Ανεβάστε φωτογραφίες από
Μινός και μοιραστείτε τις μαζί μας!
Διεύθυνση:
Σελάκανο 
Τηλέφωνο:
Μέρη κοντινά με Μινός
Το Οροπέδιο της Λαπάθου βρίσκεται περίπου 36 χλμ δυτικά της Ιεράπετρας, κοντά στην Πάνω Σύμη,και ανήκει στην Ρίζα.Είναι ένα μικρό, αλλά πολύ όμορφο οροπέδιο με φόντο την άγρια ομορφιά των Λασιθιώτικων Βουνών και τις καταπράσινες πλαγιές του Σελάκανου. Η βλάστηση είναι αραιή μέσα στο Οροπέδιο και το έδαφος σε πολλά σημεία πετρώδες και χρησιμοποιείται από τους κτηνοτρόφους της περιοχής ως βοσκότοπος. Σε ένα σημείο του οροπεδίου υπάρχουν αρκετά πέτρινα παγκάκια και τραπέζια,\ενώ εδώ υπάρχει και το όμορφο ξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων.Από εδώ ξεκινάει ένα από τα πιο δύσβατα φαράγγια του Λασιθίου, το φαράγγι των Αγίων Αποστόλων,ενώ στο μικρό αυτό οροπέδιο μπορεί να πάει κάποιος μέσω χωματόδρομου από την Κάτω Σύμη .
Το οροπέδιο του Λαπάθου βρίσκεται σε μία από τις ομορφότερες περιοχές της Κρήτης στα νότια σύνορα των νομών Ηρακλείου και Λασιθίου με την Κάτω Σύμη να ανήκει στο Ηράκλειο και την Πάνω Σύμη στο Λασίθι, και βρίσκονται στην αγκαλιά του πιο πυκνού και σημαντικού πευκοδάσους της Κρήτης μαζί με το γειτονικό Σελάκανο και τις Μάλλες. Όλη η περιοχή είναι γεμάτη από πηγές νερού που αναβλύζει από τις πλαγιές της Δίκτης δημιουργώντας μια καταπράσινη ρεματιά που στολίζει την περιοχή. Εδώ συναντάμε τις εκκλησίες της Παναγίας της Γαλατοκτισμένης και Νηστικοκτισμένης και του Αγίου Γεωργίου. Η πρώτη ονομάστηκε έτσι επειδή κατά την παράδοση ο ναός χτίστηκε από λάσπη και γάλα αντί για νερό με νηστικούς μάστορες σε όλη τη διάρκεια κατασκευής της. Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται ένα χλμ. περίπου έξω από το χωριό, στον ακατοίκητο σήμερα οικισμό της Απάνω Σύμης, σε υψόμετρο 940 μ. και έχει τοιχογραφίες του Εμμανουήλ Φωκά από τα μέσα του 15ου αιώνα. Επίσης στην περιοχή συναντάμε και πολλά σπήλαια, που έκριβαν τους αντάρτες την περίοδο του πολέμου με σπουδαιότερα τα Ζυμπραγά Σπηλιάρια, τον Κισσόσπηλιο, το σπήλαιο Λέρη, τον σπήλιο του Μπουμπούλη, τον σπήλιο Ριζά και τον σπήλιο Χάλαβρα.
Το δάσος του Σελακάνου βρίσκεται 35 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Ιεράπετρας, νότια της κορυφής Αφέντης Χριστός του όρους Δίκτη. Το Σελακάνο αποτελεί ένα από τα ομορφότερα και σπουδαιότερα οικοσυστήματα του νησιού, ενταγμένο στο πρόγραμμα Natura 2.000 , καθώς και ένα σημαντικότατο πευκοδάσος για όλη τη Μεσόγειο.
Το πευκοδάσος αυτό, είναι το μεγαλύτερο μελισσοπαραγωγικό σημείο της Κρήτης, ενώ παλιότερα γινόταν ρητινοσυλλογή και υλοτομία.
Εκεί κοντά είναι και το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής,…. με τα γάργαρα νερά και τα πλατάνια.
Μικρό χωριό με ελάχιστους κατοίκους, 4 ΚΜ δυτικά του χωριού Χριστός σε υψόμετρο 600Μ.
Οι Μεταξοχωρίτες μετανάστευσαν στα πεδινά της Ιεράπετρας, στο Στόμιο, στις Αμμουδαρές, στον Ξηρόκαμπο και ασχολούνται με τα θερμοκήπια. Το χωριό μετονομάστηκε το 1955 από Παρσάς σε Μεταξοχώρι προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη που γεννήθηκε εδώ.
Ο οικισμός του Μεταξοχωρίου είναι του 17ου αιώνα όπως προκύπτει από την χρονολόγηση των παλαιών εκκλησιών. Παλιότερα ο Παρσάς όπως λεγόταν ήταν χτισμένος 2 km και πιο κάτω στη θέση Μυρταρας. Μέχρι το 1929 ανήκε στο Δήμο Μουρνιών στην επαρχία Βιάννου. Έκτοτε απετέλεσε αυτόνομη κοινότητα, την δεκαετία του 90 ανήκε στο Δήμο Νέας Μάλλας και σήμερα είναι τοπικό Διαμέρισμα του Δήμου Ιεράπετρας. Το 1630 είχε 138 κατοίκους, το 1940 είχε 281, και το 2001 απογράφονται 55 κάτοικοι. Οι μονίμως διαμένοντες στο χωριό όμως δεν ξεπερνούν τους 7.
Το Μεταξοχώρι έχει καλές υποδομές, ασφαλτοστρωτο δρόμο, ανακαινισμένο σχολείο, ηρώο πεσόντων, ωραίες παλιές και νέες εκκλησίες, την προτομή του Πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη. Συνδέεται οδικός με χωματόδρομο με τα Συμιανά χωριά Ρίζα – Μουρνιές.
Η νεότερη ιστορία του Μεταξοχωρίου είναι πλούσια σε πρόσωπα και γεγονότα από την εποχή της Τουρκοκρατίας και της Γερμανικής κατοχής. Κυρίαρχη μορφή ήταν ο Καπετάν Διακομανώλης που πολέμησε τους Τούρκους και την κατοχή ο Γιώργος Μεταξάκης (Δικηγόρος) που ήταν στην Νομαρχία και μιλούσε 7 γλώσσες. Το 1943 7 Παρσώτες πιάστηκαν και εκτελέστηκαν στην Σφακούρα της Ρίζας.
Το Μεταξοχώρι ή Παρσάς με τα ερειπωμένα σπίτια Κρητικού ρυθμού, την εκκλησία του Κοιμητηρίου μισογκρεμισμένη, τα υπέροχα φυσικά τοπία, τη θέα των βουνοκορφών έχει ωραίο υγιεινό κλίμα και απίστευτη ησυχία που διαταράσσεται μόνο από τις φωνές των ζώων και των πουλιών. Απίθανες ορειβατικές, φυσιολατρικές διαδρομές. Το σπήλαιο στο “Κλεισίδι” οπου υπάρχουν παλαιά ευρήματα, σκεύη και σκελετοί ανθρώπων που κατέφευγαν εκεί την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Βόρεια του Μεταξοχωρίου σε μεγάλο υψόμετρο είναι και το σπήλαιο της “Νεραϊδόγουλας” το οποίο παρουσιάζει ένα ανεξήγητο φαινόμενο. Μερικές φορές τον Αύγουστο εκβάλουν από τα έγκατα του σπηλαίου απίστευτες ποσότητες νερού που πλημμυρίζουν τον “Ψωριάρη ποταμό” και προκαλούν καταστροφές. Γι αυτό ίσως ονομάστηκε “Νεραϊδόγουλα” δηλαδή πηγή της Νεραϊδας.
Στο Μεταξοχώρι όμως κυριαρχεί η μορφή του οικουμενικού Πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη, 1871-1935. Η προσφορά του στις θέσεις που υπηρέτησε ήταν τεράστια και η προτομή του κοσμεί την κεντρική πλατεία της Ιεράπετρας.
Το Μεταξοχώρι σήμερα περιμένει να ξανακατοικηθεί, να ζωντανέψει αφού έχει καταπληκτικό κλίμα και αέρα μυρωμένο από τις κατάφυτες βουνοπλαγιές της Δίκτης. Οι λιγοστοί κάτοικοι που απολαμβάνουν την ηρεμία περιμένουν τους απόδημους, τους ορειβάτες, τους φυσιολάτρες να θαυμάσουν το χωριό του Πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη.
This little monastery is a dependency of the Monastery of Virgin Mary ‘Faneromeni’ (the Revealed one). No historical or archival information on it was known prior to the end of the 19th century. Some building remnants of the small monastic complex remain, which were used as summer residences for the inhabitants of Mythoi in the previous century (1993 Psilakis B, 539).
The catholicon is dedicated to Virgin Mary ‘Panagia Zoodochos Pigi’ (the life-giving source). It is a small single-nave church of 2.50 x 6.70 m with a barrel-vaulted transverse reinforcing arch. The interior decor does not preserve any frescoes that would help in dating it. It is currently inactive and belongs to the Parish of Mythoi.
Σύνδεση με
Facebook