Νομός: Ηρακλείου
Διεύθυνση: Xanthoudidou 2 Str, Herakleion, Crete, Greece, TK: 71202
Τηλέφωνο: 2810 279000, 2810 279086, 2810 279087
Φαξ: 2810 279071
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου
Μέρη κοντινά με Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου
Είναι η κεντρική πλατεία στο Ηράκλειο. Εκεί βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο, η Νομαρχεία και η πύλη του Αγίου Γεωργίου. Ο ελεύθερος χώρος στον οποίο σήμερα έχει διαμορφωθεί η πλατεία, επί Ενετοκρατίας χρησίμευε για την άσκηση του στρατού των Βενετών. Αργότερα όταν χτίστηκε η πύλη του Αγίου Γεωργίου η πλατεία μετονομάστηκε σε πλατεία Αγίου Γεωργίου. Επίσης στο χώρο αυτό υπήρχαν υπόγειες κυκλικές σιταποθήκες των Ενετών, όπου αποθηκεύονταν σιτηρά για καταστάσεις ανάγκης καθώς και μια μεγάλη υπόγεια λιθόκτιστη δεξαμενή νερού. Το 1628 στα πλαίσια υδροδότησης του Ηρακλείου με την κρήνη Λιονταριών, χτίστηκε απέναντι από το σημερινό ξενοδοχείο Αστόρια μια υδατογέφυρα στηριζόμενη σε τρία τόξα, πάνω στην οποία περνούσε αγωγός νερού για την κρήνη. Από τότε η πλατεία αυτή ονομάστηκε «Τρεις Καμάρες» , ονομασία που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται και σήμερα από τους Ηρακλειώτες. Οι καμάρες αυτές γκρεμίστηκαν από τους Τούρκους το 19ο μ.Χ αιώνα. Η πλατεία σήμερα, μοναδική από άποψη έκτασης, είναι ο κυριότερος τόπος αναψυχής των Ηρακλειωτών, συγκεντρώσεων και γενικά κοινωνικών εκδηλώσεων. Τις βραδινές ώρες και τις γιορτές η κυκλοφορία οχημάτων διακόπτεται στην περιοχή αυτή, γιατί γεμίζει από κόσμο.
ΤΜΗΜΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΜΗΤΡΩΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Εισαγγελίες Πρωτοδικών Εισαγγελία Πρωτοδικών Ηρακλείου ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ, Τ.Κ. 71110, ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Τηλ.: 2810 306607
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ - Τηλ.: 2810 306644 - Fax.: 2810 282270
ΠΟΙΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ - Τηλ.: 2810 306640 - Fax.: 2810 220181
ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ - Τηλ.: 2810 306607
ΤΜΗΜΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ - Τηλ.: 2810 306611 - Fax.: 2810 222143
The Gate Makasi (meaning "switchman" in Turkish) is a military gate of the Venetian Walls of Heraklion, the gallery of which had a length of 110 meters. The gallery leads to the eastern low square of Martinengo bastion, that housed the canons that protected the bastion Bethlehem.
The gallery is used as a memorial for the National Resistance in Crete, as here the Germans imprisoned hundreds of locals in the Second World War. On July 15, 1943, when the so-called Big Blockade of Crete took place, dozens of Christians and Jews were captured and imprisoned here.
On November 4, 1943, many prisoners were transferred to Mauthausen concentration camp, while other 600 boarded on June 8, 1944 in Tanais ferry to Piraeus. However in the open sea, the Germans got rid of the 600 souls by sinking the ship and then announced that the British navy sank ship. The Germans never paid for these atrocities, just like all such stories in Crete.
Το κτηριακό συγκρότημα το οποίο απαρτίζεται σημερα από τρία επί μέρους κτήρια, όπου στεγάζονται η Περιφέρεια Κρήτης, τα Δικαστήρια και η Διεύθυνση της Αστυνομίας, είναι αποτέλεσμα της μετασκευής τούρκικου κτίσματος του τέλους του 19ου αι. Το συγκρότημα δεσπόζει στην πλατεία Ελευθερίας και αναπτύσσεται κατά μήκος της νότιας παρειάς της λεωφόρου Δικαιοσύνης.
Το πρώτο κτίσμα που κατασκευάσθηκε στη θέση αυτή ήταν βενετικό. Οι Βενετοί την έβδομη δεκαετία του 16ου αι. κατασκεύασαν τους στρατώνες του Αγίου Γεωργίου, που είχαν δυνατότητα στέγασης 700 στρατιωτών. Το κτήριο, μετά από τις προσθήκες που έγιναν σε αυτό τον 17ο αι. έφτασε να έχει μήκος 261 μ., διέθετε 200 δωμάτια και είχε ένα μεγάλο επίμηκες στεγασμένο προστώο κατά μήκος της βόρειας πλευράς του. Μετά την πτώση του Χάνδακα στους Τούρκους οι βενετικοί στρατώνες χρησιμοποιήθηκαν από τους νέους κατακτητές. Καταστράφηκαν όμως κατά τον μεγάλο σεισμό του 1856. Στην ίδια θέση οι Τούρκοι αποφάσισαν να κατασκευάσουν νέους στρατώνες. Τα σχέδια εκπονήθηκαν από τον Αθανάσιο Μούση, στον οποίο οφείλεται ο σχεδιασμός και άλλων λαμπρών κτιρίων της πόλης, με κορυφαία ανάμεσά τους τον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Μηνά και το Βεζίρ Τζαμί, τον σημερινό ναό του Αγίου Τίτου. Ο θεμέλιος λίθος των νέων στρατώνων τέθηκε το 1883. Το κτήριο, που ήταν γνωστό με την τούρκικη ονομασία ''κισλάδες'', ήταν διώροφο, επίμηκες και ενιαίο. Στεγαζόταν με ξύλινη κεραμοσκεπή στέγη. Στον μέσον της βόρειας όψης του εντοιχίστηκε το περίφημο μαρμάρινο αναγεννησιακό θύρωμα ενός παρεκκλησίου του καθολικού της ενετικής μονής του Αγίου Φραγκίσκου. Το θύρωμα αυτό, δώρο του Κρητός Πάπα Αλεξάνδρου Ε' προς τη μονή τη δεύτερη δεκαετία του 15ου αι. αφαιρέθηκε από την αρχική του θέση και τοποθετήθηκε στη νέα όταν άρχισαν να κτίζονται οι τούρκικοι στρατώνες. Αυτό έγινε κατά τη διάρκεια του σεισμού του1856.
Μετά την αυτονομία και την αποχώρηση του τουρκικού στρατού, στους παλαιούς στρατώνες στεγάσθηκε το ''Γυμνάσιον Ηρακλείου'' ενώ αργότερα, το 1921, στεγάστηκε και το δεύτερο γυμνάσιο της πόλης. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, με σχέδια του αρχιτέκτονα Δημήτρη Κυριακού, το τούρκικο κτήριο υφίσταται εκτεταμένες τροποποιήσεις ώστε να λειτουργήσει ως σύγχρονο διοικητήριο. Έτσι το ενιαίο κτίσμα χωρίζεται σε τρία επιμέρους τμήματα, ανάμεσα στα οποία δημιουργούνται ευρείες υπαίθριες διαβάσεις. Τα ξύλινα πατώματα και η ξύλινη στέγη αντικαθίστανται με πλάκες από οπλισμένο σκυρόδεμα και οι όψεις του μορφολογούνται σύμφωνα με τις επιταγές του κλασικισμού.
Ο Ναός του Αγίου Τίτιου (πρώτου επισκόπου Κρήτης) είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα θρησκευτικά μνημεία στο κέντρο της πόλης. Στο ναό φυλάσσεται η Κάρα του Αποστόλου Αγ. Τίτου.
Στη διάρκεια της Β Βυζαντινής περιόδου ο ναός, ο επισημότερος και μεγαλύτερος στο Χάνδακα, γίνεται η μητρόπολη της νέας επισκοπής της Κρήτης. Αργότερα οι Βενετοί τον μετατρέπουν σε Επισκοπή Λατίνων. Στη διάρκεια της οθωμανικής περιόδου μετατράπηκε σε τζαμί (Βεζίρ τζαμί) και το κωδονοστάσιο σε μιναρέ. Ο ναός καταστράφηκε επανειλημένως από σεισμούς και πυρκαγιές. Ωστόσο, οι εκάστοτε κυρίαρχοι φρόντιζαν άμεσα για την αποκατάσταση του, καθώς αποτελούσε το σημαντικότερο θρησκευτικό μνημείο της πόλης. Το 1925, μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, ο ναός πέρασε στη δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Κρήτης.
Χτίστηκε όταν ο Νικηφόρος Φωκάς έδιωξε τους Άραβες από την Κρήτη και η έδρα της επισκοπής μεταφέρθηκε από τη Γόρτυνα στο Χάνδακα που έγινε και πρωτεύουσα του νησιού. Ο νέος μητροπολιτικός ναός ήταν και ο επισημότερος και μεγαλύτερος της πόλης και αφιερώθηκε στον Άγιο Τίτο. Ο Άγιος Τίτος ήταν μαθητής του Αποστόλου Παύλου και πρώτος επίσκοπος της Κρήτης. Στο νέο ναό μετέφεραν την κάρα του Αγίου Τίτου, τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Μεσοπαντίτισσας και άλλα ιερά κειμήλια από το ναό της Γόρτυνας. Όλα αυτά με την πτώση του Ηρακλείου στους Τούρκους μεταφέρθηκαν στη Βενετία, όπου υπάρχουν και σήμερα, με εξαίρεση την κάρα του Αγίου Τίτου που επιστράφηκε στο Ηράκλειο και βρίσκεται σήμερα στο ναό. Ο μεγάλος σεισμός του 1856 κατάστρεψε το ναό ο οποίος χτίστηκε πάλι από την αρχή. Την περίοδο της τουρκικής κατάκτησης, ο ναός παραχωρήθηκε στο βεζίρη, ο οποίος το μετέτρεψε σε τζαμί , γνωστό με το όνομα Βεζίρ τζαμί.
Κέντρο Ψυχικής Υγείας
Το Κέντρο Ψυχικής Υγείας (Κ.Ψ.Υ.) αποτελεί την κυριότερη από τις δομές παροχής ψυχιατρικών υπηρεσιών που αναπτύσσονται στην κοινότητα. Ακολουθεί το ιδεολογικό υπόβαθρο, τις αρχές και πρακτικές της Κοινοτικής Ψυχιατρικής, η οποία έχει άποψη για τον χαρακτήρα της κοινωνιογένεσης της ψυχικής αρρώστιας και πραγματώνει τους στόχους της μέσα από το εφικτό και την πραγματικότητα.
Οι δραστηριότητες του Κ.Ψ.Υ. εξυπηρετούν και τις τρεις βαθμίδες πρόληψης (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια) και προσεγγίζουν το θέμα παροχής των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και την ψυχιατρική πράξη ως μια κοινοτική διαδικασία.
Το Κέντρο Ψυχικής Υγείας (Κ.Ψ.Υ.) Ηρακλείου ανήκει στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο. Λειτουργεί από το 2003 και έχει ως βασικούς στόχους:
Την λειτουργία προληπτικών προγραμμάτων που αφορούν το γενικό πληθυσμό τον οποίο εκπαιδεύει συστηματικά σε θέματα ψυχικής υγείας.
Την εκτίμηση των ψυχοκοινωνικών αναγκών των ατόμων της κοινότητας και την δημιουργία των υπηρεσιών εκείνων που καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες.
Την συνεργασία με το τοπικό κοινωνικό- ιατρικό δίκτυο υπηρεσιών όπως οι φορείς Υγείας, Πρόνοιας, Εκπαίδευσης αλλά και Τοπική Αυτοδιοίκηση, Εκκλησία, Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, Πολιτιστικός Σύλλογος, ΚΑΠΗ, Προγράμματα Βοήθειας στο Σπίτι κ.α, για θέματα που αφορούν την ψυχική Υγεία.
http://www.venizeleio.gr/domi/apokentromenes-domes/
Η Πύλη του Αγίου Γεωργίου στο Ηράκλειο βρίσκονταν θαμμένη κάτω από την Πλατεία Ελευθερίας για πολλές δεκαετίες. Πρόσφατα αποκαλύφθηκε και ανακαινίστηκε φέρνοντας στο φως μια άγνωστη εικόνα από την ιστορία του Ηρακλείου. Η Πύλη του Αγίου Γεωργίου χτίστηκε το 1565 επί ενετοκρατίας και συνέδεε το περιτειχισμένο Ηράκλειο με την Ανατολική Κρήτη. Αλλιώς ονομαζόταν Πύλη Λαζαρέτο γιατί οδηγούσε στο Λαζαρέτο, δηλαδή το λοιμοκαθαρτήριο, που βρισκόταν στα ανατολικά παράλια έξω από τα τείχη του Ηρακλείου. Η πύλη του Αγίου Γεωργίου αποτελούσε σπίτι για πάρα πολλούς λεπρούς, οι οποίοι διώχτηκαν από τα χωριά τους λόγω της αρρώστιας. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της αρρώστιας ήταν κυρίως η παραμόρφωση στα άκρα τους σώματος, καθώς και το πολύ πρήξιμο. Όσοι ήταν εκεί εκλιπαρούσαν ελεημοσύνη από τους περαστικούς. Λεπροί δεν ήταν μόνο άνθρωποι μεγάλης ηλικίας αλλά και πολλά νέα παιδιά που είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια οι τουρκικές αρχές έδιναν μισή οκά ψωμί την ημέρα σε κάθε λεπρό. Ακόμα και αυτό το μικρό πράγμα φαινόταν σε αυτούς σαν ένα θείο δώρο. Η αρχική πρόσοψη της πύλης Αγίου Γεωργίου ήταν μνημειακή, διακοσμημένη με μετάλλια, οικόσημα, ανάγλυφους λέοντες και επιγραφή με την χρονολογία κατασκευής, 1565, και το όνομα του αρχιστράτηγου Παύλου Τζώρτζη. Ψηλά, πάνω από το άνοιγμα της εισόδου δέσποζε η ανάγλυφη εικόνα του Αγίου Γεωργίου πάνω στο άλογο του. Η επιβλητική πρόσοψη της πύλης γκρεμίστηκε με βάρβαρο τρόπο με δυναμίτες μία νύχτα του 1917, για τη διάνοιξη του δρόμου. Διασώζεται ωστόσο η πλάκα με τον Άγιο Γεώργιο, η οποία φυλάσσεται στο Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου.
Η πύλη του Ιησού, (γνωστή και ως Καινούρια Πόρτα), ήταν μια από τις κεντρικές πύλες του Χάνδακα της Ενετικής περιόδου. Οδηγούσε προς τις νότιες επαρχίες και σε αυτήν κατέληγε ο νότιος οδικός άξονας της πόλης, η σημερινή οδός Έβανς.
Η πύλη, έργο του Μικέλε Σανμικέλι, αποτελεί ένα από ωραιότερα δείγματα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής της πόλης και ξεχωρίζει ιδιαίτερα για τη μνημειακή πρόσοψη της. Εκατέρωθεν του κεντρικού καμαρόσχημου θυρώματος υπάρχουν άλλα ανοίγματα που αντιστοιχούν σε παράθυρα και δευτερεύουσες εισόδους προς τους βοηθητικούς χώρους εντός της στοάς, που χρησίμευαν για την αποθήκευση όπλων και για την παραμονή της φρουράς που έλεγχε την πύλη. Ο χώρος αναστηλωμένος και ειδικά διαμορφωμένος θα λειτουργήσει ως μουσείο για τη ζωή και το έργο του μεγάλου Κρητικού λογοτέχνη Νίκου Καζαντζάκη.
Στις αρχές του 20ού αιώνα με την εμφάνιση του αυτοκινήτου, δημιουργήθηκς ρήγμα στο τμήμα του τείχους ανατολικά της ενετικής πύλης, γνωστό ως Καινούρια Πόρτα, που γεφυρώθηκε τη δεκαετία του 1970.
Από εδώ επίσης έμπαινε στο Ηράκλειο, ο αγωγός που τροφοδοτούσε με νερό την πόλη. Το όνομά της οφείλεται στην εκκλησία του Ιησού Χριστού που βρισκόταν προς την εξωτερική πλευρά της οχύρωσης. Πάνω από την έξοδο της πύλης έχει εντοιχιστεί πλάκα με χαραγμένη τη χρονολογία αποπεράτωσης , καθώς και ανάγλυφες πλάκες με το φτερωτό λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, το έμβλημα της παντοκρατορίας των Ενετών. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, έγινε μελέτη για τη γεφύρωση του ρήγματος της Καινούριας Πόρτας, ανατολικά της πύλης του Ιησού. Τα επόμενα χρόνια η μελέτη αυτή πραγματοποιήθηκε και κατασκευάστηκε διπλή συνεχόμενη γέφυρα, τα τμήματα της οποίας επικοινωνούν με τοξωτά ανοίγματα. Στα ακριανά σημεία του εσωτερικού της γέφυρας φτιάχτηκαν μαγαζιά.
The Museum of the Battle of Crete and National Resistance (1941-1945) was founded by the Municipality of Heraklion in May 1994.
Study and Management of the Natural Environment of Crete Public awareness, education and sensitisation of local people as well as the visitors of the area Link University activities with Cretan society Set up a network of Ecological Museums in Greece and throughout the Eastern Mediterranean
Eastern Mediterranean is unique at a global level due to the great ecological and cultural complexity. The evenness as well as the contrast, the stability, many affinities and the special features characterizes the area.The aim of the Natural History Museum of Crete is the study, protection and promotion of the special features of the area of Eastern Mediterranean.The foundation and the development of NHMC were favoured by the following conditions:
The potential of the University of Crete and its ability to promote modern technologies in the field of environment The geographical position of Crete, lying it the center of Eastern Mediterranean and the southernmost part of the European Union The warm acceptance and support of the local society
Structure and OrganizationOn the basis of the presidential law for its establishment and the university rules, NHMC:
Runs in the context of the Faculty of Science of the University of Crete Consists of five departments: zoological, botanical, anthropological, and geological - mineralogical
The laboratories and collections of the Museum are located at the premises of the University of Crete.11th International congress on the Zoogeography, Ecology and Evolution of the Eastern Mediterranean(21- 25 September 2009, Irakleio, Crete, Greece)For the exhibition halls:Opening Times and AdmissionMonday to Friday: 09:00 to 16:00Weekend: 10:00 to 17:00Natural History Museum of CreteUniversity of CreteSofokli Venizelou Avenue (west of the port of Heraklion)Heraklion, Crete GreeceTel:+30 2810 282740
Προμαχώνας Βιτούρι Στην αρχή ονομάστηκε γωνιά Καλλέργη. Έπειτα του Αγίου Ελευθερίου, από την μικρή παλιά εκκλησία που βρισκόταν κοντά. Και τέλος, επικράτησε Προμαχώνας Βιτούρι προς τιμήν του Giovvani Vitouri. Τα δύο μέτωπά του είναι άνισα μεταξύ τους. Το ανατολικό μέτωπο είναι υπερδιπλάσιο από το ΝΔ και βρίσκεται κάτω από τις επιχωματώσεις με τις οποίες έγινε η πλήρωση της τάφρου και σχηματίστηκε το επίπεδο στο οποίο διαμορφώθηκε η λεωφόρος Δημοκρατίας και το πάρκο Γεωργιάδη
Κατασκευασμένη από τον Giovanni Sagredo μεταξύ 1602-1604, τμήμα της έχει εντοιχιστεί στη βορειοδυτική γωνία της σημερινής Λότζια και διακοσμείται με λαξευμένο γυναικείο άγαλμα που, σύμφωνα με την περιγραφή του Gerola, πιθανώς με το αριστερό χέρι να κρατούσε ασπίδα, ενώ με το δεξί ένα είδος βαρειάς (μεγάλου σφυριού) για επίδειξη και αναπαρίστανε, ίσως, την προσωποποίηση της Κρήτης.
Η εκκλησία σώζεται στην οδό Δελημάρκου, στο «Καμαράκι», μεταξύ της λεωφόρου Καλοκαιρινού και της οδού Ντεντιδάκηδων. Διατηρημένη, σε πολύ καλή κατάσταση, αποτελεί ένα μοναδικό μνημείο της πόλης, κυρίως λόγω της εντυπωσιακής κατασκευής της που ακολουθεί τις βασικές αρχές του γοτθικού ρυθμού.
Η Αγία Αναστασία αναφέρεται στις γραπτές πηγές από το 1375.
Ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο της δίκλιτης βασιλικής με εγκάρσιο κλίτος και έχει ορθογώνια κάτοψη, με γοτθικά οξυκόρυφα τόξα που χωρίζουν τα δύο κλίτη και ισχυρές αντηρίδες που στηρίζουν την τοιχοδομία εξωτερικά. Σπάνιο για τους ναούς του Χάνδακα είναι το εγκάρσιο κλίτος στην ανατολική πλευρά, με ελαφρά απόκλιση από την κάθετο των άλλων δύο. Δύο ακόμα οξυκόρυφα τόξα συνδέουν το κάθετο κλίτος με τα δύο κεντρικά. Τα μεγάλα οξυκόρυφα παράθυρα αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά του οικοδομήματος.
Ο Gerola την περιέγραψε ως εξής: Δύο γοτθικά οξυκόρυφα τόξα πάνω σε κίονες εξασφαλίζουν την επικοινωνία μεταξύ των δύο κλιτών κατά μήκος του άξονά τους και άλλα δύο με το εγκάρσιο κλίτος. Οι καμάρες της πρόσοψης έχουν δύο τόξα. Οι πόρτες και τα παράθυρα είναι νέες κατασκευές. Εξωτερικά σώζονται αντηρίδες.
Μετά την άλωση του Χάνδακα από τους Οθωμανούς, μετατράπηκε στο τέμενος Retzep Agha.
Η εκκλησία της Αγίας Αναστασίας, μετά την απελευθέρωση της Κρήτης, κατέστη ανταλλάξιμο κτήμα, το 1924 πουλήθηκε από την Εθνική Τράπεζα και μετατράπηκε σε καταστήματα και αποθήκες.
Κηρύχθηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο το 1947.
Σήμερα στεγάζει κατάστημα επίπλων.
Εξαίρετο δείγμα του ρομαντικού νεοκλασικισμού, η ''οικία Τσαχάκη'' είναι ένα από τα κομψότερα σωζόμενα κτήρια της πόλης του Ηρακλείου. Σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Κυριακό, ο οποίος φαίνεται ότι έχει επηρεαστεί σημαντικά από τις αρχιτεκτονικές λύσεις του Ε. Τσίλλερ.
Στην οικία Τσαχάκη είναι εμφανείς σημαντικές ομοιότητες με το περίφημο μέγαρο Σταθάτου, έργο του Τσίλλερ που βρίσκεται στη γωνία της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας με την οδό Ριζάρη στην Αθήνα. Η κατοικία εγκαινιάσθηκε στις 25 Απριλίου 1912, όπως μαρτυρείται από σχετική επιγραφή που είναι χαραγμένη στη δευτερεύουσα σιδερένια αυλόθυρά της.Το κτίριο είναι λιθόκτιστο, διώροφο και στεγάζεται με ξύλινη κεραμοσκεπή στέγη. Η μορφολόγηση των όψεων έχει γίνει με τη χρήση αυστηρών αξόνων συμμετρίας.Ιδιαίτερη σημασία δίδεται στη διαμόρφωση του γωνιακού τμήματος, όπου δημιουργείται πολυγωνική απότμηση με μικρό αύλειο χώρο εμπρός από αυτήν. Εδώ τοποθετείται η κεντρική είσοδος, η οποία ανοίγεται κάτω από εξώστη με ημικυκλική κάτοψη.
Αξιόλογες είναι επίσης και οι υπόλοιπες αρχιτεκτονικές και μορφολογικές επιλογές : ο ημικυκλικός εξώστης υποβαστάζεται από δωρικούς κίονες, οι γωνίες στις όψεις ορίζονται με πεσσούς και τονίζεται ιδιαίτερα η στέψη του κτίσματος. Πλήθος διακοσμητικών στοιχείων, όπως παραστάδες, αετώματα, κόγχες και κεραμοπλαστικές κατασκευές συνθέτουν ένα άρτιο αισθητικά αποτέλεσμα. Οι οροφές ορισμένων εσωτερικών χώρων έχουν διακοσμηθεί με οροφογραφίες.
Προμαχώνας Μαρτινένγκο Βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του οχυρού περιβόλου και έχει συμμετρική διάταξη με ίσες τις πλευρές των μετώπων του. Έχει δύο ημικύκλια τμήματα και δύο χαμηλές πλατείες. Σύμφωνα με την πρώτη σχεδίαση προς τις δύο χαμηλές πλατείες οδηγούσε θολοσκεπής στρατιωτική πύλη. Κατά τον 16ο αιώνα αυξήθηκε με νέες επιχωματώσεις ώστε να κατασκευαστεί επάνω σε αυτόν ο τεράστιος επιπρομαχώνας Μαρτινένγκο. Επάνω εκεί βρίσκεται σήμερα ο τάφος του συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη, ενώ στον προμαχώνα λειτουργούν αθλητικές εγκαταστάσεις.
Άγιος Ιωάννης (Μονή Φραγκισκανών). Πρόκειται για τον Άγιο Ιωάννη το Βαπτιστή, ο οποίος βρίσκεται στη συμβολή των οδών Καρτερού και 1821. Σώζεται ολόκληρος, αν και σε κακή κατάσταση. Αναφέρεται στο χάρτη του Βερτμίλερ με χρονολογία 1271. Ήταν λατινική εκκλησία του τάγματος των Φραγκισκανών και ανήκε στο τάγμα των Minori Osservanti. Με την άλωση της πόλης μετατράπηκε σε τζαμί του Μαχμούτ Αγά ή Σεϊτάν Ογλού, που σημαίνει ο «δαιμόνιος άνθρωπος». Επρόκειτο για δίκλιτο ναό με ξύλινη στέγη στο βόρειο και κυλινδρικό θόλο στα ανατολικά. Το νότιο κλίτος στεγαζόταν το μισό με δίκλιτη στέγη και το άλλο μισό με δύο τρούλους χωρίς τύμπανο, που κατά τον Τζερόλα έμοιαζαν τουρκικής κατασκευής. Όταν τον επισκέφτηκε είδε στο εσωτερικό του μερικά κομμάτια από μάρμαρο και ένα σταυρό με στέμμα. Ο ναός με την απελευθέρωση κατέστη ανταλλάξιμος και πουλήθηκε. Τη δεκαετία του '30 στέγασε τον πρώτο βουβό κινηματογράφο του Ηρακλείου. Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο βομβαρδίστηκε και καταστράφηκε ολόκληρο το ανατολικό του μέρος.