 2160/2025 π.Χ.), ενώ αργότερα έγιναν μικρές προσθήκες και αλλαγές. Οι παλαιότεροι μελετητές θεώρησαν το κτίσμα ως ιερό εξαιτίας του ελλειπτικού του σχήματος, όμως νεότερες έρευνες απέδειξαν ότι πρόκειται για οικία, τη μοναδική των μινωικών χρόνων με το σχήμα αυτό. Η θέση του μνημείου στην κορυφή του λόφου και η εξαιρετική θέα στον κόλπο της Σητείας παρείχαν στους κατοίκους του κτίσματος τη δυνατότητα της εποπτείας και του ελέγχου της γύρω περιοχής. 

Πρόκειται για τον ενδιάμεσο αρχιτεκτονικό τύπο μεταξύ κυκλικού και ορθογώνιου κτηρίου. Σώζονται δύο οικοδομικές φάσεις. Τα παλαιότερα κτήρια, που ανήκουν στην Πρωτομινωική περίοδο, εκτείνονται και έξω από την ανατολική πλευρά του πρώιμου οικοδομήματος και πρόκειται για κατοικίες Μινωιτών αγροτών. Οι τοίχοι μάλιστα αυτών των κτισμάτων έχουν έντονη καμπυλότητα. Η ανακάλυψη ειδωλίων δημιούργησε την υπόνοια ότι επρόκειτο για ιερό κορυφής, φαίνεται όμως πως στην πραγματικότητα ήταν οικιακό ιερό που είχε ενσωματωθεί στην οικία. Η κύρια είσοδος της ελλειπτικής οικίας της Μεσομινωικής περιόδου βρισκόταν στη νοτιοανατολική πλευρά και ήταν πλακόστρωτη, ενώ υπήρχε και δεύτερη είσοδος στη βορειοδυτική πλευρά. Οι εξωτερικοί τοίχοι της σώζονται σε ύψος από ένα μέτρο μέχρι πενήντα πόντους και έχουν πλάτος 1 μ. Πυρήνας του κτηρίου ήταν ένα πλακόστρωτο αίθριο, με το οποίο συγκοινωνούσαν με ανοίγματα (θύρες) τα γύρω δωμάτια. Στο κέντρο του αιθρίου υπήρχε δεξαμενή στην οποία συγκεντρώνονταν τα νερά της βροχής από τη στέγη της κατοικίας, ενώ ένας αγωγός, καλυμμένος από πλάκες, χρησίμευε για την εκροή του νερού σε περίπτωση υπερχείλισής της. Οι εσωτερικοί τοίχοι έχουν κατασκευαστεί με μικρές πέτρες και πηλό και δε φέρουν ίχνη κονιάματος, ενώ τα δάπεδα είναι από κοινή πατημένη γη και μόνο η είσοδος ενός δωματίου είναι πλακόστρωτη. Στο βόρειο δωμάτιο υπήρχε μικρό οικιακό ιερό όπου βρέθηκε εστία, πήλινος βωμός και ειδώλια. Σώζεται επίσης η σκάλα που οδηγούσε στον επάνω όροφο της κατοικίας. Στα κινητά ευρήματα συμπεριλαμβάνονται τμήματα πίθων, πλήθος οστράκων, πολλά υφαντικά βάρη, λίθινα αγγεία και πώματα, καθώς και τριπτήρες και ακόνια. 

Η οικία του Χαμεζίου ανασκάφηκε το 1903 από τον Στ. Ξανθουδίδη, ενώ ο D. Mackenzie διατύπωσε στην ανασκαφική του έκθεση (1907) σωστές παρατηρήσεις σχετικά με την αρχιτεκτονική διαρρύθμιση του κτηρίου. Το 1971, σε νεότερες έρευνες καθαρισμού και στερεώσεων από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ανατολικής Κρήτης που διηύθυνε ο τότε έφορος αρχαιοτήτων Κ. Δαβάρας, ήλθαν στο φως στοιχεία που μετέβαλαν ή ενίσχυσαν κάποια από τα προηγούμενα συμπεράσματα. Παρατηρήσεις για τη χρήση του κτηρίου έκαναν επίσης ο Στ. Αλεξίου και ο Ν. Πλάτων.

Συντάκτης
Χρ. Σοφιανού, αρχαιολόγος
http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=1645
 
 
Φωτογραφίες Προσεχώς
Μινωική Οικία Χαμεζίου 2786 hits
Ελλειψοειδής οικία Χαμεζίου
 
Το κτηριακό σύνολο που αποκαλύφθηκε πάνω σε ένα λόφο (σε υψόμετρο 500 περίπου μ. από την επιφάνεια της θάλασσας), γνωστό ως Σουβλωτό Μουρί, απέναντι από το Χαμέζι Σητείας και χρονολογείται στη Μεσομινωική ΙΑ περίοδο (2160/1979 - 20ός αι. π.Χ.) εντυπωσιάζει με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του μορφή. Πρόκειται για μια οικία με ελλειψοειδή μορφή, η οποία χτίστηκε πάνω σε οικοδομήματα της Πρωτομινωικής περιόδου (3650/3500 - 2160/2025 π.Χ.), ενώ αργότερα έγιναν μικρές προσθήκες και αλλαγές. Οι παλαιότεροι μελετητές θεώρησαν το κτίσμα ως ιερό εξαιτίας του ελλειπτικού του σχήματος, όμως νεότερες έρευνες απέδειξαν ότι πρόκειται για οικία, τη μοναδική των μινωικών χρόνων με το σχήμα αυτό. Η θέση του μνημείου στην κορυφή του λόφου και η εξαιρετική θέα στον κόλπο της Σητείας παρείχαν στους κατοίκους του κτίσματος τη δυνατότητα της εποπτείας και του ελέγχου της γύρω περιοχής. 
 
Πρόκειται για τον ενδιάμεσο αρχιτεκτονικό τύπο μεταξύ κυκλικού και ορθογώνιου κτηρίου. Σώζονται δύο οικοδομικές φάσεις. Τα παλαιότερα κτήρια, που ανήκουν στην Πρωτομινωική περίοδο, εκτείνονται και έξω από την ανατολική πλευρά του πρώιμου οικοδομήματος και πρόκειται για κατοικίες Μινωιτών αγροτών. Οι τοίχοι μάλιστα αυτών των κτισμάτων έχουν έντονη καμπυλότητα. Η ανακάλυψη ειδωλίων δημιούργησε την υπόνοια ότι επρόκειτο για ιερό κορυφής, φαίνεται όμως πως στην πραγματικότητα ήταν οικιακό ιερό που είχε ενσωματωθεί στην οικία. Η κύρια είσοδος της ελλειπτικής οικίας της Μεσομινωικής περιόδου βρισκόταν στη νοτιοανατολική πλευρά και ήταν πλακόστρωτη, ενώ υπήρχε και δεύτερη είσοδος στη βορειοδυτική πλευρά. Οι εξωτερικοί τοίχοι της σώζονται σε ύψος από ένα μέτρο μέχρι πενήντα πόντους και έχουν πλάτος 1 μ. Πυρήνας του κτηρίου ήταν ένα πλακόστρωτο αίθριο, με το οποίο συγκοινωνούσαν με ανοίγματα (θύρες) τα γύρω δωμάτια. Στο κέντρο του αιθρίου υπήρχε δεξαμενή στην οποία συγκεντρώνονταν τα νερά της βροχής από τη στέγη της κατοικίας, ενώ ένας αγωγός, καλυμμένος από πλάκες, χρησίμευε για την εκροή του νερού σε περίπτωση υπερχείλισής της. Οι εσωτερικοί τοίχοι έχουν κατασκευαστεί με μικρές πέτρες και πηλό και δε φέρουν ίχνη κονιάματος, ενώ τα δάπεδα είναι από κοινή πατημένη γη και μόνο η είσοδος ενός δωματίου είναι πλακόστρωτη. Στο βόρειο δωμάτιο υπήρχε μικρό οικιακό ιερό όπου βρέθηκε εστία, πήλινος βωμός και ειδώλια. Σώζεται επίσης η σκάλα που οδηγούσε στον επάνω όροφο της κατοικίας. Στα κινητά ευρήματα συμπεριλαμβάνονται τμήματα πίθων, πλήθος οστράκων, πολλά υφαντικά βάρη, λίθινα αγγεία και πώματα, καθώς και τριπτήρες και ακόνια. 
 
Η οικία του Χαμεζίου ανασκάφηκε το 1903 από τον Στ. Ξανθουδίδη, ενώ ο D. Mackenzie διατύπωσε στην ανασκαφική του έκθεση (1907) σωστές παρατηρήσεις σχετικά με την αρχιτεκτονική διαρρύθμιση του κτηρίου. Το 1971, σε νεότερες έρευνες καθαρισμού και στερεώσεων από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ανατολικής Κρήτης που διηύθυνε ο τότε έφορος αρχαιοτήτων Κ. Δαβάρας, ήλθαν στο φως στοιχεία που μετέβαλαν ή ενίσχυσαν κάποια από τα προηγούμενα συμπεράσματα. Παρατηρήσεις για τη χρήση του κτηρίου έκαναν επίσης ο Στ. Αλεξίου και ο Ν. Πλάτων.
 
Συντάκτης
Χρ. Σοφιανού, αρχαιολόγος
 
Άγιος Γεώργιος
Άγιος Γεώργιος 2782 hits

Βρίσκεται στα βορειοανατολικά όρια του χωριού. Πρόκειται για παλιά εκκλησία πιθανόν από την εποχή της ενετοκρατίας που καταστράφηκε από τους Οθωμανούς και ξανακτίστηκε πριν την ανταλαγή πληθυσμών Μικρασιατών - Μουλσουμάνων. Στο προαύλιο της εκκλησίας όπου είναι το νεκροταφείο του χωριού, βρίσκεται ο τάφος της οικογένειας των Κορνάρων.

Πολιτιστικό Κέντρο
Πολιτιστικό Κέντρο 2702 hits

Από τον Ιούλιο του 2010 έως τον Δεκέμβριο του 2013 ανακαινίσθηκε το παλιό Δημοτικό Σχολείο (άνωθεν του κεντρικού επαρχιακού δρόμου) και μετατράπηκε σε πολιτιστικό κέντρο του χωριού. Δημιουργήθηκαν κουζίνα, αίθουσα εκδηλώσεων, βιβλιοθήκη (με 750 τίτλους βιβλίων, περιοδικών, CD και DVD) και σε ένα σημείο της παλιάς αίθουσας διδασκαλίας έγινε αναπαράσταση του παλιού σχολείου με τον πίνακα, το γραφείο του δασκάλου, τα θρανία και τους χάρτες. Το δημοτικό σχολείο αρχικά στεγαζόταν εντός του οικισμού (σημερινό αγροτικό ιατρείο) και ιδρύθηκε με το ΦΕΚ 180/25-9-1921.

Κάτω Βρύση
Κάτω Βρύση 2698 hits

Είναι του γνωστού οθωμανικού τύπου με το τόξο αφού στο Παρασπόρι κατοικούσαν αποκλειστικά οθωμανοί (το 1834, 15 οικογένειες και το 1881, 48 οικογένειες με 224 άτομα). Πάντως στην απογραφή του 1671 δεν αναφέρεται, ίσως γιατί και τότε κατοικείτο μόνο από Τούρκους και η απογραφή αυτή απογράφει μόνο χριστιανικές οικογένειες που πλήρωναν τον κεφαλικό φόρο (τζιτζιγιέ= ciziye).  Αποτελείται από ένα δωμάτιο- δεξαμενή του οποίου το πίσω τμήμα εισέρχεται στο διαμορφωμένο πρανές και έτσι δεν είναι περίοπτο. Το ύψος της πρόσοψης που είναι κτισμένη από πωρόλιθο φθάνει το 1,65 μ. ως τις γούρνες, και το πλάτος της, το 1,94 μ. Το ύψος του τυμπάνου του τόξου είναι 1,28 μ., όσο και το πλάτος του. Το ελαφρά προεξέχον τόξο στηρίζεται σε παραστάδες με επίκρανα, ύψους 0,58 μ. Στο επάνω μέρος του τυμπάνου υπάρχει θυρίδα 0,20 Χ 0,25 μ. και βάθους 0,22 μ. στο εσωτερικό της οποίας υπάρχει πωρόλιθος με παράσταση εξάκτινου αστεροειδούς κοσμήματος εγγεγραμμένου σε εξάγωνο και όλο αυτό σε κύκλο. Ο σημερινός κρουνός αναμφισβήτητα είναι νεότερος αφού κάτω από αυτόν διακρίνονται οι κλεισμένες σήμερα θέσεις των παλαιών. Κάτω από τον κρουνό υπάρχουν δύο γούρνες χαμηλού ύψους (0,25 μ.). Την πρόσοψη στέφει κορνίζα. Η κρήνη ανακαινίσθηκε καλαίσθητα το 2010 με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Σύλλογου και δαπάνη του Δήμου Σητείας.

Ο χώρος της ¨Κάτω Βρύσης" ανακαινίσθηκε ριζικά το 2012 από τον Πολιτιστικό Σύλλογο με διαμόρφωση επιπέδων, σκαλοπατιών, πέτρινων πεζουλιών στα πρανή και τοποθέτηθηση φώτων και ξύλινων τραπεζοκαθισμάτων, αναδεικνύοντας τον καλαίσθητα και πλέον αποτελεί χώρο αναψυχής αλλά και "τόπο" πραγματοποίησης του ημερήσιου παραδοσιακού πανηγυριού ανήμερα της Παναγίας στις 15 Αυγούστου.

 

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΩ ΒΡΥΣΗ

Όποιος περνά και δε σταθεί να κατεβεί στη βρύση,

μόλις περάσει τη στροφή θα το μετανοήσει.

Γιατί εάν τα πόδια του κι’ αθρώσεις του πονούνε,

αν κατεβεί και πιεί νερό ευθύς θα γιατρευτούνε.

Κι’ αν έχει πέτρα στη χολή γίνεται θαύμα μέγα,

γιατί η πέτρα ξεκολλά και πέφτει ομπρός στη φλέγα.

Κι’ αν είσαι πετραμύγδαλο με σιδερένια υγεία,

κατέβα, κάτσε, πιές νερό να νιώσεις ευτυχία.

Όποιος κι αν την επισκεφτεί δε θα το μετανιώσει,

πίνει και παίρνει αγνό νερό χωρίς να το πληρώσει.

Στίχοι Γεωργίου Εμμ. Πετρουλάκη

Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη
Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη 2692 hits

Βρίσκεται σε ύψωμα νοτιοανατολικά απέναντι από το χωριό σε απόσταση 500 μέτρων. Επίσης πρόκειται για παλιά εκκλησία πιθανόν από την εποχή της ενετοκρατίας που καταστράφηκε από τους Οθωμανούς και ξανακτίστηκε από τους Μικρασιάτες.

Άγιος Αλέξανδρος
Άγιος Αλέξανδρος 2677 hits

Βρίσκεται 900 μέτρα πριν από το χωριό στον δρόμο Αχλάδια-Παρασπόρι και πρόκειται για τον νεότερο Ναό του Χωριού. Ανεγέρθηκε με δαπάνη της Μαλάμως Γαλετάκη, στην μνήμη του υιού της Αλέξανδρου και του συζύγου της Εμμανουήλ. Εγκαινιάσθηκε από τον Μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας Φιλόθεο Β΄ το 1986.