5ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ-ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙΑΝΩΝ

Ο μικρός γραφικός ναός του Αγίου Γεώργιου του Απιδιώτη στο ερειπωμένο εδώ και 500 χρόνια παλιό χωριό Γκαλαγκάδο (σημερινός οικισμός Παζινός) στο Ακρωτήρι.
Μπορεί κάποιος να επισκεφθεί το εκκλησάκι από το τουριστικό χωριό Σταυρός μέσω ενός μονοπατιού στις υπώρρειες της κορυφογραμμής Βάρδιες που δεσπόζει πάνω από το Σταυρό προς το οροπέδιο Στρογγυλό Κεφάλι και τη Μονή Γουβερνέτου.
Άγνωστη παραμέει η προέλευση της ονομασίας του ναού που είναι χτισμένος σε βράχο δίπλα από ένα μικρό σπήλαιο.

ΚΕΠ 602

     Ωράριο λειτουργίας : Δευτ.-Παρ. 7:30 - 15:00

Η ιερά μονή του Τιμίου Προδρόμου βρίσκεται στις Κορακιές Ακρωτηρίου. Είναι ένα ιστορικό γυναικείο μοναστήρι που είναι γνωστό στους ντόπιους και ως μονή των Καλογραιών. Το μοναστήρι καταστράφηκε πολλές φορές από τους διάφορους κατακτητές της Κρήτης κι έτσι χάθηκαν τα πολύτιμα αρχεία που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ακριβή χρονολόγηση της μονής.

Πιστεύεται ωστόσο ότι αρχικά ιδρύθηκε πριν την Άλωση της Κωνσταντινούπολης στην παραθαλάσσια περιοχή της Αγίας Κυριακής Χαλέπας. Αργότερα όμως, όταν άρχισαν οι πειρατικές επιδρομές των Αράβων, οι μοναχές μεταφέρθηκαν σε ασφαλέστερο σημείο, στον λόφο του Αγίου Ματθαίου, για να καταλήξουν τελικά στη σημερινή θέση. Το μοναστήρι περιβάλλεται από ψηλό τείχος και η κεντρική είσοδος του είναι λιτή, σε σχέση με τα υπόλοιπα μοναστήρια της περιοχής του Ακρωτηρίου. Στο κέντρο του κατάφυτου περίβολου βρίσκεται ο δίκλιτος ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (εορτάζεται στις 29 Αυγούστου) και του Αγίου Γεωργίου (εορτάζεται στις 23 Απριλίου), περιτριγυρισμένος από τα λιτά κελιά και τα βοηθητικά κτίσματα της μονής. Οι εικόνες της μονής είναι έργα των μοναχών. Επίσης, στο μοναστήρι υπάρχουν τα παρεκκλήσια του Αγίου Ανδρέα Κρήτης και της Παναγίας της Πορταΐτισσας.

Ο οικισμός των Κουνουπιδιανών έχει έκταση περίπου 1.105 στρέμματα και αποτελεί κέντρο πολλών δραστηριοτήτων και λειτουργιών της ευρύτερης περιοχής.
Χαρακτηρίζεται από τη γειτνίασή του με το Πολυτεχνείο Κρήτης, από την άμεση σύνδεση με την πόλη των Χανίων καθώς και από τις παραλιακές και τουριστικές ζώνες της που εκτείνονται στο μεγαλύτερο μέρος της βρεχόμενης από τη θάλασσα πλευράς του. Τα Κουνουπιδιανά παρουσιάζουν μία ταχύτατη εξέλιξη τα τελευταία χρόνια σε οικιστικό και κοινωνικό επίπεδο. Αποτελούν τον οικισμό με τις περισσότερες υποδομές και υπηρεσίες εξυπηρέτησης των πολιτών συγκριτικά με του υπολοίπους οικισμούς της Δ.Ε Ακρωτηρίου.
Στα Κουνουπιδιανά επίσης βρίσκονται και περιοχές και μνημεία σημαντικής πολιτισμικής αξίας για την περιοχή. Ιστορικά, τα Κουνουπιδιανά που πιθανόν ονομάστηκαν έτσι από τον οικιστή τους, αναφέρονται σε απογραφές από την περίοδο της Ενετοκρατίας αλλά με το όνομα «Φοινικάδα». Κατά την Τουρκοκρατία στο χωριό κατοικούσε σημαντική μουσουλμανική μειονότητα, οι περιουσίες της οποίας δόθηκαν σε πρόσφυγες κατά την ανταλλαγή πληθυσμών μετά την Μικρασιατική Καταστροφή.
Τα Κουνουπιδιανά είναι οριοθετημένα σαν ένας οικισμός μαζί με τις Πλακούρες οι οποίες θεωρήθηκαν τμήμα των Κουνουπιδιανών τις αρχές του 20ου αιώνα, ενώ προγενέστερα αναφέρονται σε απογραφές ως ξεχωριστός οικισμός. Οι Πλακούρες χαρακτηρίζονται από τον ιστορικό τους χαρακτήρα, καθώς ο κεντρικός οικιστικός πυρήνας της περιοχής ήταν το αγροτο-οικιστικό συγκρότημα που σήμερα αποτελεί σημαντικό διατηρητέο μνημείο της περιοχής. Επίσης, ο οικισμός συνδέεται και με την Κρητική Επανάσταση του 1895-1898 όπου και μεταφέρθηκε η έδρα της Γενικής Συνέλευσης των Επαναστατών από το Μελιδόνι Μυλοποτάμου. Στις Πλακούρες συνετάχθη και ψηφίστηκε από τη Συνέλευση το προσωρινό πολίτευμα της επαναστατημένης Κρήτης.

Το Καμπάνι αποτελεί μικρό οικισμό έκτασης 281 στρεμμάτων ο οποίος δημιουργήθηκε τα χρόνια της Ενετοκρατίας. Χαρακτηρίζεται από τη διάσπαρτη δόμηση μέσα σε εκτάσεις πρασίνου.