Ναός των Αθηναίωνς

Βρίσκεται ανατολικά της νήσου Ρήνειας και δυτικά της Δήλου και ανήκει στο δήμο Μυκόνου.

Γνωστό και ως «Η Αίθουσα των Ταύρων» ή «Η Αίθουσα του Πλοίου». Είναι ένα επιμήκες κτήριο, το οποίο θεωρείται ότι στέγαζε μία πολεμική τριήρη, προσφορά πιθανότατα ενός Μακεδόνα βασιλιά, για μια ναυτική νίκη των Μακεδόνων.

Είναι το πρώτο κτίσμα στα αριστερά, που συναντά ο επισκέπτης κατά την είσοδό του στο Ιερό του Απόλλωνα. Κτίστηκε περί τον 7ο π.Χ. αιώνα και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα οικοδομήματα του νησιού της Δήλου. Στη βόρεια πλευρά του βρίσκεται η μαρμάρινη βάση του αγάλματος του Απόλλωνα που στήθηκε από τους Ναξίους.

Η περιοχή της Ιερής λίμνης, είναι σήμερα αποξηραμένη για λόγους υγιεινής. Βρίσκεται βόρεια της αγοράς των Ιταλών και κατά την παράδοση ήταν εκεί όπου ο Απόλλωνας είδε το φως, ενώ στα νερά της θεωρείται ότι κολυμπούσαν οι ιεροί κύκνοι του Απόλλωνα και οι ιερές πάπιες του Ιερού.

in this house they found the headless statues of the owners, Dioskourides and his wife Cleopatra, a couple from Athens; they were erected in 138 BC by Cleopatra after the death of her husband; French archaeologists chose to name the house after her, a decision which increases the number of visitors, but disappoints those of them who believed there was a link between the location and Cleopatra VII, the famous Egyptian queen. Cleopatra is a Greek name meaning "glory of her father".

Ανοιχτή πλατεία περιτριγυρισμένη από καταστήματα των κατοίκων της Δήλου.

Οικοδόμημα σχήματος Γ το οποίο βρίσκεται στη νοτιοδυτική γωνία του Ιερού του Απόλλωνα σε επαφή με τα Προπύλαια.

Βρίσκεται στο μέσο περίπου του νησιού και φτάνει μόλις τα 112 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στις παρυφές του υπάρχουν τα Ιερά αρχαίων ελληνικών και άλλων μη ελληνικών θεών καθώς και σκάλες που οδηγούν στην κορυφή του.

Ένας από τους τρεις ναούς του Απόλλωνα, που κτίστηκε από τους Αθηναίους και συγκεκριμένα από τον Πεισίστρατο περί το 530-510 π.Χ.. Στέγαζε ένα λατρευτικό άγαλμα του Απόλλωνα και είναι ο αρχαιότερος από τους τρεις ναούς του Απόλλωνα.

Αγορά Ερμαϊστών ή Κομπεταλιαστών

H Αγορά των Κομπεταλιαστών, περιτριγυρισμένη από καταστήματα, ναΐσκους και βωμούς, είναι το πρώτο μνημείο που συναντά ο επισκέπτης κατά την είσοδό του στο αρχαιολογικό χώρο της Δήλου. Στην Αγορά αυτή είχαν τα καταστήματά τους οι έμποροι της ένωσης των Ρωμαίων πολιτών και απελεύθερων δούλων, οι οποίοι λάτρευαν τους θεούς των σταυροδρομίων, τους Λάρες Κομπιτάλες. Ωστόσο η αγορά εξυπηρετούσε και άλλους εμπόρους, τους Ερμαϊστές και τους Απολλωνιαστές.

Aνοικτή πλατεία πλάϊ στο Ιερό Λιμάνι, μία από τις σημαντικότερες αγορές της ελληνιστικής πόλης, στρωμένη με μεγάλες πλάκες γρανίτη, πολλές από τις οποίες έχουν τρύπες για την στερέωση πασάλων που στήριζαν στέγαστρα. Στην βόρεια πλευρά είναι η Στοά του Φιλίππου κι ένας μικρός ιωνικός ναός αφιερωμένος στον Ερμή, ενώ στα ανατολικά και στα νότια οριοθετείται από σειρές καταστημάτων και εργαστηρίων. Στο κέντρο της πλατείας σώζονται τα θεμέλια ενός τετράγωνου και ενός κυκλικού μνημείου αφιερωμένων επίσης στον Ερμή, το θεό του εμπορίου, και γύρω από αυτά υπάρχουν βάσεις αναθημάτων τραπεζιτών, καπετάνιων και εμπόρων. Χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 2ου π.Χ. αιώνα.

Ιερό αφιερωμένο πιθανότατα στη θεότητα Τύχη της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, που αποτελούσε προσωποποίηση της τύχης, της ευμάρειας και του πλούτου. Η αντίστοιχη Ρωμαϊκή θεότητα ήταν η Φορτούνα.

Κτίσματα στα οποία κάθε πόλη έκανε αφιερώματα στο θεό Απόλλωνα.

Αρχαιολογικό Μουσείο Δήλου
Τo Mουσείο της Δήλου κτίσθηκε τo 1904, με δαπάνη της 'εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας'. Το αρχικό κτίριο περιελάμβανε τις πέντε δυτικές αίθουσες, στις οποίες προστέθηκαν αρκετές ακόμη το 1931, όπως και το 1972.

Στην ίδια χρονική περίοδο έγιναν μεγάλες, αλλά ατυχείς, αλλαγές στην εξωτερική μορφή του κτιρίου (επειδή οι αρχαιολόγοι θέλησαν να εξουδετερώσουν τυπικά 'βιομηχανικά' στοιχεία του αρχικού κτιρίου και να το καταστήσουν πιο διακριτικό, καθώς προβάλλεται ανάμεσα στις αρχαιότητες).

Η σημερινή έκθεση του Μουσείου περιλαμβάνει εννέα αίθουσες: στις έξι από αυτές εκτίθενται τα γλυπτά και τα ανάγλυφα που βρέθηκαν στην Δήλο, αποτελώντας μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές συλλογές παγκοσμίως.

Δύο αίθουσες περιλαμβάνουν αγγεία προϊστορικών έως και υστεροελληνιστικών χρόνων και σε μία άλλη εκτίθενται διάφορα μικροαντικείμενα που βρέθηκαν στις ιδιωτικές κατοικίες της Δήλου. Η έκθεση αυτή δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.

Συλλογές

Συλλογές που περιλαμβάνει το Μουσείο:

- Επιτύμβια αγάλματα και στήλες του 7ου - 1ου αιώνα π.Χ.

- Αγγεία των μέσων της 3ης χιλιετίας - 1ου αιώνα π.Χ.

- Ειδώλια του 2ου - 1ου αιώνα π.Χ.

- Κοσμήματα και μικροαντικείμενα του 2ου - 1ου αιώνα π.Χ.

- Ψηφιδωτά του 2ου - 1ου αιώνα π.Χ

Εκθέματα

Τα σημαντικότερα εκθέματα είναι:

- πλακίδιο από ελεφαντόδοντο με ανάγλυφη παράσταση Μυκηναίου πολεμιστή που βρέθηκε στο Αρτεμίσιο,

- κορμός κούρου από το Ιερό του Απόλλωνα,

- μαρμάρινο σύμπλεγμα του Βορρέα που αρπάζει την πριγκίπισσα της Αττικής Ωρείθυια και βρέθηκε στο ναό των Αθηναίων,

- αγάλματα του Διοσκουρίδη και της συζύγου του Κλεοπάτρας - Αθηναίων που κατοικούσαν στη Δήλο - που βρέθηκαν στην οικία του ζεύγους, στη συνοικία του Θεάτρου,

- άγαλμα του Απόλλωνα στον τύπο του Λυκείου Απόλλωνος του Πραξιτέλους - ο θεός στηρίζεται στον κορμό ενός δένδρου και πατά πάνω σε γαλατικές ασπίδες - από τη συνοικία του Θεάτρου,

- χάλκινο προσωπείο γενειοφόρου Διονύσου που φορεί διάδημα και στεφάνι κισσού και βρέθηκε νότια της Αγοράς των Κομπεταλιαστών,

- Κορινθιακό αλάβαστρο - αγγείο για αρωματικό λάδι με παράσταση Ποτνίας Θηρών μεταξύ δύο κύκνων - βρέθηκε στο Ηραίο,

- ενεπίγραφο τριγωνικό βάθρο αγάλματος κούρου - με ανάγλυφη κεφαλή κριού στη μία γωνία και γοργόνεια στις άλλες δύο - από το Ιερό του Απόλλωνα,

- Αρχαϊκή κόρη - φορεί πέπλο ζωσμένο στη μέση, που κοσμείται στο μέσον της πρόσθιας όψης με κάθετη ταινία εγχάρακτου διπλού μαιάνδρου - βρέθηκε στο Ιερό του Απόλλωνα και θεωρείται από τα παλαιότερα σωζόμενα έργα μεγάλης πλαστικής,

- τοιχογραφία από τον εξωτερικό τοίχο ενός σπιτιού στη συνοικία Σκαρδανά, όπου παριστάνεται ο Ηρακλής, δύο πυγμάχοι και ανδρική μορφή που παίζει αυλό ή σάλπιγγα.

Δημόσια δεξαμενή για την συγκέντρωση νερού από τον ποταμό Ινωπό, τον ιερό ποταμό της Δήλου που θεωρείται ότι πήγαζε από το όρος Κύθνος και σύμφωνα με το μύθο επικοινωνούσε υπόγεια με τον ποταμό Νείλο. Το νερό της δεξαμενής χρησιμοποιούνταν και για τις τελετουργίες των Αιγυπτιακών Ιερών.

Τόπος λατρείας του θεού Ποσειδώνα των πλοιοκτητών εμπόρων της Βηρυτού αλλά και κτήριο που χρησίμευε σαν κατοικία και λέσχη.

Ναός αφιερωμένος στη θεά Αφροδίτη.

Τα μαρμάρινα λιοντάρια, αφιέρωμα των Ναξίων γύρω στο τέλος του 7ου αιώνα π.Χ., είναι τοποθετημένα σε μια σειρά, ατενίζοντας ανατολικά, προς την Ιερή Λίμνη. Τα συγκεκριμένα λιοντάρια είναι αντίγραφα, τα πρωτότυτπα φυλάσσονται στο μουσείο. Υπολογίζεται ότι αρχικά ήταν 16, αλλά μόνον πέντε και τμήματα από τρία ακόμη σώζονται στο χώρο, ενώ το ακέφαλο σώμα ενός άλλου κοσμεί τον Ναύσταθμο της Βενετίας.

Τοποθετημένα στην δυτική πλευρά του δρόμου, που οδηγεί από το αρχαϊκό λιμάνι του Σκαρδανά στους ναούς, ήταν οι αιώνιοι φρουροί του Ιερού.

Είναι ο δεύτερος χρονολογικά ναός του Απόλλωνα, που χτίστηκε στο Ιερό του Απόλλωνα. 

Ο ναός των Δηλίων ή Μέγας Ναός είναι ο τελευταίος και μεγαλύτερος από τους τρεις ναούς του Απόλλωνος. Είναι ένας περίπτερος δωρικός ναός με έξι κίονες σε κάθε στενή και 13 κίονες σε κάθε μακρά πλευρά. Η κατασκευή του άρχισε το 478 π.Χ., διακόπηκε γύρω στα μέσα του 5ου π.Χ. αιώνα, όταν το ταμείο της Αθηναϊκής Συμμαχίας μεταφέρθηκε στην Αθήνα, και συνεχίστηκε στην σύντομη περίοδο της Δηλιακής Ανεξαρτησίας χωρίς ποτέ να ολοκληρωθεί.

Ο μεγαλύτερος σε έκταση και κυριότερος οικισμός του νησιού, με πολλά οικοδομήματα, πολλά από αυτά διατηρημένα σε καλή κατάσταση. Η συνοικία δίνει μια καλή άποψη στον επισκέπτη, για την δομή ενός καλά οργανωμένου, αρχαίου ελληνορωμαϊκού οικισμού. Στην συνοικία αυτή αξίζει να επισκεφτείτε την Οικία με την Τρίαινα, την Οικία με το Διόνυσο και την Οικία της Κλεοπάτρας και του Διοσκουρίδη.

Μια από τις πιο καλά διατηρημένες κατοικίες της Δήλου με αξιόλογα ψηφιδωτά. Διάφορα ψηφιδωτά απεικονίζουν θεατρικές μάσκες, απ' όπου πήρε και το όνομά του το κτήριο. Σε ένα άλλο εκπληκτικό ψηφιδωτο, παριστάνεται ο θεός Διόνυσος, να ιππεύει ένα πάνθηρα ή μια λεοπάρδαλη.

Συγκρότημα ιδιωτικών κατοικιών, που πήραν το όνομά τους από τον Ινωπό ποταμό που έρεε στην περιοχή. Τα ύδατα του ποταμού θεωρούνταν ιερά γιατί σύμφωνα με το μύθο συνδεόταν υπόγεια με τα ύδατα του ποταμού Νείλου στην Αίγυπτο.

Η αγορά των Ιταλών, πλαισιωμένη από στοές, κατασκευάστηκε περί 2ου αιώνα π.Χ. και στέγαζε τα καταστήματα των Ιταλών εμπόρων

Ναός της Ίσιδος

Ο μικρός δωρικός ναός της Ίσιδος, βρίσκεται στο Ιερό των Ξένων Θεών, στους πρόποδες του Κύνθου. Οικοδομήθηκε στις αρχές του 2ου αιώνα π.Χ. και επισκευάσθηκε από τους Αθηναίους το 135 π.Χ. Στο εσωτερικό του ναού σώζεται ακόμη το λατρευτικό άγαλμα της θεάς, που λατρευόταν με διάφορα ονόματα και ήταν η προστάτις των ναυτικών και αυτή που έδινε καλή υγεία και τύχη.

Ναός αφιερωμένος στον Πύθιο Απόλλωνα.

Tickets office and informations

Ήταν Iερό των Αιγυπτίων εμπόρων, που οικοδομήθηκε γύρω στο 200 π.Χ.. Στο ιερό αυτό λατρευόταν ο αρχαίος Ελληνο-Αιγύπτιος θεός Σάραπις (ή Σέραπις) καθώς και η Ίσιδα, ο Άνουβις και αργότερα και ο Ώρος, ο οποίος αποκαλούνταν από τους αρχαίους Έλληνες Αρποκράτης.

A palaestra was an athletic "club" where sports such as wrestling or boxing would be taught and practiced. This one featured granite columns and a pool in the middle of the courtyard. It was built sometime in the 2nd century BC

Ήταν το επίσημο Ιερό των Συρίων θεών που κατασκευάστηκε πιθανόν γύρω στα μέσα του 2ου αι. π.Χ.. Στο Ιερό λατρευόταν η Ατάργατη, που ταυτίστηκε με την Αφροδίτη, και ο σύντροφός της Άδαδος, θεός συγγενικός με τον Δία.

Πρόκειται για δύο τάφους της Άργης και Ώπιδας και της Λαοδίκης και Υπερόχης, οι οποίοι συνδέονται με την λατρεία των μυθικών Υπερβόρειων παρθένων και του μύθου της Λητούς. Οι Υπερβόρειες Παρθένες ήταν κόρες του "Υπερβόρειου" λαού του οποίου η προέλευση και ο τόπος κατοικίας είναι ασαφής.

Βρίσκεται ανάμεσα στα νησιά Ρήνεια και Δήλος. Ανήκει στο δήμο Μυκόνου.

Ναός αφιερωμένος στη θεά Άρτεμη, αδελφή του Απόλλωνα και κόρη της Λυτώς.

Η στοά του Μακεδόνα βασιλιά Φιλίππου, που χτίστηκε τον 3ο αι. π.Χ. ήταν εμπορική στοά με πολλά καταστήματα.

Ιερό αφιερωμένο στον Άνιο, γιο του Απόλλωνα και πρώτου μυθικού βασιλιά της Δήλου. Χρονολογείται στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ., γεγονός που το καθιστά ένα από τα παλαιότερα οικοδομήματα του νησιού. Ωστόσο στη γύρω περιοχή βρίσκονται ερείπια από τάφους που χρονολογούνται έναν αιώνα νωρίτερα.

Μικρό οικοδόμημα χτισμένο στην είσοδο του Ιερού του Απόλλωνα.

Κτίσμα στο οποίο γινόταν αφιερώματα στο θεό Απόλλωνα.

Ιερό αφιερωμένο στον θεό Δία Κύνθιο και στη θεά Αθηνά Κυνθία.

Αρχαίο ιερό αφιερωμένο στη θεά Δήμητρα, την αποκαλούμενη «θεσμοφόρο».

Η Μινώα Κρήνη, που αναφέρεται στις επιγραφές και ταυτίστηκε από ένα ανάγλυφο αφιερωμένο στις Μινώες Νύμφες, είναι μια δημόσια δεξαμενή, σκαμμένη στο φυσικό βράχο, το δεύτερο μισό του 6ου π.Χ. αιώνα. Ήταν στεγασμένη με ένα τετράγωνο κτήριο, ανοικτό στη νότια πλευρά, όπου υπήρχε δωρική στοά. Στη νότια πλευρά υπάρχουν επίσης σκαλοπάτια, από τα οποία κατέβαιναν για να φτάσουν τη στάθμη του νερού. Η κρήνη ήταν σε χρήση μέχρι τους ύστερους ελληνιστικούς χρόνους, οπότε μετατράπηκε σε κατοικία.

Η Συναγωγή χτίστηκε γύρω στο 150 π.Χ. με 128 π.Χ., από θρησκευτική ομάδα Σαμαριτών εμπόρων, από την περιοχή Λεβάντες της Μέσης Ανατολής, οι οποίοι πιθανότατα εγκαταστάθηκαν στην Δήλο κατά τον 2ο αιώνα π.Χ.. Η Συναγωγή αυτή θεωρείται μια από τις πιο παλιές σε ολόκληρο τον κόσμο.