Νομός: Ηρακλείου



Μέρη κοντινά με Πάρκο Αναγεννήσεως

The Gate Makasi (meaning "switchman" in Turkish) is a military gate of the Venetian Walls of Heraklion, the gallery of which had a length of 110 meters. The gallery leads to the eastern low square of Martinengo bastion, that housed the canons that protected the bastion Bethlehem.
The gallery is used as a memorial for the National Resistance in Crete, as here the Germans imprisoned hundreds of locals in the Second World War. On July 15, 1943, when the so-called Big Blockade of Crete took place, dozens of Christians and Jews were captured and imprisoned here.
On November 4, 1943, many prisoners were transferred to Mauthausen concentration camp, while other 600 boarded on June 8, 1944 in Tanais ferry to Piraeus. However in the open sea, the Germans got rid of the 600 souls by sinking the ship and then announced that the British navy sank ship. The Germans never paid for these atrocities, just like all such stories in Crete.


Είναι από τα σημαντικότερα ενετικά μνημεία στο Ηράκλειο. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τα Λιοντάρια. Ο Άγιος Μάρκος ήταν ο προστάτης των Βενετών και επομένως άρχισε να χτίζεται ο μητροπολιτικός ναός του από τα πρώτα χρόνια της Βενετοκρατίας, το 1239. . Το κομψό του κτίριο ήταν μία τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική . Στο υψηλό καμπαναριό του, όπου υπήρχε το ρολόι της πόλης, κυμάτιζε η σημαία της Βενετίας με το σύμβολο της κυριαρχίας της Γαληνοτάτης, τον φτερωτό Λέοντα του Αγίου Μάρκου. Στο δάπεδο του ναού ήταν θαμμένοι δούκες και άλλοι σημαντικοί ευγενείς του «Βασιλείου της Κρήτης», που πέθαναν στον Χάνδακα, και σ’ αυτό γίνονταν όλες οι επίσημες τελετές της ενετικής διοίκησης. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας μετατράπηκε σε τζαμί. Οι Τούρκοι γκρέμισαν το κωδωνοστάσιο της Βασιλικής και στη θέση του ύψωσαν μιναρέ. Μετά την απελευθέρωση του νησιού οι κάτοικοι του Ηρακλείου γκρέμισαν το μιναρέ θέλοντας να σβήσουν δυσάρεστες μνήμες και σύμβολα της τουρκικής κατοχής. Σήμερα το μνημείο χρησιμοποιείται ως Δημοτική Πινακοθήκη. Βασιλική Αγίου Μάρκου

Είναι η κεντρική πλατεία στο Ηράκλειο. Εκεί βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο, η Νομαρχεία και η πύλη του Αγίου Γεωργίου. Ο ελεύθερος χώρος στον οποίο σήμερα έχει διαμορφωθεί η πλατεία, επί Ενετοκρατίας χρησίμευε για την άσκηση του στρατού των Βενετών. Αργότερα όταν χτίστηκε η πύλη του Αγίου Γεωργίου η πλατεία μετονομάστηκε σε πλατεία Αγίου Γεωργίου. Επίσης στο χώρο αυτό υπήρχαν υπόγειες κυκλικές σιταποθήκες των Ενετών, όπου αποθηκεύονταν σιτηρά για καταστάσεις ανάγκης καθώς και μια μεγάλη υπόγεια λιθόκτιστη δεξαμενή νερού. Το 1628 στα πλαίσια υδροδότησης του Ηρακλείου με την κρήνη Λιονταριών, χτίστηκε απέναντι από το σημερινό ξενοδοχείο Αστόρια μια υδατογέφυρα στηριζόμενη σε τρία τόξα, πάνω στην οποία περνούσε αγωγός νερού για την κρήνη. Από τότε η πλατεία αυτή ονομάστηκε «Τρεις Καμάρες» , ονομασία που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται και σήμερα από τους Ηρακλειώτες. Οι καμάρες αυτές γκρεμίστηκαν από τους Τούρκους το 19ο μ.Χ αιώνα. Η πλατεία σήμερα, μοναδική από άποψη έκτασης, είναι ο κυριότερος τόπος αναψυχής των Ηρακλειωτών, συγκεντρώσεων και γενικά κοινωνικών εκδηλώσεων. Τις βραδινές ώρες και τις γιορτές η κυκλοφορία οχημάτων διακόπτεται στην περιοχή αυτή, γιατί γεμίζει από κόσμο.

Η Κρήνη του Ιμπραήμ Μπαμπά βρίσκεται σε άθλια κατάσταση στη σημερινό οδό Αλμυρού. Δυστυχώς άγνωστοι έχουν αφαιρέσει τμήμα του περίτεχνου ανάγλυφου που κοσμούσε την κρήνη. Η κρήνη είναι εντοιχισμένη στον εξωτερικό τοίχο της οικίας του Ιμπραήμ Μπαμπά που σήμερα έχει καταρρεύσει.

ΤΜΗΜΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΜΗΤΡΩΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Εισαγγελίες Πρωτοδικών Εισαγγελία Πρωτοδικών Ηρακλείου ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ, Τ.Κ. 71110, ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Τηλ.: 2810 306607
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ - Τηλ.: 2810 306644 - Fax.: 2810 282270
ΠΟΙΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ - Τηλ.: 2810 306640 - Fax.: 2810 220181
ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ - Τηλ.: 2810 306607
ΤΜΗΜΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ - Τηλ.: 2810 306611 - Fax.: 2810 222143

Το κτηριακό συγκρότημα το οποίο απαρτίζεται σημερα από τρία επί μέρους κτήρια, όπου στεγάζονται η Περιφέρεια Κρήτης, τα Δικαστήρια και η Διεύθυνση της Αστυνομίας, είναι αποτέλεσμα της μετασκευής τούρκικου κτίσματος του τέλους του 19ου αι. Το συγκρότημα δεσπόζει στην πλατεία Ελευθερίας και αναπτύσσεται κατά μήκος της νότιας παρειάς της λεωφόρου Δικαιοσύνης.
Το πρώτο κτίσμα που κατασκευάσθηκε στη θέση αυτή ήταν βενετικό. Οι Βενετοί την έβδομη δεκαετία του 16ου αι. κατασκεύασαν τους στρατώνες του Αγίου Γεωργίου, που είχαν δυνατότητα στέγασης 700 στρατιωτών. Το κτήριο, μετά από τις προσθήκες που έγιναν σε αυτό τον 17ο αι. έφτασε να έχει μήκος 261 μ., διέθετε 200 δωμάτια και είχε ένα μεγάλο επίμηκες στεγασμένο προστώο κατά μήκος της βόρειας πλευράς του. Μετά την πτώση του Χάνδακα στους Τούρκους οι βενετικοί στρατώνες χρησιμοποιήθηκαν από τους νέους κατακτητές. Καταστράφηκαν όμως κατά τον μεγάλο σεισμό του 1856. Στην ίδια θέση οι Τούρκοι αποφάσισαν να κατασκευάσουν νέους στρατώνες. Τα σχέδια εκπονήθηκαν από τον Αθανάσιο Μούση, στον οποίο οφείλεται ο σχεδιασμός και άλλων λαμπρών κτιρίων της πόλης, με κορυφαία ανάμεσά τους τον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Μηνά και το Βεζίρ Τζαμί, τον σημερινό ναό του Αγίου Τίτου. Ο θεμέλιος λίθος των νέων στρατώνων τέθηκε το 1883. Το κτήριο, που ήταν γνωστό με την τούρκικη ονομασία ''κισλάδες'', ήταν διώροφο, επίμηκες και ενιαίο. Στεγαζόταν με ξύλινη κεραμοσκεπή στέγη. Στον μέσον της βόρειας όψης του εντοιχίστηκε το περίφημο μαρμάρινο αναγεννησιακό θύρωμα ενός παρεκκλησίου του καθολικού της ενετικής μονής του Αγίου Φραγκίσκου. Το θύρωμα αυτό, δώρο του Κρητός Πάπα Αλεξάνδρου Ε' προς τη μονή τη δεύτερη δεκαετία του 15ου αι. αφαιρέθηκε από την αρχική του θέση και τοποθετήθηκε στη νέα όταν άρχισαν να κτίζονται οι τούρκικοι στρατώνες. Αυτό έγινε κατά τη διάρκεια του σεισμού του1856.
Μετά την αυτονομία και την αποχώρηση του τουρκικού στρατού, στους παλαιούς στρατώνες στεγάσθηκε το ''Γυμνάσιον Ηρακλείου'' ενώ αργότερα, το 1921, στεγάστηκε και το δεύτερο γυμνάσιο της πόλης. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, με σχέδια του αρχιτέκτονα Δημήτρη Κυριακού, το τούρκικο κτήριο υφίσταται εκτεταμένες τροποποιήσεις ώστε να λειτουργήσει ως σύγχρονο διοικητήριο. Έτσι το ενιαίο κτίσμα χωρίζεται σε τρία επιμέρους τμήματα, ανάμεσα στα οποία δημιουργούνται ευρείες υπαίθριες διαβάσεις. Τα ξύλινα πατώματα και η ξύλινη στέγη αντικαθίστανται με πλάκες από οπλισμένο σκυρόδεμα και οι όψεις του μορφολογούνται σύμφωνα με τις επιταγές του κλασικισμού.


Τα Νεώρια είναι στεγασμένοι στενόμακροι χώροι για την κατασκευή και επισκευή των καραβιών του βενετσιάνικου στόλου. Ο στόλος των Ενετών ήταν κυρίαρχος της Μεσογείου. Οι Ενετοί με τα Νεώρια που έχτιζαν σε κάθε λιμάνι είχαν τα πλοία τους, εμπορικά και πολεμικά, έτοιμα να ταξιδέψουν. Συνολικά χτίστηκαν 19 Νεώρια στο Ηράκλειο, σε 3 οικοδομικά συγκροτήματα. Μεταξύ τους επικοινωνούσαν από τοξωτά ανοίγματα και η οροφή τους ήταν ανοιχτή για να μπαίνει αέρας και φως. Είχαν μήκος 50μ., πλάτος 9μ.,και ύψος 10μ. Σήμερα διατηρούνται 5 με 6 Νεώρια από τα 19. Μεγάλο μέρος τους κατεδαφίστηκε για να φτιαχτεί η παραλιακή λεωφόρος. Ανάμεσα στα Νεώρια υπήρχε αποθήκη άλατος και μια μεγάλη δεξαμενή νερού που χωρούσε 20.000 βαρέλια. Αρχικά ήταν ανοιχτά προς τη μεριά της Θάλασσας, η ποία έμπαινε στο εσωτερικό τους έως ένα σημείο, ώστε να ήταν εύκολο το τράβηγμα του πλοίου στη θάλασσα.

Προμαχώνας Βιτούρι Στην αρχή ονομάστηκε γωνιά Καλλέργη. Έπειτα του Αγίου Ελευθερίου, από την μικρή παλιά εκκλησία που βρισκόταν κοντά. Και τέλος, επικράτησε Προμαχώνας Βιτούρι προς τιμήν του Giovvani Vitouri. Τα δύο μέτωπά του είναι άνισα μεταξύ τους. Το ανατολικό μέτωπο είναι υπερδιπλάσιο από το ΝΔ και βρίσκεται κάτω από τις επιχωματώσεις με τις οποίες έγινε η πλήρωση της τάφρου και σχηματίστηκε το επίπεδο στο οποίο διαμορφώθηκε η λεωφόρος Δημοκρατίας και το πάρκο Γεωργιάδη

Η Πύλη του Αγίου Γεωργίου στο Ηράκλειο βρίσκονταν θαμμένη κάτω από την Πλατεία Ελευθερίας για πολλές δεκαετίες. Πρόσφατα αποκαλύφθηκε και ανακαινίστηκε φέρνοντας στο φως μια άγνωστη εικόνα από την ιστορία του Ηρακλείου. Η Πύλη του Αγίου Γεωργίου χτίστηκε το 1565 επί ενετοκρατίας και συνέδεε το περιτειχισμένο Ηράκλειο με την Ανατολική Κρήτη. Αλλιώς ονομαζόταν Πύλη Λαζαρέτο γιατί οδηγούσε στο Λαζαρέτο, δηλαδή το λοιμοκαθαρτήριο, που βρισκόταν στα ανατολικά παράλια έξω από τα τείχη του Ηρακλείου. Η πύλη του Αγίου Γεωργίου αποτελούσε σπίτι για πάρα πολλούς λεπρούς, οι οποίοι διώχτηκαν από τα χωριά τους λόγω της αρρώστιας. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της αρρώστιας ήταν κυρίως η παραμόρφωση στα άκρα τους σώματος, καθώς και το πολύ πρήξιμο. Όσοι ήταν εκεί εκλιπαρούσαν ελεημοσύνη από τους περαστικούς. Λεπροί δεν ήταν μόνο άνθρωποι μεγάλης ηλικίας αλλά και πολλά νέα παιδιά που είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια οι τουρκικές αρχές έδιναν μισή οκά ψωμί την ημέρα σε κάθε λεπρό. Ακόμα και αυτό το μικρό πράγμα φαινόταν σε αυτούς σαν ένα θείο δώρο. Η αρχική πρόσοψη της πύλης Αγίου Γεωργίου ήταν μνημειακή, διακοσμημένη με μετάλλια, οικόσημα, ανάγλυφους λέοντες και επιγραφή με την χρονολογία κατασκευής, 1565, και το όνομα του αρχιστράτηγου Παύλου Τζώρτζη. Ψηλά, πάνω από το άνοιγμα της εισόδου δέσποζε η ανάγλυφη εικόνα του Αγίου Γεωργίου πάνω στο άλογο του. Η επιβλητική πρόσοψη της πύλης γκρεμίστηκε με βάρβαρο τρόπο με δυναμίτες μία νύχτα του 1917, για τη διάνοιξη του δρόμου. Διασώζεται ωστόσο η πλάκα με τον Άγιο Γεώργιο, η οποία φυλάσσεται στο Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου.

Κτίστηκε στα τέλη του 17ου αι. Σήμερα βρίσκεται πίσω από το Ιστορικό Μουσείο της πόλης. Η κρήνη κοσμείται με δύο κίονες με φυτικής διακόσμησης κιονόκρανα, ενώ στο μέσο αυτών και εντός αψιδωτής κατασκευής βρίσκεται μαρμάρινη πλάκα με ανάγλυφο διάκοσμο. Από κατάλληλα διαμορφωμένη οπή στο κάτω τμήμα της πλάκας έτρεχε το νερό μέσα σε μαρμάρινη λεκάνη.

Ο Ναός του Αγίου Τίτιου (πρώτου επισκόπου Κρήτης) είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα θρησκευτικά μνημεία στο κέντρο της πόλης. Στο ναό φυλάσσεται η Κάρα του Αποστόλου Αγ. Τίτου.
Στη διάρκεια της Β Βυζαντινής περιόδου ο ναός, ο επισημότερος και μεγαλύτερος στο Χάνδακα, γίνεται η μητρόπολη της νέας επισκοπής της Κρήτης. Αργότερα οι Βενετοί τον μετατρέπουν σε Επισκοπή Λατίνων. Στη διάρκεια της οθωμανικής περιόδου μετατράπηκε σε τζαμί (Βεζίρ τζαμί) και το κωδονοστάσιο σε μιναρέ. Ο ναός καταστράφηκε επανειλημένως από σεισμούς και πυρκαγιές. Ωστόσο, οι εκάστοτε κυρίαρχοι φρόντιζαν άμεσα για την αποκατάσταση του, καθώς αποτελούσε το σημαντικότερο θρησκευτικό μνημείο της πόλης. Το 1925, μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, ο ναός πέρασε στη δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Κρήτης.
Χτίστηκε όταν ο Νικηφόρος Φωκάς έδιωξε τους Άραβες από την Κρήτη και η έδρα της επισκοπής μεταφέρθηκε από τη Γόρτυνα στο Χάνδακα που έγινε και πρωτεύουσα του νησιού. Ο νέος μητροπολιτικός ναός ήταν και ο επισημότερος και μεγαλύτερος της πόλης και αφιερώθηκε στον Άγιο Τίτο. Ο Άγιος Τίτος ήταν μαθητής του Αποστόλου Παύλου και πρώτος επίσκοπος της Κρήτης. Στο νέο ναό μετέφεραν την κάρα του Αγίου Τίτου, τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Μεσοπαντίτισσας και άλλα ιερά κειμήλια από το ναό της Γόρτυνας. Όλα αυτά με την πτώση του Ηρακλείου στους Τούρκους μεταφέρθηκαν στη Βενετία, όπου υπάρχουν και σήμερα, με εξαίρεση την κάρα του Αγίου Τίτου που επιστράφηκε στο Ηράκλειο και βρίσκεται σήμερα στο ναό. Ο μεγάλος σεισμός του 1856 κατάστρεψε το ναό ο οποίος χτίστηκε πάλι από την αρχή. Την περίοδο της τουρκικής κατάκτησης, ο ναός παραχωρήθηκε στο βεζίρη, ο οποίος το μετέτρεψε σε τζαμί , γνωστό με το όνομα Βεζίρ τζαμί.

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Μουρέλου 2 & Καλοκαιρινού TK71202
Τηλέφωνο:2810 289228
Φαξ:2810 280388

Η εκκλησία σώζεται στην οδό Δελημάρκου, στο «Καμαράκι», μεταξύ της λεωφόρου Καλοκαιρινού και της οδού Ντεντιδάκηδων. Διατηρημένη, σε πολύ καλή κατάσταση, αποτελεί ένα μοναδικό μνημείο της πόλης, κυρίως λόγω της εντυπωσιακής κατασκευής της που ακολουθεί τις βασικές αρχές του γοτθικού ρυθμού.
Η Αγία Αναστασία αναφέρεται στις γραπτές πηγές από το 1375.
Ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο της δίκλιτης βασιλικής με εγκάρσιο κλίτος και έχει ορθογώνια κάτοψη, με γοτθικά οξυκόρυφα τόξα που χωρίζουν τα δύο κλίτη και ισχυρές αντηρίδες που στηρίζουν την τοιχοδομία εξωτερικά. Σπάνιο για τους ναούς του Χάνδακα είναι το εγκάρσιο κλίτος στην ανατολική πλευρά, με ελαφρά απόκλιση από την κάθετο των άλλων δύο. Δύο ακόμα οξυκόρυφα τόξα συνδέουν το κάθετο κλίτος με τα δύο κεντρικά. Τα μεγάλα οξυκόρυφα παράθυρα αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά του οικοδομήματος.
Ο Gerola την περιέγραψε ως εξής: Δύο γοτθικά οξυκόρυφα τόξα πάνω σε κίονες εξασφαλίζουν την επικοινωνία μεταξύ των δύο κλιτών κατά μήκος του άξονά τους και άλλα δύο με το εγκάρσιο κλίτος. Οι καμάρες της πρόσοψης έχουν δύο τόξα. Οι πόρτες και τα παράθυρα είναι νέες κατασκευές. Εξωτερικά σώζονται αντηρίδες.
Μετά την άλωση του Χάνδακα από τους Οθωμανούς, μετατράπηκε στο τέμενος Retzep Agha.
Η εκκλησία της Αγίας Αναστασίας, μετά την απελευθέρωση της Κρήτης, κατέστη ανταλλάξιμο κτήμα, το 1924 πουλήθηκε από την Εθνική Τράπεζα και μετατράπηκε σε καταστήματα και αποθήκες.
Κηρύχθηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο το 1947.
Σήμερα στεγάζει κατάστημα επίπλων.

Άγιος Ιωάννης (Μονή Φραγκισκανών). Πρόκειται για τον Άγιο Ιωάννη το Βαπτιστή, ο οποίος βρίσκεται στη συμβολή των οδών Καρτερού και 1821. Σώζεται ολόκληρος, αν και σε κακή κατάσταση. Αναφέρεται στο χάρτη του Βερτμίλερ με χρονολογία 1271. Ήταν λατινική εκκλησία του τάγματος των Φραγκισκανών και ανήκε στο τάγμα των Minori Osservanti. Με την άλωση της πόλης μετατράπηκε σε τζαμί του Μαχμούτ Αγά ή Σεϊτάν Ογλού, που σημαίνει ο «δαιμόνιος άνθρωπος». Επρόκειτο για δίκλιτο ναό με ξύλινη στέγη στο βόρειο και κυλινδρικό θόλο στα ανατολικά. Το νότιο κλίτος στεγαζόταν το μισό με δίκλιτη στέγη και το άλλο μισό με δύο τρούλους χωρίς τύμπανο, που κατά τον Τζερόλα έμοιαζαν τουρκικής κατασκευής. Όταν τον επισκέφτηκε είδε στο εσωτερικό του μερικά κομμάτια από μάρμαρο και ένα σταυρό με στέμμα. Ο ναός με την απελευθέρωση κατέστη ανταλλάξιμος και πουλήθηκε. Τη δεκαετία του '30 στέγασε τον πρώτο βουβό κινηματογράφο του Ηρακλείου. Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο βομβαρδίστηκε και καταστράφηκε ολόκληρο το ανατολικό του μέρος.

Ο ιερός ναός της Παναγίτσας βρίσκεται στην περιοχή Μασταμπάς του Ηρακλείου. Χτίστηκε το 1922 από μικρασιάτες πρόσφυγες, οι οποίοι ήρθαν στην Κρήτη.
Ο ναός είναι αφιερωμένος στην Κοιμήσεως της Θεοτόκου και την ημέρα εορτής του στις 15 Αυγούστου τιμάται ιδιαίτερα από τους κατοίκους της πόλης και των γύρω περιοχών.

Προμαχώνας Μαρτινένγκο Βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του οχυρού περιβόλου και έχει συμμετρική διάταξη με ίσες τις πλευρές των μετώπων του. Έχει δύο ημικύκλια τμήματα και δύο χαμηλές πλατείες. Σύμφωνα με την πρώτη σχεδίαση προς τις δύο χαμηλές πλατείες οδηγούσε θολοσκεπής στρατιωτική πύλη. Κατά τον 16ο αιώνα αυξήθηκε με νέες επιχωματώσεις ώστε να κατασκευαστεί επάνω σε αυτόν ο τεράστιος επιπρομαχώνας Μαρτινένγκο. Επάνω εκεί βρίσκεται σήμερα ο τάφος του συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη, ενώ στον προμαχώνα λειτουργούν αθλητικές εγκαταστάσεις.