Map
Photos
Info
Near
All







































Center map to
my position.
Your Position:
Unknown
Περισσότερες Φωτογραφίες
Ανεβάστε φωτογραφίες από
Μύλος Γιαλούση
και μοιραστείτε τις μαζί μας!
Πατήστε εδώ.
Μύλος Γιαλούση
Κατηγορία: Τοποθεσία
Νομός: Λασιθίου
Διεύθυνση: Σητεία
Τηλέφωνο:
Προτείνετε



Βαθμολογήστε: Μύλος Γιαλούση
Μέσος Όρος: --
1
2
3
4
5
Αναφορά ως:
Report

Η γνώμη σας
Αν θέλετε να μας πείτε την άποψη σας γι αυτήν την τοποθεσία, θα σας παρακαλούσαμε να γράψετε ένα σχόλιο.

Σχολιάστε:

Μύλος Γιαλούση




Μέρη κοντινά με Μύλος Γιαλούση


Φωτογραφίες Προσεχώς
Άγιοι Απόστολοι 2750 hits

Ο ναός των Αγίων Αποστόλων στα δυτικά όρια του μικρού οικισμού της Κάτω Επισκοπής, στον οποίο πιθανόν μεταφέρθηκε κατά τη δεύτερη βυζαντινή περίοδο, η έδρα της Επισκοπής Σητείας, είναι ένα τριμερές κτίσμα με τρούλλο.

Ο κεντρικός, μεγαλύτερος χώρος στεγάζεται από οκταγωνικό τρούλλο που στηρίζεται σε εναλλασσόμενα τόξα και υποτυπώδη ημιχώνια, ενώ οι στενότεροι χώροι, ανατολικός και δυτικός, στεγάζονται από ημικυλινδρική καμάρα. Στο μέσο των μακρών πλευρών υπάρχουν πεντάπλευρες κόγχες με τυφλά αψιδώματα.

Η τοιχοποιία είναι καλυμμένη από υπόλευκο κονίαμα με εγχαράξεις που μιμούνται ψευδοϊσόδομη. Τα τόξα είναι κτισμένα με την τεχνική της κρυμμένης πλίνθου. Ο κεραμοπλαστικός διάκοσμος αποτελείται από τετράφυλλα φιαλοστόμια που περιβάλλουν τα τόξα, και πλίνθους τοποθετημένες σε διάταξη σταυρού ή ακτίνων ηλίου.

Όπως διαπιστώθηκε κατά τις πρόσφατες εργασίες αποκατάστασης, αρχικά το κτίσμα ήταν λουτρό, όμοιο στη μορφή με το ανάλογο στην Επισκοπής Ιεράπετρας. Κατά τον 15ο αι., το λουτρό με μικρές τροποποιήσεις μετατράπηκε στον ναό των Αγίων Αποστόλων. Η αρχική είσοδος του λουτρού ανοιγόταν στον δυτικό τοίχο και οδηγούσε στο αποδυτήριο, και ίσως ως το «ψυχρό» (frigidarium). Ο κεντρικός χώρος, όπου εντοπίζονται εντοιχισμένοι και υποδαπέδιοι αγωγοί, από τους οποίους έβγαινε ο θερμός αέρας, ήταν ο «θερμός οίκος» (caldarium) του λουτρού. Οι πλάγιες κόγχες, στις οποίες υπήρχαν κτιστά καθίσματα, φαίνεται ότι χρησιμοποιούνταν ως ατομικοί λουτήρες. Το ανατολικό διαμέρισμα, στο οποίο χαμηλά εντοπίστηκε τοξωτό άνοιγμα και ίχνη πυράς, ήταν πιθανόν η δεξαμενή και ο χώρος θέρμανσης του νερού.

Τα αρχιτεκτονικά στοιχεία που μπορούν να συνδεθούν με την παράδοση της Κωνσταντινούπολης, οδηγούν στη χρονολόγηση του μνημείου στον 11ο αι. Η ύπαρξη σταυρών στις εξωτερικές επιφάνειες, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο οικισμός υπήρξε έδρα επισκοπής, οδηγούν στην υπόθεση ότι η ύπαρξη του λουτρού συνδέεται με το επισκοπείο, όπως συνέβαινε και στην ανάλογη περίπτωση της Ιεράπετρας, όπου ήταν κτισμένο απέναντι από τον καθεδρικό ναό.