Ανεβάστε φωτογραφίες από
Καρτερός και μοιραστείτε τις μαζί μας!
Διεύθυνση:
Γούβες 
Τηλέφωνο:
Μέρη κοντινά με Καρτερός
The wider area of Tobrouk - Karteros region offer long sandy beaches, sea sport facilities, cafes and restaurants and are visited by thousands of visitors every year.
Διώροφη πολυτελής κατοικία του τύπου των μινωικών επαύλεων κτισμένη από πωρολιθικούς ορθοστάτες στην θέση "Παλιόχωρα" (Aμνισός). Διαθέτει αίθουσα με "πολύθυρα", λουτρό, σκάλες και στεγασμένους πλακόστρωτους χώρους. Tο όνομά της πήρε από τις ωραίες τοιχογραφίες με φυτικά κοσμήματα και κρίνους που διακοσμούσαν τους τοίχους του κτηρίου.
Η έπαυλις κτίστηκε πιθανότατα στην Mεσομινωική IIIA περίοδο, δηλ. στον 17ο αιώνα π.X. και καταστράφηκε κατά τον ανασκαφέα γύρω στο 1500 π.X. από σεισμό ή από παλιρροϊκό κύμα. Tο μνημείο υπέστη φθορές από Γερμανούς στρατιώτες κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Tο κτήριο ανασκάφηκε το 1932 από τον καθηγητή Σπυρίδωνα Mαρινάτο.
Σημαντικότατο ρόλο στη μινωική θρησκεία έπαιζαν διάφορα σπήλαια στην Κρήτη που αποτέλεσαν τους αρχαιότερους χώρους λατρείας. Τα σπήλαια ήταν κατά κύριο λόγο κέντρα της λαϊκής θρησκείας. Σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές σπουδαίες θεές βρήκαν καταφύγιο σε σπήλαια και νεαροί θεοί γεννήθηκαν εκεί. Διάφορα αναθήματα, εν μέρει πλούσια και σπουδαία, αφιερώθηκαν από τους πιστούς. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες με τις παράξενες μορφές τους, οι οποίες στο βαθύ σκοτάδι των σπηλαίων και κάτω από το αμυδρό φως των λαμπών γίνονταν ακόμη πιο φανταστικές, επηρέαζαν και δημιουργούσαν κατάνυξη στους πιστούς.
Ένα από τα σημαντικά σπήλαια ήταν αυτό της Ειλειθυίας, το οποίο βρίσκεται 7 χλμ. ανατολικά του Ηρακλείου, κοντά στην Αμνισό. Αναπτύσσεται στις ανατολικές παρειές της κοιλάδας του ποταμού Καρτερού, στην ενδοχώρα. Η ανάπτυξη του είναι επιμήκης με κατεύθυνση Α-Δ και μέγιστες διαστάσεις 64 x 9 x 4,5.Το συγκεκριμένο σπήλαιο ξεκίνησε ως τόπος διαμονής προϊστορικών ανθρώπων, ενώ κατά την 3η χιλιετία εξελίχθηκε σε τόπο μινωικής λατρείας. Από τότε συνέχισε τη διαχρονική πορεία του μέχρι και τον 5ο - 6ο αι. μ.Χ. Αποτελεί έναν από τους ιερότερους θρησκευτικούς τόπους, καθώς κατάφερε να επιζήσει δύο πολιτισμών (μινωικός, ελληνικός) και τριών θρησκειών (μινωική, μυκηναϊκή, δωδεκάθεο του Ολύμπου) και να διατηρήσει τη σπουδαιότητά του. Η Ειλειθυία είναι η θεά των τοκετών και το σπήλαιο αυτό ήταν ο κυριότερος τόπος της λατρείας της. Τη γέννησε η θεά Ήρα μέσα σ' αυτό το σπήλαιο σύμφωνα με την παράδοση, όπως αναφέρει ο Όμηρος (τ 188). Tα ευρήματα μαρτυρούν συνεχή χρήση του σπηλαίου από τη Nεολιθική μέχρι και την ύστερη Pωμαϊκή περίοδο. Συστηματική ήταν η χρήση του κυρίως την Nεολιθική, Mινωική και Pωμαϊκή περίοδο. Επίσης εντοπίστηκαν ίχνη λατρείας των παλαιοχριστιανικών χρόνων (5ος αιώνας).
Το σπήλαιο έχει μήκος 62,3 μ. (ανατολικά-δυτικά) και η είσοδος του βρίσκεται στα ανατολικά. Το πλάτος του φτάνει μέχρι τα 12 μ. Eσωτερικά υπήρχε ορθογώνιο δωμάτιο ("θυρωρείο σπηλαίων") και ένας ορθογώνιος περίβολος ο οποίος περικλείει κυλινδρικούς σταλαγμίτες (βωμός ή σηκός;). Η ''Πλατεία των βωμών'' βρίσκεται ακριβώς έξω από το σπήλαιο και χρησίμευε πιθανόν για τελετουργικούς σκοπούς. Εδώ αποκαλύφθηκαν κτήρια του 14ου-13ου αι. π.X. που ερμηνεύτηκαν από τον ανασκαφέα ως κατοικίες ιερέων.
Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε από τον Ι. Χατζηδάκη to 1885, ο οποίος το ταύτισε με το Ομηρικό σπήλαιο λατρείας της θεάς των τοκετών Ειλειθυίας. Οι ανασκαφές υπό τον Μαρινάτο κατά τα έτη 1929-1938 πιστοποιούν την χρήση του κατά την Νεολιθική, Πρώιμη, Μέση και Ύστερη Μινωική και Γεωμετρική περίοδο.
Amnisos, also Amnissos and Amnisus, is a Bronze Age settlement on the north shore of Crete used as a port to the palace city of Knossos. It appears in Greek literature and mythology from the earliest times, but its origin is far earlier, in prehistory.
The historic settlement belonged to a civilization now called Minoan. Excavation at Amnisos in 1932 uncovered a villa with a house known as the "House of the Lilies" after a lilies theme depicted in a wall fresco.Amnisos is seven km east of Heraklion (Iraklio) on a beach used for recreation by the citizens of the modern city, which is the main port on the north coast. The current sea level is three metres higher than the Bronze Age one. Drowned houses are visible.The ancient settlement bears the same name as the river exiting there. Currently called the Karteros, from the Iron Age name of Caeratus, the river was the Amnisos in the Bronze Age. Across from its mouth is a very small island called Amnisos. It is a seasonal river, reducing out of season to a stream running through Karteros Ravine from a source on Mount Ida of central Crete. The divinities, Amnisiades, were associated with the river.There was no navigable stream to Knossos, today part of the port city. The road was lined with very ancient cult sites. One is the cave of the goddess Eileithyia. It contained objects dating as far back as the Neolithic.Amnisos was first excavated by Spyridon Marinatos in 1932, who discovered a villa that came to be termed "The House of Lilies" from the one fresco that could be restored. The two-story villa had ten rooms. There was a paved court, a hall with a polythyra, a kitchen area, a shrine and a bathroom.The restored 1.8 m high frieze from the second floor (first storey) depicts red and white lilies, mint, iris and papyrus growing in pots. Concerning the date, Matz[1] has this to say: "The blossoms ... are inlaid with coloured paste on a ruby ground, by a method similar to that used for inlaying intarsia. This is a rare technical process. Dating is made possible by concurrence with vases originating from a Late MM IIIa level."[2]If it is on the border between the Middle Bronze Age (Middle Minoan, MM) and the Late Bronze Age (Late Minoan, LM) the fresco is an early, if not the earliest, instance of a style familiar to the early Late Bronze Age, LMIA, or "Palace Period." Often termed the "naturalistic style", it flourished ca. 1570-1470 BCE. In it are stylized motifs from nature, especially floral, and courtly scenes. The original colors of red, blue, yellow and black were bright.The house was destroyed by fire during LMIA.Around 1450 the villa was burned along with all the other major sites in Crete except for Knossos. These events are generally interpreted as an interest in ruling the island by Mycenaean Greeks. As the name Amnisos evidences the pre-Greek -ssos suffix, they probably took the name as it was.
Σύνδεση με
Facebook