Ο πέτρινος αυτός φάρος βρίσκεται στη συστάδα των Οινουσών στο μικρό νησάκι Σαπιέντζα. Η πρόσβαση στον φάρο ο οποίος βρίσκεται στο ΝΑ του νησιού γίνεται με σκάφος από την Μεθώνη. Πρόκειται για ένα πραγματικό αρχιτεκτονικό μνημείο που επί αιώνες τώρα παραμένει άγρυπνος φρουρός και ελπίδα των ναυτιλλομένων ζωντανεύοντας στο αντίκρισμά του θρύλους και ιστορίες. Χτισμένος το 1885 από Άγγλους τεχνικούς ο φάρος είναι ένα οκταγωνικό κτίσμα έξοχης αρχιτεκτονικής με συνολικό ύψος 18 μέτρων. Η θαυμάσια τοιχοποιΐα του αποτελείται εξ’ ολοκλήρου από πελεκητά αγκωνάρια, όπως πελεκητά είναι και τα φουρούσια στο μπαλκονάκι που σχηματίζεται ψηλά, στο ανώτερο σημείο της λίθινης κατασκευής. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, από τη συνεχή δράση των ισχυρών ανέμων, κάποια από αυτά τα πέτρινα κομμάτια έχουν αποσπασθεί και καταπέσει στο έδαφος, με αποτέλεσμα να απειλείται όλο το ανώτερο τμήμα με κατάρρευση. Για τη σωτηρία αυτού του τμήματος του ιστορικού οικοδομήματος είναι απαραίτητο να γίνουν επειγόντως εργασίες αποκατάστασης.
Το μεγάλο –πετρόχτιστο επίσης- οικοδόμημα περιλαμβάνει τις εγκαταστάσεις που μέχρι το 1989 εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των φαροφυλάκων που ήταν επιφορτισμένοι με την λειτουργία του φάρου. Δεν λείπει επίσης στην αυλή και η υπόγεια στέρνα για την αποταμίευση του πολύτιμου βρόχινου νερού. Ως το 1989 τα κάτοπτρα του φάρου φωτίζονταν με λάμπες αμιάντου και το φως του φαινόταν από μεγάλη απόσταση, που έφτανε και τα 40 μίλια. Επειδή μάλιστα ο μηχανισμός που τον περιέστρεφε ήταν αργός, αφού χρειάζονταν οχτώ λεπτά για μια πλήρη περιστροφή, συνήθιζαν να λένε πως με το φως του οι γυναίκες από τα γύρω χωριά μπορούσαν ακόμα και να κεντήσουν. Μετά το 1989 ο μηχανισμός του φάρου έγινε αυτόματος χρησιμοποιώντας ενέργεια από τις ηλιακές κυψέλες και η ακτίνα του περιορίστηκε στα 27 μίλια. 75 εσωτερικά πέτρινα σκαλοπάτια οδηγούν στην κορυφή του φάρου, όπου βρίσκονται τα κάτοπτρα και το μικρό πέτρινο μπαλκόνι. Η θέα από το νοτιότερο αυτό σημείο του Ιονίου είναι εκπληκτική.