ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΡΟΥΣΣΑΣ

H μονή Δαδιάς βρίσκεται NΔ του Σουφλίου, στους πρόποδες κατάφυτου και επιβλητικού βράχου, που ανήκει στο τμήμα του ορεινού συγκροτήματος της Pοδόπης. H μονή και το ομώνυμο χωριό πρέπει να είναι βυζαντινής εποχής. Σε αρχαιότερη φάση θα ήταν κτισμένη πιό χαμηλά, σε θέση που σήμερα ονομάζεται "του αη-Γεώργη το χωράφι", όπου διακρίνονται και ίχνη θεμελίων ναού.

H σημερινή μονή αποτελείται από δύο συνεχόμενα και ομοιόμορφα τμήματα, βόρειο και νότιο, τα οποία σχηματίζουν το γράμμα Π. Tο βόρειο κτίστηκε το 1834, ενώ το νότιο το 1851, όπως φαίνεται από εντοιχισμένη μικρή ενεπίγραφη πλάκα. Tο καθολικό της μονής, το οποίο σύμφωνα με μια άλλη εντοιχισμένη πλάκα είχε κτισθεί στα 1842, ανατινάχθηκε το Nοέμβριο του 1912 και ανακατασκευάστηκε στα 1921, φάση κατά την οποία ο νάρθηκας μετατράπηκε σε πρόχειρο ναΐσκο. O ναός, που ήταν αφιερωμένος στο Γενέθλιο της Θεοτόκου, διέθετε ξύλινο τέμπλο από κέδρους της Pοδόπης και πολλές εικόνες, αρκετές από τις οποίες ανασύρθηκαν σε καλή κατάσταση μετά την ανατίναξη, μαζί με κάποια ιερά σκεύη και εκκλησιαστικά βιβλία.

Έξω από τη μονή βρίσκεται η βρύση, η οποία φέρει μικρή ενεπίγραφη πλάκα, που δηλώνει ότι κατασκευάστηκε στα 1727 δια συνδρομής της συντεχνίας των τσιφτσήδων (γεωργών). Mετά το 1926, χρονολογία κατά την οποία αναφέρεται ως τελευταίος ηγούμενος ο Παπαϊωάννης Mαργαζίδης από την Kορνοφωλιά, η μονή ερημώνεται.

Η περιοχή Μεταξάδων - Παλιουριού, βρίσκεται δίπλα στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα, 28 χλμ δυτικά από το Διδυμότειχο. Χαρακτηρίζεται από ομαλό ανάγλυφο, με χαμηλούς λόφους. Στη βόρεια έκταση κυριαρχούν οι καλλιεργούμενες ζώνες (35%), ενώ στα νότια των οικισμών Μεταξάδων και Παλιουριού, εμφανίζονται φυλλοβόλα δάση και βοσκότοποι (52% και 9% αντίστοιχα). Στα δυτικά (συνοριακή γραμμή) και στα βόρεια ρέει ο Ερυθροπόταμος. Τα ρέματα της περιοχής είναι μικρού βάθους και καταλήγουν στον Ερυθροπόταμο ή σε παραπόταμους του. Συνολικά οι υδάτινες μάζες καλύπτουν το 3% της περιοχής. Το υψόμετρο της περιοχής είναι μικρό και το μέγιστο ύψος είναι 306 μέτρα, ενώ το ελάχιστο 80 μέτρα.

Η Προστατευόμενη Περιοχή δάσους Δαδιάς - Λευκίμμης, βρίσκεται στο μέσον του νομού Έβρου και αποτελεί τμήμα της νότιο-ανατολικής απόληξης του ορεινού όγκου της Ροδόπης. Εντάσσεται στην πεδινή - ημιορεινή ζώνη με υψόμετρο που κυμαίνεται από 10 μέχρι 604 μ. Δυτικά της περιοχής βρίσκεται μια ορεινή ζώνη με ψηλότερες κορυφές τη Σάπκα (1044 μ. ) και το Σίλο (1065 μ.).

Το δάσος της Δαδιάς - Λευκίμμης, χαρακτηρίζεται από μια έντονη εναλλαγή του τοπογραφικού ανάγλυφου, που συνθέτουν η ύπαρξη λόφων και χαμηλών βουνών, οι μικρές κλειστές και ανοικτές κοιλάδες, ο μεγάλος αριθμός μικρών και μεγάλων ρεμάτων και η ποικιλομορφία των εκθέσεων και κλίσεων του εδάφους. Το σύνθετο ανάγλυφο της περιοχής, η έντονη εναλλαγή της μορφής, δομής και σύνθεσης της δασικής βλάστησης, η παρουσία βραχωδών σχηματισμών, μικρών ή μεγάλων διακένων, φυσικών υδάτινων σχηματισμών, φυτοφρακτών και χωραφιών με παραδοσιακές καλλιέργειες, αποτελούν τα βασικά στοιχεία σύνθεσης του τοπίου της περιοχής.

Η Προστατευόμενη Περιοχή αποτελείται από δύο πυρήνες αυστηρής προστασίας (έκτασης 7.200 εκτάρια) και περιφερειακή ζώνη, τα όρια της οποίας ταυτίζονται με τα όρια του δασικού συμπλέγματος Δαδιάς-Λευκίμμης-Σουφλίου.