Ανεβάστε φωτογραφίες από
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΡΧΑΝΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ και μοιραστείτε τις μαζί μας!
Διεύθυνση:
Τηλέφωνο:
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΡΧΑΝΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΡΧΑΝΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Μέρη κοντινά με ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΡΧΑΝΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
A small but informative museum in Archanes village, 18km south of Heraklion Town, which contains finds from the town and the surrounding sites. On display are some well-preserved Minoan larnakes (clay coffins) from the Nekropolis at Fourni dating from around 1800 BC, as well as some engraved gold rings.
There are also objects from the Archanes Palace and remarkable finds from Anemospilia (Cave of the Wind), where human sacrifice seems to have taken place. The exhibition occupies a single room; the exhibits are arranged along the walls and in display cases in the centre of the room.Upon entering the room, the visitor should move from left to right. The first six display cases (1-6) contain finds from the Minoan burial ground at Fourni, west of Archanes. The excavation of this burial ground, which was in use for more than one thousand years (2400-1200 BC), has yielded important information on the burial customs of this period since it has uncovered thousands of burials, as well as a wealth of offerings.Terracotta RhytonIn this section, special attention should be paid to the copy of a clay rattle found in Fourni and displayed in case no 4. It is a musical instrument, also known to us from the representation on the so-called Harvester’s Vase on display at the Archaeological Museum of Heraklion. Other finds from burials in Fourni are displayed in an artificial hollow designed to evoke an underground burial; these include three clay sarcophagi with their covers and three burial urns (commonly used for the burial of children).Another remarkable section of the exhibition is the one concerning sanctuaries and worship. The most important finds in this section come from the sanctuary of Anemospilia, on Mt. Juktas, west of Archanes. Here the archaeologists found the skeletons of three people who had been killed when the roof and the walls collapsed because of an earthquake, as well as a skeleton tied upon an altar. Apparently, at the moment of the earthquake there was a human sacrifice under way in order to avert it.Many-Handled Storage PithosDisplay case no. 9 shows evidence of everyday activities; in display case no. 11 we can see specimens of pottery from the New Palace period, while the theme of display case no. 12 is stone masonry. Display case no. 13 contains shards from clay vases dating from different periods.Table 1, facing the entrance, represents the excavation of the palace in the Turkish district, while display cases 14-19 contain finds from the palace and from Fourni (ivory objects, fragments of frescoes and libation vessels). The final two exhibits date from the historical period of Archanes (an altar of the 1st century AD and the marble head of a young woman from the 3rd century AD) and testify to the area’s importance in the centuries that followed the downfall of Minoan civilization.
Historical and Folklore Museum of Archanes of Crete. Archanes village is located 18km south of Heraklion city.
It contains an immense collection of photos etc. from the Battle of Crete as well as personal belongings of General Kreipe, who was kidnapped in Archanes in April 1944.
Ένα από τα σημαντικά ανακτορικά συγκροτήματα της Μινωικής εποχής ήρθε στο φως τη δεκαετία του 1960 στις Αρχάνες της Κρήτης. Πρόκειται για το ανακτορικό συγκρότημα της πόλης των Αρχανών, η οποία βρίσκεται κάτω από τη σημερινή κωμόπολη με το ίδιο όνομα. Οι Αρχάνες ανήκουν διοικητικά στην επαρχία Τεμένους του Νομού Ηρακλείου, έχουν χτιστεί σε μια μικρή, κλειστή κοιλάδα και αποτελούν το νότιο όριο της εύφορης περιοχής του Ηρακλείου. Η κωμόπολη απέχει περίπου 15 χλμ. από το Ηράκλειο και πλαισιώνεται από λόφους (δυτικά των Αρχανών βρίσκεται ο Γιούχτας).
Το κτηριακό συγκρότημα που ήρθε στο φως στην Τουρκογειτονιά Αρχανών έχει όλα τα χαρακτηριστικά των ανακτόρων της Κνωσού και της Φαιστού, στις διαστάσεις, τον προσανατολισμό, την αρχιτεκτονική και τα πλούσια υλικά κατασκευής και αποτελεί μνημείο διοίκησης και διαμονής.Όπως όλα τα άλλα μινωικά ανάκτορα, έτσι και το ανακτορικό συγκρότημα των Αρχανών κτίστηκε γύρω στο 1900 π.Χ. (Παλαιοανακτορική περίοδος), διαθέτοντας ενιαίο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Οι ανασκαφές απέδειξαν ότι μετά την πρώτη κατασκευή του μικρές αλλαγές έγιναν σε μεταγενέστερες φάσεις. Τα λείψανα του κτίσματος αυτού και η καμαραϊκή κεραμική που βρέθηκε εκεί δείχνουν μια σημαντική ανάπτυξη. Γύρω στο 1700 π.Χ. επέρχεται η πρώτη καταστροφή του ανακτόρου των Αρχανών, πιθανόν από σεισμό. Το ανάκτορο ανοικοδομείται αμέσως, η ζωή του όμως διαρκεί μόνο μια εκατονταετία, καθώς νέος σεισμός το καταστρέφει. Η Κρήτη βρίσκεται σε λαμπρή περίοδο ανάπτυξης και οικονομικής άνθισης, στην περίοδο της ''Pax Minoica'' με τη μινωική θαλασσοκρατία στο Αιγαίο και τις εμπορικές σχέσεις στην Αίγυπτο και Μέση ανατολή. Το ανάκτορο των Αρχανών επανακατασκευάζεται, τα λείψανα του οποίου βλέπει σήμερα ο επισκέπτης. Η λαμπρή αυτή περίοδος διαρκεί περίπου λίγο παραπάνω από δυο αιώνες, όπου οι τέχνες φτάνουν στην κορύφωσή τους και δίνουν σημαντικά δείγματα. Η τελική πτώση της μινωικής Κρήτης και του ανακτόρου επέρχεται το 1450 π.Χ. Ωστόσο η ζωή συνεχίζεται και το ανάκτορο διέρχεται νέα περίοδο ακμής αυτή τη φορά κάτω από Μυκηναίους δυνάστες.
Το ανακτορικό συγκρότημα των Αρχανών αποτελεί σημαντικό τεκμήριο μινωικής αρχιτεκτονικής, ωστόσο προβληματίζει η κατασκευή του, όταν σε απόσταση περίπου 15 χλμ. βρισκόταν τα σημαντικότερο μινωικό ανάκτορο της Κνωσού. Πρόκειται για ''δίδυμα ανάκτορα'', όπως εκείνα της Φαιστού και της Αγ. Τριάδας. Η άποψη του A. Evans ότι πρόκειται για τη θερινή οικία των βασιλιάδων της Κνωσού και Φαιστού πρέπει να θεωρηθεί μάλλον ξεπερασμένη. Είναι πιο πιθανόν, ότι σε τέτοια γειτονικά ανάκτορα κατοικούσαν μέλη της βασιλικής οικογένειας με διάφορα καθήκοντα και συγκεκριμένες εξουσίες. Στις Αρχάνες ο βασιλικός ηγεμόνας πρέπει να έλεγχε την πλούσια ενδοχώρα σε νερά και πρώτες ύλες της περιοχής, ενώ συγκέντρωνε στα χέρια του και τη θρησκευτική ζωή της περιοχής που συνδύαζε σημαντικές λατρείες με κέντρα το ναό στα Ανεμόσπηλια και το ιερό κορυφής στο Γιούχτα.
Στις Αρχάνες σώζεται σήμερα το ανάκτορο της Νεοανακτορικής περιόδου. Ο κεντρικός πυρήνας του συγκροτήματος αποκαλύφθηκε στη λεγόμενη Τουρκογειτονιά της σημερινής κωμόπολης, ενώ σε κοντινά σημεία ήρθαν στο φως άλλα τμήματά του, όπως ο θεατρικός χώρος, το αρχείο και τα ιερά. Ορισμένοι τοίχοι του σώζονται σε ύψος πάνω από 2 μ. και διαθέτουν μεγάλα πάχη (πάνω από 1 μ.), επιβεβαιώνοντας την εικασία των επιπλέον ορόφων. Για την κατασκευή του ανακτόρου χρησιμοποιήθηκαν διάφορα είδη πέτρας (πωρόλιθος, κροκαλοπαγείς λίθοι, γυψόλιθος, κουσκουρόπετρα, σχιστόλιθος και μάρμαρο σε διάφορα χρώματα). Το εσωτερικό των τοίχων ήταν πολλές φορές διακοσμημένο με τοιχογραφίες, ενώ αρκετά από τα δάπεδα διέθεταν χρωματιστά κονιάματα.
Η κεντρική αυλή του ανακτόρου αποκαλύφθηκε στη νοτιοανατολική πλευρά του ανασκαμμένου τμήματος, όπου βρίσκεται η μια κεντρική, μνημειακή είσοδος καθώς και εξέδρα με βωμό. Στο βόρειο τμήμα αναπτύσσονται διάφορα δωμάτια, ένα μικρό κλιμακοστάσιο και ένας φωταγωγός. Πιθανόν ένα από τα δωμάτια αυτά (δωμάτιο 10, δυτικά της εισόδου) αποτελούσε ιερό χώρο, καθώς τα ιερά σκεύη (αγγεία, τράπεζα θυσιών) που βρέθηκαν εκεί και προέρχονται και από το δεύτερο όροφο μαρτυρούν κάτι τέτοιο. Ο όροφος του δυτικού τομέα πιθανόν δεν είχε βιοτεχνικό χαρακτήρα, αλλά διέθετε διαμερίσματα διαμονής σύμφωνα με τα ευρήματα, ενώ οι ισόγειοι χώροι χρησιμοποίησαν τους τοίχους του παλαιονακτορικού συγκροτήματος. Στο σημείο αυτό βρέθηκαν και ερείπια Μυκηναϊκής Εποχής. Τα εργαστήρια του ανακτόρου βρίσκονταν πιθανόν δυτικότερα του δυτικού τομέα (κεραμικοί τροχοί). Βόρεια του κεντρικού πυρήνα του ανακτόρου αποκαλύφθηκε από τον Evans υπόγεια δεξαμενή, η οποία πρέπει να τροφοδοτούσε το ανάκτορο με νερό. Στα νοτιοανατολικά του ανασκαμμένου χώρου αποκαλύφθηκε ο θεατρικός χώρος του ανακτόρου, που ήταν πλακόστρωτος, διασχιζόταν από ''πεζοδρόμια'' και διέθετε βωμό και ιερά κέρατα. Στα νοτιοδυτικά του κεντρικού πυρήνα ήρθε στο φως χώρος, όπου βρέθηκαν κεραμική και πινακίδες Γραμμικής Α γραφής. Πρόκειται για το αρχείο του ανακτόρου, το οποίο είναι ιδιαίτερα κατεστραμμένο από μυκηναϊκά και μεταγενέστερα στρώματα. Στον ίδιο χώρο βρέθηκαν ακατέργαστα κομμάτια ορείας κρυστάλλου, οψιανού και στεατίτη, επιβεβαιώνοντας ότι εκεί λειτουργούσε κάποιο εργαστήριο.
Archanes, Heraklion Archanes, Heraklion Archanes, Heraklion Archanes, Heraklion Archanes, Heraklion
Newer History
The 20th century gives in Archanes the chance to start a new chapter of peaceful life. The rifle is stored; the ground is planted with trees and vines, new houses were built and new streets were created. Charilaos Markodimitrakis did the first inventory and municipal census in 1900-1901, while the same year begins the building of the new school that was completed in 1925.In 1901 the new Cemetery was inaugurated. Until then, the courtyard of the church of Virgin Mary was used.At the war of komitatzidon (1904), the Archanians were among the first to fight and honoured not only Archanes, but also the entire Crete. Archanians during that time had remarkable activity in every sector of life, however the immigration movement of these years did affect them. North and South America, Egypt and other countries received hundreds of Archanians.The first car made its appearance in the town in 1913. During the revolutionary wars of 1912-13, the Archanian’s contribution was great, in Epirus, Macedonia and Asia Minor. Tens were the wounded and sick that turned back from war expedition in Asia Minor.The Union of Reservist Officers in order to thank and honour their offer and sacrifice, built in 1928 a memorial made of marble in the entrance of the town, where all names of fallen Archanians in these heroic wars are recorded.Period between First and Second World WarIn 1922 many refugees from Asia Minor came in Archanes, Archanians offered them care and work. The refugees were based in the western side of the village, in the neighbourhood that until today is called Synoikismos (Settlement). As time passed the old Municipalities of Crete were abolished and Archanes became a Community that included only the town of Archanes and the settlements of Bathypetro and Karnari.In 1925 the Credit Association that constituted the core of the current “Wine, Olive and Credit Cooperative of Archanes” was founded, one of the greatest Agricultural Organizations in Greece, while the same time the first High School starts to train students in the town.In 1926 for the first time the town receives electricity and during the next year (1927) a voiceless cinema room in the beginning and later a regular cinema room operates. The same year the first hydraulic network of the town is organized.In January 1929 for the first time in Archanes a regular Census service begins to operate. The “EDUCATIVE ASSOCIATION” as well as the Conservatoire of Archanes as an annex of the Conservatoire in Athens begin to operate. However, after the German Occupation the Conservatoire did not operate again. On the contrary, the scout teams that were founded the same period continue their action even today.During the decade 1931-40 the “Rozaki” wine of Archanes acquires great fame both in Greece and in markets abroad while great quantities of precious raki are produced.Albanian War and the German OccupationDuring the Albanian war, Archanians fought with the heroic Fifth Cretan Division, in the mountain sector of “Trempesinas - Senteli” and even in heights of 1800-2000 meters, where the Division suffered tremendous losses, more losses than any other division of the Greek army at that time.In the battle of Crete, Archanes played an important role in the resistance of the island against the Germans. During the period of German occupation, the Administrative center of the Greek Forces is based in the region, while at the same time a military hospital is operating. The most impressive, however, fact of the Cretan resistance was the kidnapping of German general Kraipe, which took place in the area of Archanes.
Archanes, Heraklion Archanes, Heraklion Archanes, Heraklion Archanes, Heraklion Yiouchtas mountain in Archanes, Heraklion
Archanes today Today - Rebuilding programs
POPULATION: 3860 (Census 2001)ALTITUDE: 380m.DISTANCE FROM Heraklio: 15 km
The rich architectural heritage of the municipality of Archanes and the sensitivity of the locals, gave the momentum in the beginning of the 90’s in the municipal authority of that time to begin the Archanes’ rebuilding program.The construction projects that preceded the rebuilding program were:• Manufacture of separate sewage network separating sewages and rain waters• Replacement of water supply network• Construction of underground electrical network by the Greek NATIONAL ELECTRICAL COMPANY, removal of pillars and placement of municipal lighting on poles and walls in traditional form.• Construction of underground TV networks so that building roofs no longer suffer from the abundance of non-aesthetic aerials.Projects that followed:• Rebuilding of communal spaces, squares and parks• Upgrading of municipal roads along with their paving, manufacturing of flowerbeds and planting of ornamental plants.• Restoration and re-establishment of traditional and neoclassic municipal buildings, churches and residences.• Rebuilding and upgrading of the market. The aspects of shops were restored, metal shelters were placed and store labels as well as luminous signs were replaced with new painted wooden ones that respect the traditional character of the municipality.www.archanes.gr
Το ανάκτορο χτίστηκε πιθανότατα γύρω στο 1900 π.Χ, την περίοδο δηλαδή που χτίζονται στη Κρήτη όλα τα μεγάλα ανάκτορα, και σε νεότερες φάσεις υπήρξαν μικρές αρχιτεκτονικές αλλαγές. Το μέγεθος του πρέπει να περιλαμβάνει τον κεντρικό πυρήνα της σημερινής κωμόπολης. Εκτός όμως από τις διαστάσεις του, ένα άλλο στοιχείο που δικαιολογεί τον ανακτορικό χαρακτηρισμό του κτιρίου είναι η ίδια η αρχιτεκτονική του, η χρήση των υλικών και ο τρόπος δόμησης. Είναι γεγονός πως το Ανακτορικό κτίριο των Αρχανών μπορεί να συγκριθεί μόνο με τα ανάκτορα της Κνωσού και της Φαιστού, σε καμία περίπτωση με αυτά των Μαλίων ή της Ζάκρου.
Έχουν ανασκαφεί το πρόπυλο της εισόδου στην κεντρική αυλή, ιερό, ένας χώρος με θρανία, η «αίθουσα του θρόνου», μία κυκλική δεξαμενή, το αρχείο της Γραμμικής Α Γραφής, ένας θεατρικός χώρος, βιοτεχνικοί και εργαστηριακοί χώροι. Oι τοίχοι κοσμούνταν με τοιχογραφίες ή χρωματιστά κονιάματα. Kαταστράφηκε το 1450 π.X.
Το διδακτήριο Άνω Αρχανών στο οποίο σήμερα στεγάζονται τα δύο Δημοτικά Σχολεία και το Νηπιαγωγείο Άνω Αρχανών είναι πολύ αξιόλογο κτίσμα του τέλους του περασμένου αιώνα. Τη μελέτη του άρχισε να εκπονεί το 1899 ο αρχιτέκτονας Σαλιβέρος ο οποίος ανήκε στο επιτελείο του Αρμοστή Κρήτης Πρίγκηπα Γεωργίου. Το οικόπεδο που επιλέχθηκε για την κατασκευή του βρισκόταν στην θέση «Πατητήρια? στην βορειοανατολική είσοδο του οικισμού, εκεί όπου κατά την μεγάλη Κρητική Επανάσταση του 1897 υπήρχε το στρατόπεδο του «Τάγματος Επιλέκτων Κρητών? του Ιωάννη Νταφώτη. Το κτιριολογικό του πρόγραμμα καταρτίστηκε με υποδείξεις του δασκάλου Σημαντήρα ώστε να καλύψει τις ανάγκες της κωμόπολης. Ο όγκος και η σημασία του κτηρίου μαρτυρούν τη σπουδαιότητα που δόθηκε στην κάλυψη των κτιριακών αναγκών της εκπαίδευσης ενός πλουσίου και σημαντικού οικισμού. Τα σχέδια τελείωσαν το 1901 και άρχισε αμέσως η κατασκευή του έργου το οποίο αποπερατώθηκε με δωρεές πλουσίων Αρχανιωτών από τις Η.Π.Α. Το κτήριο λειτούργησε ως εκπαιδευτήριο μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Τότε αναγκάσθηκαν να μεταφέρουν και να στεγάσουν εδώ τους αρρώστους του Πανανείου Δημοτικού Νοσοκομείου Ηρακλείου, όπως επίσης και τους τραυματίες της Μάχης της Κρήτης. Στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής στεγάστηκε στο κτήριο η Γερμανική Μεραρχία του Μύλερ τον οποίο αντικατέστησε μετά ο στρατηγός Κράιμπε. Από το στρατηγείο αυτό ο Μύλερ κατεύφθυνε τις επιχειρήσεις της περίφημης μάχης της Βιάννου. Επίσης από το κτήριο αυτό τον Απρίλη του 1943, ο στρατηγός Κράιμπε αναχώρησε μετά από δεξίωση για κάποια γερμανική επέτειο για το νυκτερινό του κατάλυμα στην Κνωσό και κατά τη διαδρομή έγινε η απαγωγή του από αντιστασιακές ομάδες και η μεταφορά του στη συνέχεια στην Αίγυπτο.
Μετά την απελευθέρωση στο διδακτήριο στεγάσθηκαν για λίγο διάστημα αντιστασιακές οργανώσεις της Ανατολικής Κρήτης και μετά το 1945 άρχισε να λειτουργεί ξανά ως διδακτήριο. Η χρήση αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Πρόκειται για κτήριο λιθόκτιστο που στεγάζεται στο μεγαλύτερο μέρος του με ξύλινη κεραμοσκεπή στέγη. Οι κατόψεις του υπογείου και του ισογείου αναπτύσσονται σε σχήμα Π ενώ δεύτερος όροφος έχει κατασκευασθεί μόνο στο μεσαίο τμήμα πράγμα που προσδίδει μνημειακό χαρακτήρα στην όλη αρχιτεκτονική σύνθεση.
Η οργάνωση των όψεων έχει γίνει σύμφωνα με τα πρότυπα του νεοκλασικισμού. Άξονες συμμετρίας διέπουν το κτήριο, η κύρια όψη είναι ιδιαίτερα προσεγμένη και τονίζεται η κεντρική είσοδος με προεξοχή του τμήματος αυτού με μπαλκόνι και αετωματική απόληξη. Τα ανοίγματα είναι υψίκορμα, με ενδιαφέροντα μορφολογικά τζαμιλίκια στην κύρια όψη, ενώ είναι απλούστερα στις πλάγιες και πίσω όψεις. Τέλος γείσα και ψευδοπαραστάδες στην κύρια και στις πλάγιες όψεις χαρακτηρίζουν μορφολογικά το κτίσμα. Είναι πολύ ενδιαφέρον δείγμα ειδικού κτηρίου κατασκευασμένου σύμφωνα με τα πρότυπα της νεοκλασικής αστικής αρχιτεκτονικής, όπως αυτά εφαρμόστηκαν σε ένα πλούσιο επαρχιακό κέντρο, πολύτιμο για τη μελέτη της ιστορίας της αρχιτεκτονικής και έχει αναπόσπαστα συνδεθεί με την ιστορία του τόπου και τις μνήμες των κατοίκων.
Σύνδεση με
Facebook